- Charlotte -
Zuchtend staar ik uit het raam. Inmiddels is het al donker. We rijden door een raar buurt, niet meer op de snelweg. Vuilniszakken, rotzooi, het is gewoon zo'n buurt met enge bendes net zoals in een Amerikaans film. 'Wat te hell is dit voor een buurt?' schreeuw ik door de bus heen. Geïrriteerd draait meneer Dielewit zich weer om. 'Dit is gewoon de route, klaar stop met je vragen.' zegt hij. Ik zucht. Aan hem heb je ook niks. Opeens maakt de bus rare geluiden, na een paar keer haperen komt het tot stilstand. 'Ohnee, de Choco-Aliëns komen ons halen.' schreeuwt Bert paniekerig door de bus. Mensen beginnen in paniek te schreeuwen en meneer Dielewit probeert ze te kalmeren, wat niet bepaald lukt. Ik pak een zak chips uit mijn tas, maak hem open en prop chips in mijn mond. Hier ga ik van genieten. Ik kijk rond de bus en zie paniekerige mensen, behalve de 'populaire' jongens en Brendan dus natuurlijk ook. Ik lach me kapot hoe mensen zo in paniek kunnen zijn. 'HAHAHAHA.' en me lach schatert door de bus. 'Jij bent echt raar.' schreeuwt Brendan naar mij om boven de andere schreeuwende leerlingen uit te komen. Ik prop nog meer chips in mijn mond. 'Dit is te grappig.' zeg ik en pak mijn mobiel en begin te filmen. Na een minuut te filmen pakt iemand mijn mobiel af. 'Hey.' roep ik en laat mijn zak chips vallen. Ik kijk recht in de ogen van meneer Dielewit, tuurlijk waarom niet. Hij kijkt gestresst. 'Ik smeek je, kalmeer ze.' zegt hij smekend. Ik grijns. 'Alsjeblieft doe iets.' smeekt hij. Ik zucht pak mijn mobiel en chips zak. Ik stop mijn mobiel weg en ga recht in de bus staan met mijn chipszak. Ik zie Brendan, Chelsea en een paar andere leerlingen kijken, maar de meeste schreeuwen nog. 'EN NU ALLEMAAL JE BEK HOUDEN.' schreeuw ik door de bus heen. Iedereen stopt met schreeuwen en kijkt me aan. Ik gooi mijn chipszak naar Bert die hem blij opvangt. Ik pak een pakje kauwgom en stop twee kauwgoms in mijn mond en kauw er overdreven op. 'We gaan niet dood, tenminste ik niet.' zeg ik en kauw weer verder op mijn kauwgom. Iedereen kijkt me geamuseerd aan. 'Wie wilt er kauwgom?' vraag ik. Iedereen kijkt me raar aan, alsof ik zojuist heb gedanst in mijn onderbroek. 'Chill mensen, erger kan het niet worden.' zeg ik. Iedereen knikt voorzichtig en gaat weer rustig zitten. 'We hebben een lekke band mensen dus we zitten hier nog wel een uurtje of drie, voordat de nieuwe bus komt.' zegt de buschauffeur. Serieus? Serieus buschauffer, goeie timing. 'Oké kalm aan iedereen, laten we een liedje zingen.' probeer ik. 'Chauffer het oude bekende liedje graag.' schreeuw ik. Hij steekt zijn duim op en zet het liedje aan. Al gauw klinkt de Wielen Van de Bus gaan rond en rond door de bus. 'En nu bek houden zodat ik kan slapen a.u.b. ' schreeuw ik en ga op mijn plek zitten. Poeh, nu weet ik hoe moeilijk lerarar zijn is. De rest van de reis zal ik aardig zijn tegen meneer Dielewit, nee eigenlijk gewoon niet. 'Van welk planeet ben jij?' fluistert Brendan door het gaatje heen. Ik zei net dat iedereen zijn bek moest houden, maar meneertje oh zo perfect heeft poep in zijn oren. Ik grom geïrriteerd. 'Van planeet geweldigheid.' zeg ik met een serieus blik. 'HAHAHA, jij tuurlijk.' zegt hij. 'Luister, ik heb net gevraagd of je je bek wilt houden, wat doe jij, jij praat tegen mij.' zeg ik. 'Ik praat tegen wie ik wil.' zegt hij uitdagend. 'Zo, dus jij wilt graag praten tegen mij, wel ik niet met jou.' zeg ik. 'Ik wil niet graag praten met jou.' zegt hij en met dat houdt hij zijn mond. Maar na een paar minuten verstoord iemand mijn schoonheidsslaapje. 'Mensen de nieuwe bus is eerder dan verwacht dus raap al je spullen bij elkaar, jullie koffers worden door personeel mensen gebracht.' klinkt de stem van meneer Dielewit. 'Oh en deze keer heb ik de plaatsen wel gemaakt.' zegt meneer Dielewit en kijkt mij streng aan. Ik zucht en gooi onschuldig mijn handen in de lucht. 'Uitstappen nu.' zegt hij en gaat alvast naar buiten. 'Jij bent ook geen lievelingetje.' lacht Brendan. 'Alsjeblieft, ik kan je niet uitstaan, hou voor een keer je bek.' zeg ik. En dan komt meneer Dielewit weer naar binnen. 'Oh en over twee uur gaan we eten.' zegt hij en loopt weer weg. Ik pak mijn rugzak en ga naar buiten. Het is best koud en ik zie iedereen rillen. Behalve de 'populaire' meisjes want tsja die worden weer warm gehouden door de 'populaire' jongens. Chelsea wordt warm gehouden door Brendan. Soms denk ik echt waar haar hersens zijn gebleven. Die zijn toch niet in muffinland ofwat? Sorry ik hou van muffins. Ik hou gewoon van alles wat eetbaar is. Oké ik hou ook van niet eetbare dingen, als het echt moet. Ik ril nog steeds van de kou. 'Wanneer mogen we er nou in?' schreeuw ik. Ik zweer het als ik nog zo vaak moet schreeuwen ben ik mijn stem echt voor een maand kwijt. 'Ah, heb je het koud prinses .' zegt Brendan en komt met Chelsea aanlopen. 'Nee.' zeg ik droog. 'Ik wil je wel warm houden.' zegt Bert die er ondertussen met MIJN zak chips aan komt lopen. 'Never, en dat is mijn chipszak.' zeg ik. 'Die heb je zelf gegeven.' zegt hij onschuldig. Ik face-palm mezelf. 'Nooit voedsel weggeven Charlotte, hoe vaak heb ik dat gezegd.' zeg ik hoofdschuddend tegen mezelf. Brendan kijkt me raar aan. 'Mensen luister de busindeling.' zegt meneer Dielewit. Iedereen luistert gelijk aandachtig mee. Hij schraapt zijn keel en begint met voorlezen. 'Bert met blabla. Chelsea met blabla. die met die.' leest hij. 'Charlotte met Brendan.' gaat hij verder. 'WOW HO STOP.' zeg ik. Iedereen kijkt me aan. Ik loop naar de leraar toe grits het papiertje uit zijn handen en lees het. Ik pak een pen kras mijn naam door en schrijf er Bert op. 'Dit is beter.' zeg ik. 'Brendan met Bert?' vraagt meneer Dielewit. 'Dikke maaatjes.' zeg ik onschuldig. Als blikken konden doden, was ik dat nu al door Brendan's blik. 'Niks daarvan jij gaat mooi met Brendan.' zegt hij. Zuchtend loop ik weer weg. 'Dit wordt een leuke reis.' fluistert Brendan in mijn oor en doordat hij zo dichtbij staat huiver ik, op een negatieve manier. Ik heb ook persoonlijke ruimte nodig, jammer dat veel mensen dat nog niet begrijpen.
----------------------------------------------------------------------
WOW MIJN VERHAAL HEEFT 1096 woorden, zonder dit stukje erbij.
Vote&Comment, daar word ik HEEEEl blij van.
