Charlotte pov
Momenteel zat ik in de klas, bij mentorles. Mijn aandacht was helemaal niet gericht op wat meneer Dielewit zat te vertellen, maar op Brendan. Hij probeerde steeds oogcontact te zoeken, het maakte me zenuwachtig en het frustreerde me. ''Charlotte.'' Ik draaide me hoofd om, en zag meneer Dielewit naar me kijken. ''Kun je herhalen wat ik net zei?'' Ik schudde met mijn hoofd. Hij zuchtte. ''Vorig jaar zijn jullie naar Parijs geweest.''
Was dat al vorig jaar? Tjees, tijd gaat wel snel. ''Dit jaar zouden we eigenlijk naar Londen gaan, maar aangezien Parijs een groot succes was en Londen niet, gaan we nog een keer naar Parijs.''
Betekende dat we weer een hele busrit kregen? Gosh, niet weer. Ik herinner me nog goed, toen met Brendan in de bus.
Flashback
Hij rolt zijn ogen en kijkt geïrriteerd weg. Mooi, hij vond het toch zo 'leuk' om naast me te komen zitten? Nou hier het tegendeel is bewezen. Ik zal hem elk seconde van de reis irriteren. Dat staat vast. MWUHAHA. Ik grijns hier als een idioot en Brendan kijkt me alweer raar aan. Ik draai langzaam mijn hoofd om en kijk hem evil aan. Hij kijkt even geschrokken.
Einde flashback
''Jullie krijgen allemaal een formulier en die wil ik binnen een maand terug, als je mee wilt! Verdere informatie staat in de bijgegeven brief.''
De bel gaat, en ik pak zo snel mogelijk mijn tas om het lokaal uit te rennen. ''Charlotte!'' Iemand trekt aan me pols en draait me om. Het is Brendan. ''Wat?''
''Heb je al nagedacht?''
''Over?''
''Je weet wel.''
''Nou, eh ik heb weer met Alex? Maar ik ga doei!''
Ik verlos me uit zijn greep en loop snel weg. Ik wil hem écht ontwijken, even serieus. Als ik door de gang heen loop zie ik Chelsea lopen, en aan haar gezicht te zien heeft ze gehuild.
''Gaat het?''
''Rot toch op!'' schreeuwt ze en rent weg. Oké? Ik glimlach als ik Alex zie. ''Hey.''
Hij draait zich om en glimlacht. ''Hey, hoe gaat het?''
Je voelt dat er wat spanning tussen ons hangt, en ik wil dat het zo snel mogelijk verdwijnt. Maar hoe ga ik dát doen? ''Goed, ga je ook naar Parijs?'' vraag ik. Hij haalt zijn schouders op. ''Ik denk het wel.'' Ik knik. Het blijft even een tijdje stil. ''Ik .. moet gaan.'' zegt hij. ''Oké.''
''Doei.''
''Doei.''
Hij geeft me een snelle kus op mijn wang en verdwijnt. Dat was echt awkward. Ik zucht, en draai me om. ''Brendan?''
''Ja?''
''Je stalkt me!''
''Dat doe ik niet, waar is Chelsea?''
''Weet ik veel, dood?''
''Grappig.''
''Ik weet het.''
Hij kijkt me serieus aan. ''Dat over mijn moeder hé? Zeg dat tegen niemand.''
''Ik zal er over nadenken.''
''Nee, je zegt het gewoon niet.'' sist hij. Wow, gaat hij opeens dreigen?
''Ja dat doe ik wel Brendan.''
Hij rolt met zijn ogen en kijkt me geïrriteerd aan. ''Je doet het toch niet.''
Hij heeft gelijk ik zal het toch niet doen, wat boeit mij zijn thuissituatie nou? Het is niet dat ik om hem geef. Ik zucht, en draai me om, en loop weg.
--------------------------------------------------------
HALLOHALLOHALLO, ja sorry voor dit stomme stukje, maar het moest even. Ik had hoofdstuk 16 opnieuw gepost, omdat de helft het niet kon lezen. En ehm, ik ga volgend hoofdstuk een Q&A doen! Eigenlijk dit hoofdstuk, maar de meeste vragen worden aan Charlotte, Brendan & Alex gevraagd. En heel veel zijn hetzelfde en omg be creatief en vraag aan andere:
Meneer Dielewit
Bert ( Ken je hem nog?)
Delilah
Aaron, Stef ..
Chelsea
Shawn
Guillaume
Charlotte's ouders
Stephanie
Brendan's vader / moeder.
Okay...
en dan nu ...
IETS LEUKSSSS, I GUESS?
IK GA EEN SKYPE-SESSIE HOUDEN, MET JULLIE! YAY, IK WEET NIET WANNEER MAAR IK ZAL HET JULLIE OP TIJD VERTELLEN. JE MOET ME TOEVOEGEN OP SKYPE IK HEET: mahonestyle14
HET IS ZONDER VIDEOBEELD, DUS JE BLIJFT GEWOON ANONIEM? TENMINSTE JE GEZICHT. EN IK DENK DAT HET GESPREK MAAR MET VIER/VIJF MENSEN WORDT. DUS JAA. IK WEET NIET OF ER VEEL MENSEN ZIJN DIE DIT WILLEN (IK HOOP HET WEL, WANT ANDERS VOEL IK ME VRIENDLOOS) MAAR JA, ALS ER VEEL MENSEN ZIJN MOET IK KIEZEN OMG :(
OKÉ EHM? ALS JE DENKT DAT JE MEE WILT DOEN AAN HET GESPREK ZET DAT EVEN IN REACTIE DAN KAN IK ALVAST SCHATTEN HOEVEEL MENSEN. IK DENK EIGENLIJK DAT NIEMAND HET WIL, OF ZE DENKEN DAT IK EEN PEDOFIEL BEN. EHM, NEE DAT BEN IK NIET! MAAR JA, IK KAN HET PROBEREN..
AJUUUSS
ILOVEJULLIEE
