79.

13 1 1
                                    

Op slakkentempo schuifelen we verder. Na wat voelt als een eeuwigheid doet Jamie zijn handen van voor mijn ogen. 

'Dit is het.' mompelt hij stil achter me. Ik kijk rond me. We staan op de oever van een meer. Het is geen groot meer, maar net groot genoeg. De weerkaatsing van de maan op het water glinstert prachtig. Rondom het meer staan veel treurwilgen, die het plaatje helemaal doen kloppen.

'Jamie..' begin ik. 

'Vind je het iets?' vraagt hij benieuwd terwijl hij naast me komt staan. Ik maak mijn ogen los van de natuur en kijk hem verbaasd aan. 

'Iets?'  begin ik sarcastisch. 'Dit is één van de mooiste dingen die ik ooit gezien heb.' 

Hij grijnst opgelucht. 'Wil je zwemmen?' vraagt hij dan serieus.

'En dan sterven van de kou? Jamie, het is januari.' zeg ik.

'Weet ik... Maar ik heb ooit vrij veel geld uitgegeven voor één of andere installatie die het water warm houdt. Zorg gewoon dat je direct erna een badjas aantrekt.' verklaart hij. 

'Welke bad-' begin ik.

Hij opent de tas en legt twee grote badjassen op een laken. 

'Euhm... Oké dan. Ik heb wel geen bikini bij.' mompel ik. 

'Wie zei er iets over bikini's?' grijnst hij. Zelfs in het donker is de twinkel in zijn ogen goed te zien. Hij begint zich alvast uit te kleden.

'Ik zou niet te lang opzij blijven staan. Dan kan je het inderdaad koud krijgen.' mompelt hij. Al voorbeeld trekt hij zijn boxer uit en loopt naar de oever. Hij trekt een touw van rond een boom en neemt een aanloop.

'Ik zie je in het water!' roept hij en hij vliegt aan het touw het meer in. Hij plonst ergens in het midden neer en ik wacht tot hij boven komt. 

'Het is echt warm!' roept hij. Ik zucht maar begin me toch snel uit te kleden. Wanneer ik enkel nog mijn ondergoed aanheb is er al kippenvel op mijn huid ontstaan en ben ik er zeker van dat ik morgen verkouden zal zijn. Dan valt mijn blik op Jamie die relaxed in het meer rondzwemt  en trek ik de laatste kledingstukken uit. Ik wandel snel naar het touw. 

'Is er een bepaalde tactiek om dit te doen?' roep ik naar hem terwijl ik het touw pak en wat naar achter wandel.

'Nope! Gewoon springen!' roept Jamie terug. Ik trek het touw zo ver mogelijk naar achter en spring omhoog. Het gaat veel sneller dan ik dacht en ik houd me stevig vast. Het feit dat ik geen armspieren heb maakt me een beetje bang. Voor ik het weet laat ik los. Ik val in het water. 

Het eerste wat me opvalt is dat het écht warm is. Mijn voeten raken de aarde en ik duw mezelf naar boven af. Ik kom boven en Jamie staat vlak voor me.

'En?' vraagt hij hoopvol. In plaats van te antwoorden geef ik hem een zoen. Hij reageert meteen en duwt mijn lichaam tegen het zijne aan. Ik probeer het feit dat we beiden volledig naakt zijn te negeren. Voor zover dat gaat. Hij neemt mijn benen vast en ik bind ze rond zijn heupen. Onze tongen vinden elkaar en mijn hart begint heel snel te kloppen. Toch weet ik me terug te trekken. 

Jamie kijkt me aan met een "wat doe je nu?" blik. 

'Ik wil nog eens aan het touw hangen.' zeg ik simpel en ik zwem richting de oever. 

Ik hoor Jamie nog lachend zuchten.

Meant to be?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu