Thaw

Thaw- XXIII

   "ANG SABI mo gusto mo akong makilala, 'di ba? Here we are, the very place that makes every part of me," madamdaming hayag ni Jocen.

   Inilibot ni Glenn ang paningin sa malawak na lupain. May mga magilan-ngilang puno ng mangga na nagbibigay ng hangin sa buong paligid.

   "I know what I said, I just didn't expect you to bring me here and get to know you this way," depensa naman ni Glenn.

   "Well, come here. I have something to show you." Jocen raised her hand in front of her and she gladly take it.

   Magkahawak-kamay nilang tinahak ang daan patungo sa kung saan man siya dadalhin ng lalaki. Napatitig siya sa magkahugpong nilang kamay. His hold was not too lose and not to tight. As if silently saying that she can slip out of his grip at any time. Making the decision to herself.

   But then again, she doesn't want to slip out of his hold. Instead, she wanted to enjoy the feeling of his hand to hers. The warmth it gives her and to her hand.

   "Hon," she called, a warning. Panic started to rise in her chest when they were entering into the woods.

   "You're with me, honey," his voice sounds assuring. "We're almost there, actually."

    Sa bawat hawi niya ng mga maliliit na sanga sa kanilang dinadaanan ay palakas nang palakas ang tunog ng pag-agos ng tubig sa kaniyang pandinig. At sa huling hawi ng isang sanga ay tumambad sa kaniya ang isang batis.

   Kumikislap na tila mga bituin ang tubig dahil tinatamaan ng sikat ng araw. Malinaw ang tubig na sa tingin niya ay hindi lalagpas ng hanggang sa bewang. Tahimik din ang paligid at tanging lagaslas lang ng tubig ang naririnig at iilang huni ng mga ibon at insekto.

   "I'm glad you liked it," agaw atensyon ng lalaki sa kaniya mula sa pagmamasid niya sa paligid. Yumakap ito sa kaniya mula sa kaniyang tabi. "Welcome to my paradise."

   "Like is an understatement," anas ni Glenn na hindi maalis ang tingin sa tubig. "I love it."

   She turned to look at him. She planted a soft kiss on his cheeks which made the latter smile.
   "Halika, doon tayo," yaya ni Jocen sa kaniya. Hindi siya natinag sa pagkakatayo kaya naman hinila siya ng lalaki at iginiya sa ilalim ng punong malapit lang sa batis.

   Inilabas niya ang isang blanket at inilatag ito sa damuhan. Inilabas niya rin ang iilang mga libro, bottled water at biscuits. Sabay silang nagtanggal ng sapin sa paa at naupo sa banig. Sumandal ang lalaki sa puno.

   "Kaninong lupain pa ito?"

   "Sa pamilya ko."
  
   "Tagong hardin sa pusod ng gubat," aniyang tila nananaginip. Nagpakawala ng manipis na tawa si Jocen sa kaniyang narinig.

   "Parang may idea ako sa iniisip mo," anitong natatawa pa rin.

   "Yeah, right," pagtataray niya sa lalaki. Ngunit tinawanan lang siya nang huli at kinabig siya palapit rito. Isinandal niya ang kaniyang likod sa dibdib nito. Nakakulong siya sa pagitan ng mga hita ni Jocen. Yakap-yakap siya ng lalaki mula sa likuran.

   "This is my kind of place. Tahimik, presko." Komento ni Glenn.

   "That's why I brought you here. Sa nature ng trabaho mo, alam kong magugustuhan mo 'to." He said in a smooth voice.

   "It seems like you already know me, huh?"

   "Some things, yes. But majority, not really," nagpakawala ito ng hininga. Tumama ito sa kaniyang batok dahilan upang manindig ang balahibo niya.

   "In, time, honey. In time." Nilingon niya ang lalaki at dinampian ng halik ang labi nito. Halatang nagulat ito sa kaniyang ikinilos kaya naman binitawan niya ang labi nito. Kumindat siya sa lalaki at kinuha ang libro sa kaniyang tabi.