Gönderen: Dylan
Annen beni aradı. Telefon numaramı senin telefonundan bulmuş.
[18:49]Gönderen: Dylan
Senin evde olmadığın bir gün beni size çağırıp tanışacakmışız.
[18:49]Gönderen: Dylan
Karizmam çizilecek belki ama,
[18:49]Gönderen: Dylan
Annenle konuşurken öyle heyecanlandım ki durmadan kekeledim.
[18:50]Gönderen: Holland
O zaman hastanede bana sarılırken ne hâlde olduğunu tahmin bile edemiyorum.
[18:56]Gönderen: Holland
Ellerini tuttuğumda zangır zangır titriyordular.
[18:56]Gönderen: Holland
Ve hâlâ aklım almıyor.
[18:56]Gönderen: Holland
Sen beni o kadar çok mu seviyorsun yani?
[18:56]Gönderen: Dylan
Seni senin tahmin edemeyeceğin kadar çok seviyorum, Holland.
[18:57]Gönderen: Dylan
Hatta sevmek, hislerimin yanında az kalır.
[18:58]-
1 gün bölüm atmasam 1 yıldır atmamışım gibi geliyo bu ne aq rdsdtfgukjkojgfdtub
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Alone
FanfictionGönderen: Bilinmeyen Kalbine açılan yaraları iyileştiremem belki, ama o yaraların tarif edilemez acısını beraber yaşamamızı sağlayabilirim. Yada yaralarını papatyalar ile donatabilirim; belki acısı az da olsa azalır diye...