Meant to be?

15.

Samen met Lex en Inge stap ik het dak op. Het staat al vol mensen en het ziet er fantastisch uit. Overal hangen kleine lampjes en er is een lamp die paarse en blauwe lichten langs iedereen laat glijden. De muziek staat luid en Inge duwt me direct een cocktail in mijn hand. Er zit iets in, ik weet niet wat, maar het geeft licht.

'Je hebt morgen toch een vrije dag. Kom we gaan naar belangrijke mensen!' roept ze vrolijk. Lex loopt ook naar een jongen, die ze daarna innig zoent. Inge stelt me voor aan mensen die ik van tv en social media ken. Na een paar lichtgevende drankjes en vele handjes schudden, schud ik me van Inge af en ga even zitten. Er is een soort lounge gemaakt met zitzakken, krukjes en glimmende doeken. Ik besluit me voor de zekerheid gewoon op een krukje te zetten. Op mijn horloge zie ik dat het al 12 uur is. 

'Heb je het naar je zin?' Ik kijk op en zie meneer Wouters staan. 

'Het is fantastisch!' roep ik terug. Hij lacht en verdwijnt weer in de massa. Ergens vind ik het rot dat ik de jongens nog niet gezien heb. Ik heb nu zin om met leeftijdsgenoten te zijn i.p.v. volwassenen...

'OMG! Vanwaar komt je jurk? En het is zo awesome dat je er gewoon je Converses onderdraagt...' zegt een vrouwenstem ineens. Ik kijk naar rechts.

OMG. Naast me zit het meest populaire model van deze tijd. Ze opent praktisch alle shows van Gucci tot Prada. Ik kan gewoon net niet op haar naam komen...Dear god...

'Euhm...Ik weet niet waar de jurk van is...En ik...Hakken leken me niet zo comfortabel.'  antwoord ik. Ondanks de drank ben ik nog wat verlegen.

'Pfff...Ik wou dat ik hetzelfde had gedaan...' zucht ze en ze wrijft over haar voeten.

Zelfs haar voeten zijn mooi.

'Zou ik op het etiket mogen kijken?' vraagt ze weer.

Ik haal mijn schouders op en draai me met mijn rug naar haar.

'Ah...Versace...Dacht ik al...' verklaart ze. Mijn mond valt open. De jurk die ik nu aanheb is meer waard dan mijn hele kledingkast.

'Charlie! Vanessa!' 

Vanessa! Zo heette ze! IK kijk op naar de stem.

Voor me staan de jongens van OW.

Vanessa staat op om hen te kussen en excuseert zich wanneer ze naar andere mensen gaat. Vervolgens sta ik op om hen ook te begroeten. We zetten ons allemaal neer en Chase gaat om drankjes.

'Wat vind je van onze outfits? Ik voel me buitenaards.' zucht Sam.

'Jij ziet er trouwens super uit.' fluistert Jamie, die naast me zit. Hoewel ik nog niet aan mijn gevoelens wil toegeven, bezorgt zijn stem tegen mijn huid me overal kippenvel.

'Jullie zien er goed uit. Echt goed!' zeg ik enthousiast. Sam rolt met zijn ogen en mompelt iets over samenzweringen. Chase komt aan met de drankjes.

'Wat is het?' vraag ik. Het is immers mijn plan om nuchter te blijven.

'Geen idee, een cocktail.' mompelt hij en hij haalt zijn schouders op.

'Zullen we anders in de zitzakken gaan zitten?' stelt Logan voor. We stemmen in en verplaatsen ons naar de zilveren zitzakken. Zo elegant mogelijk plof ik erin neer. Jamie probeert dat ook te doen, maar hij valt half op me.

'Dude! Blijf in het openbaar tenminste van haar af!' lacht Chase.

'Ik denk dat mijn dijbeen is gebroken.' kreun ik. Jamie lacht en schuift wat op. Toch zitten we nog steeds vlak tegen elkaar.

'Ohja Charlie, we moesten nog zeggen dat we vonden dat je het interview goed deed.' begint Logan.

'Echt nice dat je je eigen vragen gebruikte.' voegt Sam toe.

'Chase, haal nog eens wat drank.' murmelt Sam.

'Sam, heb je niet bijna genoeg?' probeert Logan.

'Zo'n kleine knul als jou kan niet teveel hebben.' grijnst Jamie.

'We moeten morgen nergens naartoe, toch? En dit feest is perfect om nog eens even los te gaan.' verdedigt Sam zich.

'Hij heeft gelijk.' bemoeit Chase zich. 'Geen paps, fotografen of irritante journalisten.' 

'Die deed pijn, Chase.' lach ik.

'Dan drinken we!' roept Jamie. Met nieuwe cocktails verplaatsen we ons naar de dansvloer. IK voel dat het in mijn hoofd al vele lichter is en ik heb het gevoel op wolkjes te dansen. Ik dans met   Sam die rare bewegingen maakt,  tussen prachtige vrouwen en knappe jongens. Links van me zie ik Nicole en zelfs Jim dansen. Plots komt Jamie bij ons dansen en Sam knipoogt en gaat ergens anders naar toe.

'Je hoeft niet weg.' roep ik Sam nog na. Jamie kijkt me zuchtend aan en stopt met dansen.

'We moeten praten.' zucht hij.

'Ja, maar niet nu en niet hier.' roep ik terug, boven de muziek.

Hij rolt met zijn ogen, pakt mijn pols en trekt me zacht maar dwingend naar de liften. 

'Jamie. Naar waar gaan we?' vraag ik. Ik ben in één klap nuchter. 

'Een plaats waar we kunnen praten.' antwoordt hij.

Ik zucht en zeg niks meer. We komen in een gang die ik herken. Hier zijn de kleedkamers.

Jamie trekt me een deur binnen. Ik zie nog snel zijn naam staan. Damn, hij had een eigen kleedkamer. Damn 2, dat had geen verrassing mogen zijn. Jamie gaat op een grote blauwe bank zitten en ik besluit om plaats te nemen over de tafel die tegenover de bank staat.

'Dus?' mompel ik.

'Dus...' mompelt Jamie. Hij leunt naar achter en haalt zijn hand door zijn haar. Hij is dus nerveus.

'Jezus Jamie, als je wilt praten, doe dat dan.' zucht ik.

Hij ademt diep uit en leunt weer voorover, zijn onderarmen steunen op zijn benen en hij kijkt me aan.

'Verdomme Charlie, dat is het nu net!' roept hij bijna uit. Van frustratie springt hij recht. Ik kijk hem niet begrijpend aan. Weer zucht hij.

'Elke keer als ik je zie wordt elke fucking vezel in mijn lichaam gek! Jij doet onbewust dingen met me die niemand ooit gedaan heeft. Je bent het enige meisje dat me durft uit te lachen, op elk gebied! Het maakt je niet uit of ik Jamie van OW of gewoon Jamie ben! Je bent jezelf, en ik...' roept hij.

'Wat?...' vraag ik stil, bang het moment te verbreken.

'Ik ben verdomme verliefd op je! En dat is belachelijk! Zelfs al zou jij gevoelens voor mij hebben, is onze relatie nog gedoemd te mislukken. Jij woont in Nederland, ik woon overal en nergens. Jij studeert nog! En het allerergste is...dat tegen alle feiten in...Ik in ons geloof. Ik kan niet eens met je praten zonder het gevoel te hebben dat ik elke plek op je lichaam gezoend wil hebben!'

Ik staar hem aan.

Traag klim ik van de tafel en wandel naar hem toe.

Ik sla mijn armen rond hem heen. Tegen zijn borst mompel ik:' Ik ook van jou. Ik hou verdomme van je, Jamie.'

Na een paar seconden voel ik zijn gespierde armen rond me. Na even zo gestaan te hebben, laat hij los.

'We zien wel wat er van ons komt.' mompel ik. 

Jamie bijt op zijn lip, pakt me bij mijn kin en duwt zijn lippen tegen de mijne.

Een golf van tintelingen vliegt door mijn buik. Ik sla mijn armen rond hem en zoen terug. Jamie's handen dwalen overal op me rond. Zijn tong strijkt tegen mijn lip en ik open mijn mond een stukje. Na even voorzichtig te verkennen, verandert onze zoen naar iets wat op een wedstrijd lijkt. Uiteindelijk laten we los.

'We moeten terug denk ik.' hijgt Jamie.

Ik knik.

'Je snapt dat we nog niet direct aan iedereen onze "relatie" moeten tonen, toch?' begint hij voorzichtig.

Ik knik.

'We vinden er wel iets op.' mompel ik.