Tam planımı uygulamalık bir yerdeydim; Futbol maçında.
Dylan olduğundan şüphelendiğim kişiler de buradaydı.
Hatta Dylan bana maçta olacağını da söylemişti.
Maç başladığında sınıf arkadaşlarımın bulunduğu yere oturup etrafa bakınmaya başladım.
Maç için ısınan oyuncuların arasında çok tanıdık bir simâ fark ettiğimde ona daha dikkatli bakmaya başladım.
O bana neden bu kadar tanıdık geliyordu?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Alone
FanfictionGönderen: Bilinmeyen Kalbine açılan yaraları iyileştiremem belki, ama o yaraların tarif edilemez acısını beraber yaşamamızı sağlayabilirim. Yada yaralarını papatyalar ile donatabilirim; belki acısı az da olsa azalır diye...
