↬Ενδιαφέρομαι

3.1K 345 57
                                    

Chapter 18

«Ουάου.»

Αναφώνησε σοκαρισμένη από την πικρή μου ιστορία, την ιστορία που υποσχέθηκα πως θα κρατήσω βαθιά μέσα μου και δεν θα την μοιραστώ με κανέναν, αλλά για κάποιο λόγο το να ανοιχτώ στην Eleven μου φάνηκε απόλυτα φυσιολογικό.

«Λυπάμαι για όσα πέρασες. Ξέρεις, ούτε η δική μου ζωή ήταν τόσο ρόδινη όσο περιμένουν αρκετοί. Επειδή είμαι συνεχώς χαρούμενη δεν σημαίνει πως ήμουν έτσι πάντα, ούτε σημαίνει οτι προσποιούμαι. Είμαι όντως χαρούμενη και το κατάφερα αφήνοντας τα πάντα πίσω μου. Προσπάθησε το και εσύ.»

Είπε και χαμογέλασε γλυκά.

«Θα προσπαθήσω, αλήθεια. Ειδικά τώρα που τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα.»

Το κουδούνι χτύπησε και με αγκάλιασε βιαστικά.

«Πρέπει να πάω στο μάθημα. Θα τα πούμε, μην χαθούμε πάλι, εντάξει;»

Φώναξε καθώς απομακρυνόταν και έγνεψε καταφατικά. Μα εσύ ήσουν αυτή που απομακρύνθηκε και σταμάτησε να μιλάει μαζί μου.

«Τι κάνεις;»

Άκουσα μια φωνή και ένιωσα ένα χέρι να αγγίζει τον ώμο μου. Γύρισα απότομα προς το μέρος του τρομαγμένη.

«Τι;»

Με κοίταξε μπερδεμένος.

«Τι έπαθε η Eleven και σε θυμήθηκε;»

Ρώτησε και άρχισε να κατευθύνεται μαζί μου προς το μάθημα.

«Δεν νομίζω να με ξέχασε ποτέ.»

Είπα και γέλασε ειρωνικά.

«Τουλάχιστον έτσι φαίνεται.»

Συνέχισα. Δεν ξέρω γιατί, αλλά ένιωσα την ανάγκη να του δείξω πως υπάρχει έστω και ένα άτομο που ενδιαφέρεται πραγματικά για εμένα.

«Δεν το πιστεύω. Μου φαίνεται πολύ ύποπτη η συμπεριφορά της. Δεν θέλω να σε στεναχωρήσω, αλλά όταν εγώ προσπαθούσα να κάνω τα πάντα για να σε βρω, αυτή είχε δειλιάσει και δεν μπήκε στον κόπο να ασχοληθεί. Ισχυριζόταν ότι είχατε επικοινωνήσει.»

Είπε με έναν ψυχρό τόνο στην φωνή του.

«Δεν νομίζω να έχει σημασία ότι—»

«Απλά πρόσεχε. Δεν την εμπιστεύομαι και στο έχω ξαναπεί.»

Με διέκοψε και με σταμάτησε, πιάνοντας με από τον καρπό του χεριού μου.

«Τι και αν την έχω εμπιστευτεί ήδη;»

Ρώτησα διστακτικά και το βλέμμα μου συνάντησε το απογοητευμένο δικό του.

Φλογερές ΨυχέςOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz