Φλογερές Ψυχές

↬Συναισθήματα

Chapter 12

Κεφαλαιο 3

Μόλις επέστρεψα σπίτι από μια συνάντηση με ένα συμμαθητή μου για μια εργασία και υπάρχουν δύο περίεργα πράγματα πίσω από αυτήν πρόταση.

Πρώτον, βγήκα έξω από το σπίτι μου, έστω για μια εργασία.

Μπορεί να ακούγεται αστείο για μερικούς, αλλά έχουν περάσει χρόνια από την τελευταία φορά που βγήκα έξω με κάποιον.

Δεύτερον, βγήκα έξω με ένα γλυκό και όμορφο αγόρι.

Τα συναισθήματα μου είναι ανάμεικτα. Το πρόβλημα δεν είναι οτι έχω κάτι μαζί του, καμία σχέση. Απλά μισώ την προσοχή. Την σιχάθηκα.

Δεν μπορώ να τον ψυχολογήσω ακόμη. Μπορεί μια μέρα να μου συμπεριφέρεται καλά και την ακριβώς επόμενη να είμαστε σαν δύο άγνωστοι. Γι'αυτό και θέλω να τον κρατήσω μακριά μου, να τον απομακρύνω. Μα έτσι θα μου πείτε πως θα ξαναμείνω μόνη, το ξέρω.

Αφου έχω συνηθίσει την μοναξιά, έχω μάθει να την προτιμάω. Το να κάνω παρέα μαζί του μου φαίνεται πιο άβολο από το να κάθομαι μόνη μου στα σκαλιά του σχολείου.

Από την άλλη—για κάποιο ανεξήγητο λόγο—μου αρέσει να βρίσκομαι μαζί του. Όταν κάποιος σε περιτριγυρίζει και ασχολείται μαζί σου νιώθεις όμορφα.

Ελπίζω να μην είμαι η μόνη που το έχει νιώσει.

Φοβάμαι όμως οτι θα του ανοιχτώ. Φοβάμαι πως θα του αποκαλύψω τα πιο κρυφά μου μυστικά. Δυστυχώς είμαι ανοιχτό βιβλίο και εμπιστεύομαι πολύ εύκολα.

Το ερώτημα είναι εάν πρέπει να τον εμπιστευτώ από την στιγμή που δεν τον γνωρίζω καθόλου.

Πιστεύω πως όχι. Δεν γνωρίζω ποιος είναι ο σκοπός του. Μπορεί να θέλει να με βλάψει. Έχω μάθει από διάφορες εμπειρίες μου πως οι άνθρωποι σπάνια σε πλησιάζουν για καλό. Μόνο για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα. Γιατί να νοιαστούν για σένα; Σάμπως έχουν ψυχή;

Πιστεύω πως εκείνος είναι διαφορετικός όταν βρίσκεται μαζί μου, γιατί αλλιώς συμπεριφέρεται μπροστά στους φίλους του και αλλιώς με εμένα.

Και κάπως ετσι μου δημιουργούνται κι άλλες απορίες.

Υποκρίνεται; Αν ναι, πότε; Όταν βρίσκεται μαζί τους ή όταν βρίσκεται μαζί μου; Το λογικό θα ήταν να υποκρίνεται οταν βρίσκεται γύρω μου. Δεν μπορεί να μην είναι ειλικρινής απέναντι στους φίλους του.

Μα κάτι βαθιά μέσα μου φωνάζει το αντίθετο, μου λέει οτι πρέπει να συνεχίσω να του μιλάω και θα το κάνω.

Συμπέρασμα: Όταν κάνετε νέες γνωριμίες, μην διστάζετε να αφήνετε τον εαυτό σας ελεύθερο. Η καρδιά σας ξέρει κάτι παραπάνω από το μυαλό σας.

Ελπίζω το συμπέρασμα που έβγαλα να μην με οδηγήσει στην απόλυτη καταστροφή.

Θα ακούσω μια φορά τις ίδιες μου τις σκέψεις και όχι τα σχόλια του υπόλοιπου κόσμου και ας υποστώ τις συνέπειες.

Εξάλλου, πόσο άσχημες μπορεί να'ναι; Πάντως όχι πιο άσχημες από τις καταστάσεις που βιώνω καθημερινά.