Charlotte pov
Zachtjes word ik wakker. Ik kijk om me heen. Wat te fuck, waarom zit ik in een bus? Als ik pas goed wakker ben realiseer ik me dat we naar Parijs gaan. Helaas realiseer ik me ook dat ik met een sukkel genaamd Brendan moet samen werken. 'Ben je wakker geworden, schoonheid. 'fluisterd Brendan weer vanuit de spleet. Ik zucht geërgerd. 'Als je ogen hebt zie je wel dat ik wakker ben geworden.' zeg ik tegen hem. 'Wil je met me op de foto?' vraagt hij uit het niets. 'Wat, nee?' roep ik vragend. 'Charlotte, ga maar weer slapen je maakt de andere wakker.' zegt de leraar geïrriteerd. Oké, even, wat heeft die leraar tegen mij? 'Please.' smeekt Brendan. 'Neen.' zeg ik. 'Te laat.' zegt hij en maakt een selfie. Even later hoor ik een bliepje van mijn mobiel. Instagram. Helaas volg ik ook Brendan, vraag me niet waarom. Ik bekijk de foto, maar kan mijn ogen niet geloven. Daar staat een foto van mij en Brendan. En het ergste er is een snor boven mijn lippen getekend. 'HAAL HET ERAF!' schreeuw ik. 'Charlotte, als je nu niet je mond houdt krijg je een slaappil.' zegt de leraar. 'Wat te fuck, ten eerste u gaat me niet zomaar dingen in mijn mond proppen, ten tweede heeft u al gezien wat er op mijn gezicht staat.' zeg ik. 'Ja, een snor, erg hoe zal ik het zeggen, leuk bedacht.' zegt hij. 'Dat heb ik niet gedaan maar die sukkel Brendan.' zeg ik. 'Brendan zorg maar dat je dat van haar gezicht weg krijgt.' zegt de leraar. 'Waarom.' roept Brendan. 'Nu.' zegt de leraar pissig. Brendan laat een diepe zucht horen en staat op van zijn plaats. Hij haalt een doekje met water uit zijn tas. Oké wat te fuck gaat hij doen? 'Draai je om.' zegt hij. 'Neen.' zeg ik. 'Best, een snor zullen de Franse jongens vast aantrekkelijk vinden.' zegt hij. Geïrriteerd draai ik me een kwart slag om zodat mijn benen aan het gangpad is. Daar zie ik Brendan bukken. Hij doet wat water op zijn doekje en wrijft het boven mijn lippen. Ik sla gelijk zijn hand weg. 'Wat doe je?' vraag ik. 'Ik moest het er toch afhalen?' vraagt hij. 'Kan ik zelf wel.' zeg ik. 'Of ik doe het of je hebt een prachtige snor.' zegt hij met een lach. 'Oké snel dan.' zeg ik ongeduldig. Hij wrijft het doekje overal en nergens. Boven mijn lip, op mijn voorhoofd, mijn wangen en gewoon heel mijn gezicht. 'Blijf.' zeg ik streng tegen hem. Hij rolt zijn ogen maar blijft toch zitten. Ik pak een spiegeltje en bekijk mijn gezicht. 'Wat te hell Brendan, er zitten overal zwarte vegen.' zeg ik. Het ziet er echt niet uit. Juist erger. Met een zucht pakt hij nog een doekje en haalt het er eindelijk fatsoenlijk van af.
======================
Ik zou eigenlijk gister uploaden, maar ik was ziek. Ik had voor dit verhaal meer inspiratie dan voor het andere. (Till I find you < -- LEES! ) haha nee hoeft niet.
