.. γιατρέ;ήρθε η ώρα;
Τα σκουρόχρωμα μάτια του έπεσαν στο κλειστό του παράθυρο και ύστερα στο νεαρό παιδί μπροστά του...
<< Σςςς όταν μιλάει η βροχή οι άνθρωποι σιωπούν..
Είπε συνεχίζοντας να κοιτάζει τον βροχερό ουρανό,ο οποίος του έφερνε μονάχα λύπη.....
10 χρόνια πίσω.....
...ένας ουρανός γεμάτος αστέρια τράβηξαν το βλέμμα του εκεί ψηλά..
Τα χέρια της του έτριβαν αργά τα πόδια, έχοντας στα χείλη της ένα πλατύ χαμόγελο...
<< Τζέιμς μου;
Τα σκοτεινά παιδικά του μάτια έπεσαν πάνω στα ροδοκοκκινα χείλη της...
<< Πότε θα έρθω να σε ζητήσω;
Το ξαφνιασμενο βλέμμα της τον έκανε να χτυπήσει τις γροθιές του στο χώμα...
<< Τι ανάθεμα;τι; Γιατί φοβάσαι τόσο;
<< Είμαστε μόλις δεκαπέντε χρονών παιδιά Τζέιμς, πιστεύεις πως ο πατέρας θα δεχτεί τέτοια αγάπη;
Σήκωσε το κορμί του πάνω έτοιμος να φύγει,όταν τα χέρια της έπιασαν τα δικά του...
<< Μην θυμώνεις μαζί μου,
Της έριξε ένα άγριο βλέμμα πιάνοντας της σφιχτά τα μάγουλα..
<< Θυμώνω!!!και ξες γιατί; Αν γυναίκα, ακούσω πως προσπαθήσει να σε δώσει σε έναν άλλον..θα του κόψω τον λαιμό,έγινα σαφής;
Τα μάτια της έκλεισαν πικραμένα..
<< Είναι πατέρας μου,θέλω να τον σεβαστείς βαρβαρε...
Της έριξε ένα ακόμη θυμωμένο βλέμμα και ύστερα γύρισε το σώμα του φεύγοντας μακριά της....
*Κοίταξε την πως χορεύει ανάμεσα στο πλήθος..
Κοίταξε την πως γελάει καθώς κοιτάζει τον ουρανό..
Τα μάτια της ο δρόμος προς τον ήλιο..
Τα χείλη της πειρασμός του θανάτου μου..
Κοίταξε την καθώς τρέχει
Καθώς κλαίει.
Καθώς βρέχει..
Βρέχει...όταν κλαίει πάντα βρέχει....
*****
Ο ήλιος δεν άργησε να φανεί κάνοντας το χιόνι αργά να λιώσει στη μακρύνει Σκανδιναβία...οι χωρικοί έτρεξαν στα κάρα, πουλώντας φρέσκα λαχανικά,ενώ διαφορετικής κουλτούρας άντρες έπιναν στα καπηλεία ρούμι...ένας από αυτούς ήταν ο Άσγκαρντ, αρχηγός αυτού του χωριού,και βαθιά σκοτεινός άντρας,ο οποίος αν και δεν το αξιζε είχε μια φωτεινή κόρη,η οποία λεγόταν ήλιος...
Αυτός ο ήλιος ήταν μελαχρινός με σγουρά μακριά μαλλιά στο χρώμα πίσας,και δύο μάτια που το χρώμα τους ποτέ δεν θα το βρεις,πάντα άλλαζε,πάντα εξελισσόταν,Ασία ο ήλιος είχε πει βαθιά μέσα του ένας ερωτευμένος άντρας που τα κομμάτια του ακόμη υπήρχαν εκεί πίσω, πίσω σε εκείνο το χωριό,
Και η ιστορία αυτή γύριζε πάντα ως ανάμνηση δεν τελείωσε, μόλις άρχιζε.......
