Şarkı söyleme faslı nihayet bitmişti ve diğerleri oyun oynamaya başlarken ben iskelede yavaş yavaş yürüyordum.
Derin bir nefes alıp gözlerimi kapattım.
Derin sessizlikte birkaç günlük tatile ne kadar ihtiyacım olduğunu anlamıştım.
Hafif esen rüzgâr tenime değip geçerken arkamda birkaç adım atıldığını fark ettim.
Hiç arkamı dönmedim, eminim o'ydu.
Ne yapacağını merak ediyordum; sarılacak mıydı? Yoksa yanımda öylecek duracak mıydı?
Ve ben bunları düşünürken belimde hissettiğim ellerle aynı anda buz gibi suyu boylamam bir olmuştu.
Arkamda kahkahalarla gülen, kendilerine 'insan' ismini veren canlılar bırakmıştım.
Ve asıl olay şuydu ki, ben yüzme bilmiyordum...
Yavaş yavaş nefes alamamaya başlarken kendimi saldım. Çırpınırsam daha da kötü hâle geleceğinden emindim.
Ve ben dibe yaklaşırken gözlerimi kapatıp kendimi denizin maviliklerine bıraktım...
-
Dün bir aksaklık yüzünden bölüm paylaşamadım, kusura bakmayın❤
Sizi çok seviyorum okuraşklarımm💕
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Alone
FanfictionGönderen: Bilinmeyen Kalbine açılan yaraları iyileştiremem belki, ama o yaraların tarif edilemez acısını beraber yaşamamızı sağlayabilirim. Yada yaralarını papatyalar ile donatabilirim; belki acısı az da olsa azalır diye...
