Meant to be?

13.

Langzaam open ik mijn ogen. Ik ga rechtop zitten en kijk op mijn telefoon. Het is 7 uur. Tijd om me klaar te maken. Ik stap uit bed. Ineens word ik overvallen door emoties en hoofdpijn, veel hoofdpijn. Ik zoek steun bij de muur en knijp mijn ogen toe. Beelden van gisteren spoken door mijn hoofd, Nick, de drugs, Jamie en Sam, het etentje, Jamie,... Wacht! Jamie is blijven slapen! Snel kijk ik de kamer rond maar hij is nergens te bekennen. Stiekem vind ik het rot dat hij weg is. Ik pak wat spullen uit mijn kledingkast en een glas water en strompel naar de badkamer. Traag open ik de deur.

'Fuck! Je bent wakker!' roept een Britse mannenstem. Van schrik laat ik alles vallen, inclusief het glas water.

'Ik...ik dacht dat je weg was.' mompel ik terwijl ik mijn hand voor mijn ogen sla. 

'En ik dacht dat je sliep...Open je ogen maar.' zegt hij. Ik doe mijn hand weg en zie dat hij enkel zijn broek aan heeft gedaan.

'Subtiel.' zucht ik. Nu pas valt het me op dat er wat bloed op de badkamervloer ligt. Fuck! Ben ik ongesteld? 

Nee, pas over twee weken... Oh god, het glas.

'Jamie, ik denk dat er glas in je voet is gesprongen.' zeg ik. Hij kijkt naar zijn voet.

'Inderdaad, heb je pleisters?' vraagt hij alsof het doodnormaal is.

'Blijf gewoon even staan, dan ruim ik deze bende eerst op.' beveel ik hem. Ik vind al gauw een blik en doe alle scherven erin. Vervolgens leg ik dikke handdoeken op de grond, zodat we niet in de splinters trappen.

'Zet je op de badrand.' beveel ik Jamie weer.

'Hoezo ben je zo vroeg al zo bazig?' vraagt hij. Ik zucht.

'Je hebt gelijk, sorry. En bedankt dat je er was gisteren.' zeg ik. Ik merk dat ik bloos.

'Bloost miss heartless nu?' grijnst Jamie. Snel draai ik mijn rug naar hem toe.

'Miss heartless, serieus?' vraag ik.

'Heb je toch liever sweetheart?' vraagt Jamie, op een serieuze toon. Ik zucht. Deze discussie kan ik toch niet winnen.

Wanneer ik wat spullen uit mijn EHBO-koffer die mijn moeder me mee had gegeven heb gepakt ga ik naast hem zitten.

'Zet je voet op de rand.' zeg ik.

'Sir Yes Sir.' zegt Jamie maar hij doet toch wat ik zeg.

'Niet huilen.' mompel ik. 

'Waarom zou ik?-'

'Ah! Fuck, Charlie, je kom me waarschuwen!' sist hij met een verbeten blik rond zijn gezicht.

'Sorry.' grijns ik en ik houd fier de bebloede glassplinter omhoog. Jamie geeft me een applaus (met een redelijke zeer sarcastische blik in zijn ogen) en ik gooi het rotding weg. Ik ontsmet de wonde en doe er een pleister op.

'Een kusje zou beter helpen.' zegt Jamie wanneer ik alles opruim.

'Op je voet? Dream on.' antwoord ik.

'Lippen werkt ook wel.' grijnst hij en hij slentert de badkamer uit.

Ik draai de deur op slot en maak me klaar. Wanneer ik buitenkom ligt Jamie op mijn bed. Ik pak mijn vans en duw hem opzij zodat ik ze kan aandoen.

'Je weet dat we niet samen gaan ontbijten, toch?' vraag ik.

'Ja, weet ik.' zegt hij afwezig.

'Goed dat. Zo, ik ben klaar. Eruit jij.' zeg ik en ik pak mijn tas.

'Tot vanmiddag bij het interview sweetheart. Maak het me niet te moeilijk.' grijnst hij en voor ik het weet plaatst hij een snelle zoen op mijn wang.