Φλογερές Ψυχές

↬Ταλαίπωρη ψυχή

Chapter 26

Skylar

Ίσως κάποιοι άνθρωποι είμαστε καταδικασμένοι να βιώνουμε μια ανεπιθύμητη ζωή.

Ήταν γραφτό να γίνει δεν λένε; Μάλλον για μερικούς από εμάς ήταν γραφτό να ζήσουμε μια ζωή γεμάτη εκπλήξεις—κυρίως δυσάρεστες εκπλήξεις.

Μα, παρ'όλα αυτά υπάρχει πάντα μια ελπίδα. Μια ελπίδα χαμένη στο σκοτεινό μονοπάτι της ταλαιπωρημένης μας ψυχής, μια ελπίδα που θα βρει τον δρόμο προς την ελευθερία είτε μόνη της, είτε με την πάροδο του χρόνου, είτε με την είσοδο μιας δεύτερης ελπίδας, ενός φωτός, ενός ανθρώπου.

Πάντα υπάρχει ελπίδα.

Όσο ζούμε ελπίζουμε—ή μάλλον ζούμε για να ελπίζουμε. Ιδιαιτέρως κατά την διάρκεια μιας δύσκολης περιόδου, εάν δεν ελπίζεις δεν ζεις. Αδρανοποιείσαι, η ψυχή βρίσκεται σε πλήρη αποτελμάτωση και αρνείται να ξαναμετραπεί σε εκείνη τη δραστήρια και ψυχή που σε μεταμόρφωνε σε έναν ευδιάθετο άνθρωπο.

Η θλίψη εμποδίζει τα θετικά συναισθήματα που εμπεριέχει το ανθρώπινο σώμα να αναδυθούν στο πρόσωπο και στις εκφράσεις μας.

Μερικοί άνθρωποι έχουν την ικανότητα να καλύβουν πολύ καλά την στεναχώρια τους—βοηθάει πολύ το ψεύτικο χαμόγελο.

Μα, αφου γνωρίζεις οτι όσοι σε αντικρίζουν αντιλαμβάνονται την ανειλικρίνεια του χαμόγελού σου, γιατί προσπαθείς;

Δεν υπάρχει λόγος να κρύβουμε τα συναισθήματα μας με μια αδύναμη επικάλυψη. Δεν είναι αυτή η ιδανική λύση, αλλά η καταπολέμηση του αρνητισμού που κατοικεί στα βάθη της ψυχής μας και σταδιακά την καταλαμβάνει ολόκληρη.

Όσο εμμένουμε στην λύπη μας, τόσο περισσότερο περικλείεται η καρδιά μας και το σώμα μας από αυτό το ανυπόφορο συναίσθημα—την θλίψη.

Η ψυχή μας βασανίζεται, η ψυχή μας είναι ταλαιπωρημένη και θα παραμείνει σε αυτήν την κατάσταση εαν δεν αποφασίσουμε να την αλλάξουμε.

Όταν σου προσφέρεται η ευτυχία, μην την αρνείσαι.

Εσύ επιλέγεις.