Τα χείλη της ενώθηκαν ξαφνικά στα δικά του , δίνοντας του ένα απότομο φιλί στο οποίο η ανταπόκριση του ήταν άμεση...
Νιώθοντας την γλυκιά αίσθηση που χάριζε τούτο το χάδι,ένιωσε να χάνεται παραδίδοντας του το κορμί της.
Κάτι που άμεσα άλλαξε καθώς το μυαλό της ,της φώναζε πως ήταν χτυπημένος...έτσι δίχως να θελήσει να τον πονέσει περισσότερο, τραβήχτηκε μακριά από το ζεστό του σωμα, κοιτάζοντας με παράπονο τα μάτια του.
<< Χρειάζομαι μια αλήθεια,και ένα ψεμα Τζέιμς...ας αρχίσουμε από την αλήθεια..
Τα μάτια του την κοίταζαν αινιγματικά.
<< Τι συνέβη στο κορμί σου από την πτώση;..
Παίρνοντας μια βαθιά ανάσα μέσα του ,την κοίταξε προσεχτικά.
<< Απο μια σύντομη ματιά που κατάφερα να ρίξω ανακάλυψα το πρόβλημα ποιο γρήγορα από όσο φανταζομουν,έσπασαν τα πλευρά μου...
Τα μάτια της άνοιξαν διάπλατα χαρίζοντας στα μάγουλα της καυτά δάκρυα ενώ η ανάσα της την εγκατέλειπε όπως οι πονεμένοι χτύποι της καρδιάς της..
Αυτή της η αντίδραση έκανε το στήθος του να ανεβοκατεβαίνει...
<< Και τώρα το ψέμα Τζέιμς...πονάς?
Κάνοντας μια μακρόχρονη παυση κατάφερε να απαντήσει στην ερώτηση της.
<< Δεν μου αρέσει να εκφραζομαι με ψέματα..αν η ερώτηση είναι ο πόνος,η απάντηση θα είναι κάθετη, όχι, τούτο το συμβάν δεν μπορεί να λέγεται πόνος, τούτο το συναίσθημα λέγεται ενόχληση,με ενοχλεί δεν με σκοτώνει....
Τραβήχτηκε μακριά του τείνοντας τα χέρια της ανάμεσα τους.
<< Δεν θα σε αγκαλιάσω αρκετό καιρό Τζέιμς,δεν θα κοιμάμαι στα χέρια σου,μήτε θα πέφτω στο κορμί σου,δεν θα αντέχω να σε πονέσω,αν με αγαπάς θα με βοηθήσεις σε όλο αυτό,δεν θα αντέξω να σε βλέπω να υποφέρεις,θα μείνεις ακίνητος,θα σε φροντίζω θα...
Την πλησίασε απότομα κλείνοντας της το στόμα με τα χοντρά του δάχτυλα...
<< Γυναίκα!!!
<< Όχι !! Δεν χτύπησα εγώ σε εκείνην την σκάλα ,αν είχα χτυπήσει θα έκανες πολλά περισσότερα για εμένα ,εσένα όμως δεν σε σκέφτηκες ποτέ σου,δεν δέχομαι τίποτε άλλο Τζέιμς ,μέχρι να γίνεις καλά ,και να βλέπω το χαμόγελο σου ,δεν θα πλησιάζω το πληγωμένο σου κορμί...
Τον έπιασε σφιχτά από τον ώμο δείχνοντας του τον αναπαυτικό τους καναπέ.
<< Θα ξαπλώσεις και εγώ θα τελειώσω το φαγητό μας.
Δίχως να ακουστεί ίχνος της φωνής του ξάπλωσε στον καναπέ αγγίζοντας απαλά τα πλευρά του έχοντας κλείσει τα μάτια...
** Ζωή και θάνατος,τα χέρια ενός ζωντανού και ενος νεκρού
** Ερωτας χωρισμένος σε δύο ακανόνιστα κομμάτια..
** Χέρια ενωμένα λιωμένα στην φωτιά της ματωμένης γης.
** Ο ένας εκδιώχθηκε,και ο επόμενος κατάφερε να ζήσει..
** Μάτια λυπημένα, καρδιές μισές ,σε σώματα ενηλίκων..
** Σκιές απέναντι από παράθυρα βρεγμένα.
** Ρυτίδες σε βλέμματα γεμάτα πάθος,
** Σε αγαπάω ,μα κάπου σε χανω
** Μάχη!!δίχως κρανος,πόλεμος δίχως πιστόλι.
** χέρια κρύα,χέρια καυτά..
** Πίσω μου είδα την μορφή σου να διαπερνάει το βρεγμένο μου παράθυρο,χρόνια που φώναξα πως σε χάνω,μήνες που το τριαντάφυλλο μου στον τάφο σου μαραθηκε,
** υπόσχεση έδωσα στον Θεό..
** Υπόσχεση έδωσα στον Θεό,πως θα σε περιμένω..
** Τον άκουσα να κλαίει που άθελά του έκλεψε την αγάπη μου.και με άφησε μονη δίχως καρδιά ,η απάντηση μου ήταν πληγωμένη μα δίκαιη,
** Πατέρα,και φως μου,εσύ που κρατάς την ψυχή μου στα χέρια σου , το γιατί δεν θα ρωτήσω, συγνώμη θα ζητήσω,τα χρόνια μου θα τα περάσω,μα όταν έρθει και γεράσω,τα χέρια της αγάπης μου με πόνο εγώ να πιάσω,και για τις αμαρτίες μου απέναντι καθώς περάσω,να δικαστω ,να εκτελεστώ,με πόνο να ουρλιάξω,αφήστε την αγάπη μου πριν φύγω να κοιτάξω...
<< Τζέιμς μου;
Βγαίνοντας από τον ξαφνικό λήθαργο της σκέψης του ,την αντίκρισε ξαφνιασμένος να κρατάει ένα ζεστό πιάτο σούπας στα χέρια της..
<≤ γυναίκα;
<< Τι σκεφτοσουν τόσο έντονα?μήπως δεν νιώθεις καλά?θα φωνάξω τον Τζέικομπ...
Πριν προλάβει να γυρίσει το κορμί της ,την τράβηξε να καθίσει απαλά κοντά του κρατώντας της το χέρι..
<< Τούτη η σκέψη που έκανες πριν ,δεν ήταν η σωστή γυναίκα,αλλά η λανθασμένη, πίστεψες πως είμαι φτιαγμένος από εύθραυστο υλικό,μα είμαι φτιαγμένος από ένα υλικό δίχως όνομα,δεν έχω όνομα,ναι λοιπόν έπεσα ,έσπασα τα πλευρά μου,μέχρι εκεί ,αληθινός πόνος είναι εκεινος ο οποίος σε ελέγχει,σε σκοτώνει,σε νικάει,αυτό εδώ ?είναι μονάχα ένα σημάδι,δεν παραδινομαι σε ψεύτικους πόνους ,μήτε χαρίζω την νίκη σε άσκοπα χτυπήματα,με βρήκες ριγμένο στην γη ,και δεν ήταν πρώτη μου φορά που πέφτω,έχω μάθει να σηκώνομαι με τον κάθε τρόπο,δεν νιώθω και δεν θα νιώσω άρρωστος,μήτε ευάλωτος,το να απομακρύνεις τον εαυτό σου από εμένα ,με πονάει αληθινά,με πονάει περισσότερο από μερικά σπασμένα πλευρά,πλέον δεν νιώθω καν το κορμί μου, εξαιτίας της έντασης στην καρδιά μου, σκοτώνει και σκοτώνεται..
Τα μάτια της έκλεισαν παραδομένα στα λόγια του.διχως ομως να φέρει την οποιαδήποτε αντίσταση ,του έδωσε μια μεγάλη κουταλιά ζεστή σούπα , χαρίζοντας του ένα πλατύ χαμόγελο.
<< Καλώς θα σε αγκαλιάσω αλλά.απαλα.
Τα μάτια του φωτίστηκαν από ένα ξαφνικό χαμόγελο κάτι που την έκανε να παγώσει με το κουτάλι στο χέρι της...
<< Ήταν απλό,πέρασε ο πόνος.
Το γέλιο τους ενώθηκε καθώς το κεφάλι του έπεφτε στον ώμο της γεμάτος απο ευτυχία
