Φλογερές Ψυχές

↬Σκέψεις

Chapter 6

Αυτοκτονία.

Μια λέξη που ακούγεται απλή, αλλά κρύβει πολλά έντονα συναισθήματα που λίγοι βίωναν κάποτε, μα τώρα ο αριθμός των ατόμων που υποφέρουν καθημερινά αυξάνεται ραγδαία.

Γιατί;

Μερικές φορές η ζωή δεν τα φέρνει έτσι όπως τα θέλουμε και καταλήγουμε να δρούμε ασυνείδητα. Σκεφτόμαστε αρνητικά και η λέξη αυτή προσκολλάται στις σκέψεις μας. Σε ταλαιπωρεί, στοιχειώνει το μυαλό σου και σε δελεάζει, σε προκαλεί. Σε προκαλεί να την γευθείς, παρόλο που γνωρίζεις τις συνέπειες.

Η απογοήτευση, η απελπισία, η αίσθηση ότι δεν ικανοποιείς κανέναν, η κούραση, η θλίψη και η μοναξιά είναι μερικοί παράγοντες που σε οδηγούν σε αυτόν τον δρόμο που δεν έχει γυρισμό. Είναι ένας επικίνδυνος μονόδρομος και πρέπει να προλάβεις να βρεις την έξοδο, αλλιώς χάνεις τον εαυτό σου στο σκοτάδι που θα σε κατακλύσει.

Οι πιθανότητες να επιβιώσεις μόνος σου, χωρίς να σε βοηθήσει κανένας είναι μηδαμινές. Χρειάζεσαι ένα στήριγμα, έναν άνθρωπο που θα σε καταλαβαίνει για να σε βοηθήσει να συνειδητοποιήσεις πόσο λάθος είναι η κίνηση που επρόκειτο να κάνεις, μα όταν γνωρίζεις οτι δεν υπάρχει αυτός ο άνθρωπος, καταρρέεις ακόμη περισσότερο. Νιώθεις πως χρειάζεσαι έναν άνθρωπο που θα παρασύρεις στο σκοτεινό μονοπάτι που θα βρεθείς, έναν άνθρωπο με καθαρότερο μυαλό από εσένα που θα σε βοηθήσει να απεγκλωβιστείς από τις άσχημες σκέψεις.

Όταν γνωρίζεις πως η ζωή σου εξαρτάται από τις ίδιες σου τις σκέψεις, αν δεν υπάρξει καθοδήγηση δεν θα υπάρξει και σωτήρια. Οι άνθρωποι είμαστε πλάσματα ευαίσθητα και η αλληλεπίδραση είναι απαραίτητη για να καταφέρουμε να επιζήσουμε. Όταν μαθαίνεις να μεγαλώνεις μόνος και η απομόνωση γίνεται συνήθεια χάνεις τον εαυτό σου χωρίς να το καταλαβαίνεις. Αδυνατείς να επικοινωνήσεις με άτομα της ηλικίας σου με έναν φυσιολογικό τρόπο, δυσκολεύεσαι να εκφραστείς και να ανοιχτείς. Κρατάς κάθε βαριά σκέψη μέσα στο μυαλό σου και προσεύχεσαι να τελειώσει όλο αυτό, αλλά δεν τελειώνει ποτέ. Ίσως επειδή δεν προσπαθείς να δώσεις ένα τέλος και απλά υποκύπτει. Κάποια στιγμή υποχωρεί και ύστερα επανέρχεται συνεχώς, όλο και πιο έντονα μέχρι να σε ισοπεδώσει.

Τι θα μπορούσε κάνεις να κάνει για να γλιτώσει; Γιατί δεν σε αφήνουν οι σκέψεις να κοιμηθείς τα βράδια; Η μόνη λύση είναι να μιλήσεις με τον εαυτό σου και να τον αγαπήσεις. Πρέπει να αγαπήσεις το σώμα σου, το μυαλό σου, τις ατέλειες σου. Να νιώθεις άνετα με τον άνθρωπο που κρύβεις μέσα σου. Η γνώμη των άλλων για εσένα δεν έχει καμία σημασία εάν δεν έχεις σχηματίσει ο ίδιος κάποια άποψη για τον ίδιο σου τον εαυτό. Δεν έχει σημασία εάν είσαι μόνος σου σε αυτό. Ίσως αυτή η μοναξιά είναι που σε κάνει πιο δυνατό.