Βάζοντας τα γυαλιά του ,κάθισε με προσοχή στο ιατρείο του ανοίγοντας ένα βιβλίο γεμάτο από ποίηματα...
" Σε εσένα παραδίδω την ψυχή μου.
Σε εσένα αφήνομαι.
Λίγες ώρες πριν ήταν κλεισμένος στην αγκαλιά της γυναίκας του, κοιτάζοντας την ομορφιά της κόρης του να απλώνεται μαγικά μπροστά του..
Ένιωθε χαμένος σε έναν λήθαργο σκέψεων,μα ταυτόχρονα τόσο ευτυχισμένος.
Τότε φανερά ανήσυχος ξεπρόβαλλε ο Τζέικομπ, στάζοντας ιδρώτα.
Τα κουρασμένα απτό διάβασμα μάτια του Τζέιμς έπεσαν στην φιγούρα του βοηθού του αναγκάζοντας τον να αφαιρέσει τα γυαλιά του τινάζοντας την φράντζα των πλουσίων μαλλιών του.
<< Τι συμβαίνει μικρέ;
Ο Τζέικομπ πέρασε ταραγμένα τα τρεμάμενα χέρια του μέσα από τα κοντοκουρεμένα μαλλιά του.
<< Κύριε , συμφορά,
Τα φρύδια του Τζέιμς έσμιξαν γεμάτα από περιέργεια...
<< Ποιος θα σε σώσει μικρέ μόλις μάθω;
<< Κα κανείς κύριε.....
Πέντε ώρες πίσω...
Τα μάτια της Ασίας ήταν κολλημένα στο κενό , χαμογελώντας σε κάθε σκέψη που της θύμιζε το πρόσωπο του.
Όταν η πόρτα χτύπησε σχεδόν ανήσυχα.. φοβισμένη από την ένταση του ήχου,έτρεξε ανοίγοντας την ..
Έτσι αντίκρισε μπροστά της το κόκκινο ταραγμένο πρόσωπο του Τζέικομπ.
<< Τι μπορεί να συνέβη Τζέικομπ;δεν φαίνεσαι και τόσο καλά.
<< Κυρά, συμφορά!!!!!
Τα μάτια της άνοιξαν τρομαγμένα.
<< Έπαθε κάτι ο? Ο Τζέιμς μου;
<< Κυρά ο Άνταμ..τον υιοθέτησε μια πλούσια οικογένεια παρά την θέληση του....ο κύρης θα στεναχωρηθεί πολύ.
Βαθιά μέσα της γνώριζε πόσο δίκιο είχε ο νεαρός μπροστά της,ο Τζέιμς θα έπεφτε στην θλίψη γνωρίζοντας πως έχασε τον Άνταμ.
<< Αργήσαμε;
<< Όχι κυρά μου όχι...σήμερα το πρωινό έτρεξα στον πανούργο κόμη Γουίλιαμ Άντερσον, θέλοντας να τον παρακαλέσω να τους μεταπείσει για το αντίθετο,εκείνος δέχτηκε..
<< Δέχτηκε?τότε γιατί είσαι τόσο τρομαγμένος Τζέικομπ?
<< Κάλεσε το ζευγάρι για γεύμα,θα τους πείσει πως ήθελε εκείνος τον Τζέικομπ διότι η γλυκύτατη γυναίκα του τον λάτρευε.
<< Γυναίκα του;
<< Εσείς κυρά μου..
Τα μάτια της άνοιξαν διάπλατα.
<< Πως είπες?
<< Θα προσποιηθείς την γυναίκα του κόμη Άντερσον και μόλις οι ευγενείς πειστουν να αφήσουν τον ανταμ ,θα τον πάρουμε εμείς .
<< Ποιος θα προσέχει το παιδί μου αν φύγω;
<< Η μητέρα μου κυρία,είναι πολύ καλά στην υγεία της πλέον.
Μέσα της φοβόταν την κρίση του άντρα της ,μα συνάμα μέσα της πάλευε με την σκέψη πως ,μια φορά στην ζωή της ήθελε να τον βοηθήσει,αγαπούσε και η ίδια τον μικρό Άνταμ..
