Charlotte pov
Met grote ogen kijk ik naar het schermpje op mijn mobiel. Die klootzak heeft het uitgemaakt? Via een whatsapp-berichtje. Ik zoek hem gelijk bij mijn contacten en bel hem op. Na een paar keer over gaan neemt hij op. ''Hallo?'' hoor ik zijn stem vragen. Een stukje woede begint in me opteborrelen, als hij nu hier was had ik waarschijnlijk een stoel in zijn gezicht gegooid. ''Jij klootzak.'' sis ik ''Waarom maak je het uit?'' Op dit moment boeit het mij niet dat Brendan erbij staat. ''I-ik kan het uitleggen..'' begint Shawn rustig. ''Shawn, met wie praat je?'' hoor ik een meisjesstem. Mijn gezicht wordt rood. ''Je hoeft niks meer uitteleggen, ik heb je 'uitleg' net horen praten. Doei Shawn, en de volgende keer dat ik in Londen ben, heb jij geen baan meer als model!'' schreeuw ik en ik hang op. Ik háát het om mijn macht te misbruiken, en het is niet dat ik van plan ben om het te gaan doen. Ik denk het niet, maar hem bang maken is wel leuk. En, als hij me nog meer irriteert dan doe ik het wel. Dan herinner ik me opeens weer iets
Flashback
Ik kijk het meisje nog na, maar mijn blik gaat al automatisch naar de jongen. ''Hey.'' zeg ik. Hij reageerd niet, maar kijkt me nog steeds aan. Ik frons mijn wenkbrauwen. ''Charlotte?'' vraagt hij. ''Sinterklaas?'' vraag ik verwarrend. ''Dochter van de beroemde Christina?'' ''Rendier van de kerstman?'' Dit gesprek slaat nergens op, al zeg ik het zelf. Hij steekt zijn hand uit. ''Shawn.'' zegt hij. Voordat ik mijn naam kan zeggen word ik meegetrokken, het is weer een van de meisjes. ''Ja?'' vraag ik. ''Niet intrappen.'' ''Waar niet intrappen?'' vraag ik. ''Zijn spelletjes. Iedereen, elk meisje, valt voor hem. Jong en oud, het maakt niet uit. Als eerst gebruikt hij zijn ogen, en dan zijn charmes.''
Einde flashback
''Is het uit met Shawn?'' grinnikt Brendan. Ik geef hem een hou-je-kop-of-ik-vermoord-je blik. ''Moet je niet huilen, ofso?'' vraagt hij. ''Nah, ik ben niet van het huilen.'' zeg ik schouderophalend. Ik hoor weer een pling en zie dat ik een bericht heb van Shawn. Please, het spijt me. Het was niet mijn bedoeling, mijn modelcarriére is alles wat ik heb - Shawn. Ha ha ha, wat grappig dit. Ik rol met mijn ogen. ''Waarom rol je met je ogen?'' vraagt Brendan terwijl hij een flesje drinken pakt. ''Waarom leef jij?'' kaats ik terug. Hij zucht diep. ''Je bent echt ontzettend irritant.'' mompelt hij. Net dat hij zijn flesje drinken bij zijn mond houdt, duw ik op de onderkant waardoor er water uit valt. ''What te fuck?'' roept hij. ''HAHAHAHAHA, als ik dit had opgenomen en dan je gezicht in slomotion. Geniaal.'' lach ik. Hij kijkt me aan en een glimlach vormt op zijn lippen. ''Dus je vindt me geniaal?'' vraagt hij. Ik stop met lachen en kijk hem doodserieus aan. Net zoals in die cowboy-films, weetjewel. Dan sta je zo tegenover elkaar, heel serieus kijkend. ''Nee, dat heb ik nooit gezegd. En dat zal ik nooit doen. Want je bent niet geniaal, maar gewoon een stomme nijlpaard.'' ''Bitch.''
''Gehakte kakkerlak.''
''Je bent echt irritant.''
''Jij bent een wrat tussen de tenen van een zwerver.''
''Kinderachtig.''
''Tweedehandse geruïneerde kapstok.''
Op dat moment komt er een jongen aanlopen. Hij is echt héél knap. Echt, heel knap. Nog knapper dan Shawn, en alle modellen bij elkaar. Nou ja, dat ook niet. Maar je begrijpt wat ik bedoel.
''Hallo, ik kom me aanmelden op deze school.''
-------------------------------------------------------------
Hey mensen ik wil gewoon even wat zeggen, niet echt iets vrolijks.
Nou, heel veel mensen hebben niet echt een leuk leven. Wat ik daarmee bedoel is gewoon mensen die gepest worden, depressie hebben etc. En ik wil gewoon zeggen, dat niemand perfect is. En iedereen is gewoon mooi zo als die is. En ugh, ik ben hier echt slecht in , maar in mijn hoofd wist ik wat ik moet zeggen. En alles komt goed, ja ik weet dat iedereen dat zegt. Ooit in je leven ben je verlost van die pesterijen, of depressies. En niet met zelfmoord, daar bereik je niet veel mee. De pesters moet je gewoon negeren, en ik weet dat het moeilijk is om de pijn in je hart te negeren ik weet het. Ik ben nooit gepest, heb nooit depressie gehad. Maar ik voel me soms down, en dan denk ik zovan fuck life. Maar toen ik mijn klassenlijst zag, dacht ik al van oh fuck. Want ik zat namelijk bij van die 'populaire mensen' die je leven fucked up maken. Ik haat zulke mensen echt... Ik haat mensen die andere mensen pijn doen, ik HAAT ze. En ik wil niet dat een van mijn lezers dit meemaakt, dat ze gepest worden of zichzelf snijden. Ik ga je echt niet uitlachen en echt niet zeggen dat je je aanstelt als je jezelf snijdt, ik begrijp het echt heel goed! Ik wilde alleen maar zeggen dat, je gewoon perfect bent zoals je bent. En niemand is perfect, en laat die klote mensen je leven niet verpesten. Het betekend gewoon dat je boven ze staat, en dat ze je naar beneden willen halen. En ik ben hier echt niet goed in, maar ik sta echt altijd voor jullie klaar. En ik ben niet een of ander bitch. En als je iets kwijt wilt dan mag dat echt altijd bij mij, want ik reageer altijd! Ugh, okay ik ben hier echt slecht in , maar ik moest het even kwijt. DUS ONTHOUD JE BENT MOOI ZOALS JE BENT OKÉ. IK WIL HET ECHT DUIZEND KEER TEGEN JULLIE ZEGGEN. MAAR IK BEN SLECHT IN DIT SOORT DINGEN, EN IK BEN ECHT HEEL GOED IN GEVOELENS VERBERGEN, EN DAT HEB IK GEWOON ALTIJD GEDAAN. EN IK KAN DIT NIET BESCHRIJVEN, WANT IK HEB HET NOOIT MEEGEMAAKT. MAAR, OEF. WEET DAT IK ALTIJD VOOR JE KLAAR STA. EN IK HOU VAN JULLIE. JA ALS JE DENKT DAT NIEMAND VAN JE HOUDT DENK DAN AAN MIJ WANT IK HOU VAN JOU, ZOALS JE BENT.
I see humans, but not humanity.
