Chapter 10
Skylar
«Το θέμα της εργασίας σας θα είναι οι διακρίσεις και η διαφορετικότητα. Θα χωριστείτε σε ομάδες των δύο ατόμων.»
Είπε η καθηγήτρια και έγραψε το θέμα της εργασίας στον πίνακα με μεγάλα γράμματα.
Βρίσκομαι ξανά στην τάξη των αγγλικών—με την βοήθεια του Ace— παρόλο που αυτός ήταν η αιτία που παραλίγο να χάσω την ευκαιρία μου να συμμετέχω εδώ.
«Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει αυτούς τους δύο όρους;»
Ρώτησε γυρνώντας προς το μέρος μας. Σταύρωσε τα χέρια της και περίμενε κάποιον να σηκώσει το χέρι του.
«Δεν ρώτησα κάτι δύσκολο.»
Φόρεσε τα γυαλιά της και έκατσε στο θρανίο της.
«Πες μας Becca.»
Εκείνη χαμογέλασε πλατιά.
«Εγώ πιστεύω οτι όλοι είμαστε ίσοι.»
Είπε και ακούστηκαν μερικά γέλια και έντονα βλέμματα στράφηκαν επάνω μου.
«Σωστό, παρ'όλα αυτά επικρατούν και μερικές αντίθετες απόψεις.»
Χαμήλωσα ελάχιστα το κεφάλι μου. Ήξερα τι θα ακολουθήσει.
«Εγώ πάλι πιστεύω οτι υπάρχουν άνθρωποι που είναι πολύ πιο διαφορετικοί από εμάς.»
Πετάχτηκε ο Bryce και η καθηγήτρια εντυπωσιάστηκε, καθώς ήταν η πρώτη φορά που εκείνος συμμετείχε στο μάθημα. Φυσικά και δεν θα ήταν για καλό.
«Μπορείς να μας αναλύσεις περισσότερο την απάντηση σου;»
Ρώτησε με ενδιαφέρον και έσφιξα τις γροθιές μου.
«Η Skylar είναι ένα ολόκληρο παράδειγμα από μόνη της.»
Είπε γελώντας. Τον μιμήθηκαν αρκετά παιδιά, ενώ μερικά άλλα παρέμειναν αδιάφορα. Όλα τα βλέμματα στράφηκαν στο τελευταίο θρανίο, το δικό μου.
«Ησυχία!»
Φώναξε η καθηγήτρια και με κοίταξε με ένα θλιμμένο βλέμμα. Δεν χρειάζομαι τον οίκτο της. Την υπεράσπιση της χρειάζομαι, αλλά γιατί να το κάνει; Φοβάται μην χάσει την θέση της.
Έπικέντρωσα το βλέμμα μου στον δρόμο, έξω από το παράθυρο δίπλα μου. Αυτοκίνητα, φώτα, θορυβώδεις ήχοι, περαστικοί. Τόσο όμορφη και γαλήνια εικόνα, μα ταυτόχρονα χαοτική.
Είχα αφοσιωθεί στο να παρατηρώ κάθε λεπτομέρεια. Ξαφνικά, θυμήθηκα το μέρος οπου πήγαινα συχνά με τους γονείς μου—το πιο ψηλό βουνό της πόλης που αχνοφαίνεται από εδώ. Χαμογέλασα στην ανάμνηση.
«Μας μένουν τέσσερα άτομα. Διαλέξτε τον συνεργάτη σας. Μην ξεχνάτε οτι η εργασία αντιστοιχεί στο 25% του βαθμού σας και είναι υποχρεωτική για την επιτυχία σας στο μάθημα.»
Φώναξε η καθηγήτρια την ώρα που σημείωνε τα ονόματα των παιδιών της κάθε ομάδας.
Θέλω να φύγω.
Άκουσα την καρέκλα δίπλα μου να σέρνεται προς τα πίσω και ύστερα κάποιον να κάθεται σε εκείνη. Έκλεισα ασυναίσθητα τα μάτια μου. Δεν αντέχω άλλο, απλά προσευχόμουν να μην με αγγίξει. Έριξα μια ματιά στο ρολόι μου. Εφτά λεπτά έμειναν, υπομονή.
«Υποθέτω οτι δεν θα είχες πρόβλημα να κάναμε μαζί την εργασία, ε;»
Άκουσα την φωνή του Ace και ένιωσα ανακούφιση. Γιατί ένιωσα ανακούφιση;
Κούνησα αρνητικά το κεφάλι μου με δισταγμό. Ντρεπόμουν να γυρίσω προς το μέρος του. Δεν θέλω να με ξαναδεί έτσι, ούτε αυτός, ούτε κανένας άλλος.
Πίστευα οτι του προκάλεσα τόση αηδία που δεν θα ήθελε να μου ξαναμιλήσει.
«Ευχαριστώ.»
Ψέλλισα τόσο σιγανά που δεν νομίζω να με άκουσε. Τον κοίταξα και με κοιτούσε ήδη απορημένος.
«Για την εργασία.»
Είπα και γέλασε. Αν δεν μου το πρότεινε θα έμενα μόνη μου πάλι.
Τον κοίταξα ξανά, πολύ διστακτικά και διακριτικά, για να παρατηρήσω το χαμόγελο του. Είναι όμορφος. Φαίνεται οτι είναι όμορφος εξωτερικά, ωστόσο δεν μπορώ να είμαι σίγουρη εαν ισχύει το ίδιο και για τον εσωτερικό του κόσμο.
Προσπαθώ να του δώσω μια ευκαιρία και να ξεχάσω το περιστατικό στον διάδρομο. Χαμήλωσα ξανά το κεφάλι μου, πριν προλάβει να δει ξανά τα εγκαύματα μου.
«Υπέροχα. Τώρα που έχουν συμπληρωθεί οι ομάδες, θέλω να κάθεστε έτσι εώς το τέλος του τετραμήνου. Να ξέρετε οτι δεν έχετε αρκετό χρόνο για να την τελειώσετε.»
Το κουδούνι χτύπησε και όλοι σηκώθηκαν από τις θέσεις τους.
Φόρεσα ξανά την κουκούλα μου και κατέβασα όσο πιο κάτω μπορούσα τα μανίκια μου.
Λύγισα τα χέρια μου επάνω στο θρανίο και τοποθέτησα το κεφάλι μου επάνω τους για να ξεκουραστώ και να αποφύγω τα έντονα βλέμματα.
Ο Ace ξεφύσηξε και σηκώθηκε από την θέση δίπλα μου. Κάπως έτσι περνάω τις ώρες μου στα διαλείμματα και πιστέψτε με, είναι πολύ καλύτερο απ'το να περιτρυγυρίζομαι από κακοπροαίρετους ανθρώπους.
ESTÁS LEYENDO
Φλογερές Ψυχές
Novela JuvenilΗ Skylar Bretton, ορφανή από γονείς, μένει με τον ψυχικά διαταραγμένο θείο της και βιώνει μια δύσκολη περίοδο, καθώς την κακοποιεί. Ο Ace Smoker, γιός ενός πολύ πλούσιου επιχειρηματία φαίνεται πώς ζει την ζωή που όλοι ονειρεύονται. Ή μήπως όχι;
