Dylan ile sohbete dalıp Dylan sandığın fakat Dylan olup olmadığını bilmediğim kişi hakkında soru soramamıştım.
Bunun acısıyla banyoya gidip kısa bir duş aldım. Diğer rutin işlerimi da hallettikten sonra odama geri döndüp telefonu aldım ve yatağıma bağdaş bir şekilde oturdum.
Derin bir nefes aldım.
Stalk yapacaktım!
Belki buna hazırdım, belki değil.
Belki o kişi Dylan'dı, belki değil.
Sonuç nasıl olursa olsun, Dylan kim olursa olsun onu bulmam gerekiyordu.
Çünkü o bana aşkı, mutluluğu, şevkati öğretmişti...
Tabii, annem de öğretmişti sevgiyi. Fakat adı üstüne 'sevgi', aşk değildi.
Daha fazla düşüncelerimde boğulmadan Dylan sandığım fakat Dylan olup olmadığı- neyse ya cidden üşeniyorum böyle söylemeye. Kısaca sinemadaki çocuğun grup arkadaşlarından birinin Instagram hesabını buldum.
Ilk önce onun fotoğraflarına baktım. Fakat o yoktu. Sonra takip ettiği kişilere girip 'Dylan' diye arattım.
Ne?
Dylan diye birini takip etmiyordu!
Hızla o gruptaki birkaç kişinin hesabına daha baktım.
Fakat onlarda da durum aynıydı!
Ne yani... o... Dylan değil miydi?
-
Trollemeyi ve fake atmayı sevdiğimi söylemiştim ksncjajjks
Bu arada hayırlı ramazanlar❤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Alone
FanfictionGönderen: Bilinmeyen Kalbine açılan yaraları iyileştiremem belki, ama o yaraların tarif edilemez acısını beraber yaşamamızı sağlayabilirim. Yada yaralarını papatyalar ile donatabilirim; belki acısı az da olsa azalır diye...
