Alone

9.9

Aslında yeni bölümü şimdi yayınlamayacaktım ama bu hikâyeyi okumanızın sebebi olan mükoşekkella kişinin doğum günü olduğu için yayınladıım!
aminekrec567 iyi ki doğdunnn iyi ki varsınnn💕
Seni çok seviyoruuuum!
"Bana en güzel hediye bana bir bölüm ithaf etmen olur." Dedi, onu kırar mıyım hiç? Bu bölüm sana ithaf ediliyoor❤

-

Zil çaldığında saçlarımı düzeltip kapıyı açtım.
"Selam yenge."

Gülümsedim. Yenge kelimesini o kadar içten söylemişti ki, bu onun samimiyetini anlamama yetmişti bile.

Kapıdan çıktım ve onun peşine takıldım. Hotelden çıktık ve uzun bir yol yürümeye başladık.

Sessizliği ben bozdum, "Beni nereye götüreceksin?"

"Dylan'ın günlerdir uğraşıp didindiği yere." Kaşlarımı çattım, " Onu anladım da, Dylan neden o kadar uğraşmış ki?"

Güldü, "Bu hayatta, en değer verdiği kişi; yani senin için."

Kalbim hızlanmaya başlarken gülümsedim.

"Holland, o seni çok seviyor. Her şeyden, herkesten çok. Senin için dünyaları bile verir. Ben Dylan'ı küçüklüğünden beri tanıyorum. Seni ilk gördüğü anda koşarak yanıma gelmişti. "N'oldu? Kan ter içinde kalmışsın." dediğimde ilk sözü "Ben aşık oldum!" Olmuştu. O andan sonra her gün seni anlatmaya başladı. Saçlarını, gözlerini, gülüşünü. Her hareketini ezbere biliyordu hatta. Hangi olaya nasıl tepki vereceğini, söyleyeceğin kelimeleri bile tahmin edebiliyordu. O seni tüm saflığıyla, temiz kalbiyle sevdi. Tüm duyguları gerçek, buna şüphen olmasın. Tamam mı?"

Söyledikleri beni Dylan'a daha da aşık ederken gülümsedim, "Bundan hiç şüphem olmadı ki."

"Ve lütfen O'nu bırakıp gitme, seversen gerçekten sev. Olur mu?"

"Ben O'nu çok seviyorum. Kendimi bildim bileli ben annemden başka kimseyi o kadar sevmedim bile."

Gülümsedi, "Teşekkür ederim."
Omuzlarımı silktim, "Teşekkür etmene gerek yok ki. Senin kadar iyi bir dostu olduğu için Dylan çok şanslı."

Yol bitmek bilmezken etrafı izliyordum. Yavaş yavaş daha da yaklaştığımız mavilikler, etrafı saran hafif deniz tuzu kokusu, karanlığı aydınlatan muhteşem ay ve yoldaşı yıldızlar...
Hepsi muazzamdı...

Ayaklarıma giydiğim yazlık sandaletlere sıcaklığını kaybetmeyen kumlar doluşmaya başladığında başımı kaldırıp yakamozun bir örtü gibi süslediği denize baktım. Çok güzeldi...

"Evet, uzun bir yol sonucu vardık sayılır. Ama şimdi gözlerini kapatmam gerekecek."

Kaşlarımı çatıp nedenini sordum.

"Çünkü göreceğin yerde seni bekleyen birisi de olacak."

O gözlerimi elinde olduğunu şimdi fark ettiğim beyaz ince şalla kaparken ben "D-Dylan mı?" dedim heyecanımı bastıramayarak.

Güldü, "Senin deyiminle; hırsız prens."

-

Ayy ağlayacağım şimdi😢
Final bölümüne geldik sonunda...
Final bölümünün sonunda uzun bir teşekkür kısmı yazacağım. O yüzden uzatmıyor, Final bölümünde görüşürüz diyorum!💕
Sizi çok seviyoruum!