Chapter 28
Skylar
Το βλέμμα μου στράφηκε προς την τρομακτική παρουσία του θείου μου.
«Γιατί δεν είσαι στην δουλειά;»
Ρώτησα διστακτικά αυτό μου με έκαιγε περισσότερο αυτή την στιγμή.
«Γύρισα πριν μια ώρα και έλειπες. Δεν έχει έτοιμο φαγητό.»
Γρύλισε, ωθώντας με στο να συνειδητοποιήσω οτι είναι ήδη απόγευμα.
«Έπρεπε να μείνω παραπάνω στο σχολείο.»
Ψέλλισα, αφήνοντας την τσάντα μου απαλά στο πάτωμα.
«Α ναι, φυσικά. Αφού δεν πήγες καν στο σχολείο, ποιόν κοροϊδεύεις;»
Φώναξε δυνατά, με αποτέλεσμα να τιναχθώ από τον φόβο που με κατέκλυσε.
Χαμήλωσα το βλέμμα μου και αρκέστηκα στην θέα των φθαρμένων και πολυφορεμένων παπουτσιών μου.
Η παλάμη του συγκρούστηκε άτσαλα με το αριστερό μου μάγουλο, προκαλώντας μου έντονο πόνο και μούδιασμα στην περιοχή.
Έσφιξα τις γροθιές μου.
«Δεν χρειάζεται να—»
Έριξε το πρώτο πιάτο που βρήκε μπροστά του με δύναμη στο πάτωμα, γρατζουνώντας το ευαίσθητο δέρμα μου.
«Δεν πρόκειται να σε αφήσω να μείνεις εδώ χωρίς να κάνεις τίποτα.»
Είπε δυνατά, κοιτώντας με γεμάτος θυμό.
«Είναι το σπίτι μου θείε.»
Είναι παρόρμηση της στιγμής, σε λίγο θα του περάσει. Πάντα αυτό συμβαίνει. Παίρνοντας μια βαθιά ανάσα, τον προσπέρασα με δισταγμό για να μην συνεχιστεί η κουβέντα, η οποία θα είχε άσχημη κατάληξη. Το γνωρίζαμε και οι δύο αυτό.
«Που νομίζεις οτι πας; Αυτή η κουβέντα δεν έχει λήξει Skylar!»
Ωρυόταν, ενώ εγώ έφτανα στις σκάλες ώστε να ανέβω στο δωμάτιο μου. Γιατί είναι τόσο δύσκολο να σταματήσει όλο αυτό;
Άρπαξε με δύναμη τον καρπό μου, ρίχνοντας με στο πάτωμα.
Το σώμα μου συγκρούστηκε με τα ξύλινα σκαλοπάτια, προκαλώντας μου ένα άγνωστο συναίσθημα πόνου που δεν επιθυμούσα ποτέ να ξανανιώσω.
Δάκρυα κύλησαν στο πρόσωπο μου δίχως την θέληση μου.
«Μακάρι να μην πέθαινε ποτέ ο αδερφός μου εξαιτίας σου. Μακάρι να ήσουν εσύ αυτή που θα έχανε την ζωή της στη θέση του.»
STAI LEGGENDO
Φλογερές Ψυχές
Teen FictionΗ Skylar Bretton, ορφανή από γονείς, μένει με τον ψυχικά διαταραγμένο θείο της και βιώνει μια δύσκολη περίοδο, καθώς την κακοποιεί. Ο Ace Smoker, γιός ενός πολύ πλούσιου επιχειρηματία φαίνεται πώς ζει την ζωή που όλοι ονειρεύονται. Ή μήπως όχι;
