Meant to be?

42.

In de lobby staat iedereen al op me te wachten. Inge met magazines voor in het vliegtuig en Nicole met een grote zak snoep. Ik omhels ze allebei en wandel weer verder. Al snel zie ik drie jongens in zwarte hoodies aan de bar zitten. Net op dat moment draaien ze zich om en komen naar me toe.

'Sorry Charlie, niemand kan Jamie bereiken.' zegt Sam ongemakkelijk. Ik knik en probeer sterker te lijken dan ik me voel.

'Wel dat komt me bekend voor.' mompel ik dus, wijzend naar die keer dat Jamie dagen spoorloos was. Wanneer meneer Wouters me roept geef ik iedereen nog een korte knuffel en stap naar de auto. Iedereen staat aan het raam te zwaaien. Lachend zwaai ik terug, hoewel ik vanbinnen kapot van verdriet ben omdat ik Jamie in een soort van ruzie hier achterlaat.

°°°

Ik werk me redelijk snel door alle mensen op de luchthaven, op zoek naar Dylan, die me hier ergens zou moeten staan opwachten. Plots tikt iemand op mijn schouder. Snel draai ik me om. Dylan staat vlak voor me met een kleine glimlach om zijn lippen.

'Welkom terug, Char.' mompelt hij en hij omhelst me. 'Noem me niet zo...' zeg ik alleen. Hij pakt mijn koffer aan en we wandelen richting zijn auto.

'Hoe is Em?' vraag ik voorzichtig. Dylan bijt hard op zijn lip en lijkt na te denken over zijn woorden.

'Het gaat wel denk ik.' antwoordt hij dan maar. Ik zucht en zak wat onderuit op mijn stoel. 

'Ander onderwerp, hoe was Londen?' vraagt Dylan nu veel enthousiaster. Ik grijns om zijn wanhopige poging om de sfeer wat op te vrolijken.

'Het was zoals jij had gezegd, fucking amazing! Die school is gewoon zo goed! Alles is zo anders dan hier...' 

Hij knikt instemmend. 'Heb je bekende mensen ontmoet?' Ik denk na, twijfelend of ik de waarheid zou moeten vertellen.

'Ja, veel zelfs.' antwoord ik gewoon.

'En heb je iemand "leuk" ontmoet?' zegt hij en hij wiebelt met zijn wenkbrauwen. Lachend geef ik hem een stomp.

'Ja, ik heb iemand leuk ontmoet. Maar omdat ik zo plots moest vertrekken hebben we een soort van ruzie denk ik.' flap ik eruit.

'Dat komt wel goed. Wie is het?' vraagt Dylan verder. Ik zucht en draai met mijn ogen.

'Jamie van OW, die boysband.' zeg ik iets stiller.

'Ben je samen met een boybander? Ik dacht dat jij de kriebels kreeg van die mensen.' lacht hij luid. Weer sla ik hem, wat me een verontwaardigde "au" oplevert.

'Oh geloof me, hij heeft het laten kriebelen.' grijns ik dubbelzinnig. Dylan lacht luid en maakt wat kotsgeluidjes. De rest van de rit praten we nog wat verder over onbelangrijke dingen.