Meant to be?

77.

Ik word wakker van iets dat tegen mijn wang duwt. Traag open ik mijn ogen en wen aan het licht. Ik lig in een onnatuurlijke hoek op Jamies schouder. Traag hef ik mijn hoofd op en leg me een stukje bij hem vandaan.

'Niet doen. Kom terug.' hoor ik hem grommen. Ik lach en kruip weer naar hem terug. Ik draai me met zijn rug naar hem en hij komt vlak tegen me liggen. 

'Lepeltje-lepeltje... Origineel.' fluister ik. Ik voel hem in mijn hals zuchten.

'Kan je 5 seconden geen commentaar geven? Dankjewel.' bromt hij. 

'Het is niet dat-' begin ik. Ik stop direct omdat hij zacht in mijn oorlel bijt. Er gaat een tinteling door me heen.

'Geef ik echt zo vaak commentaar?' vraag ik fluisterend. Hij grinnikt.

'Gewoon vaak je mening.' stelt hij me gerust. Ik lach tevreden. 

'Ik ga ontbijt maken.' deel ik mee en ik sla zijn arm van me af. Ik zie nu pas dat ik in zijn witte blouse van gisteren heb geslapen. 'Wil je ook? Ik ga pannenkoeken maken, denk ik.' Hij zucht en wrijft over zijn gezicht. 'Ja, dankje. Ik kom over tien minuten.' Ik knik en wandel de kamer uit. 

'Je ziet er goed uit in mijn hemd!' hoor ik hem nog roepen. 

Niet veel later heb ik een grote stapel pannenkoeken gemaakt en is Jamie nog niet te bekennen. Ik ga net op zoek naar een dienblad om het op bed op te eten wanneer hij de trapt afkomt. Hij draagt enkel een joggingbroek, die gevaarlijk laag om zijn heupen hangt. Ik moet me concentreren dat ik de siroop niet uit mijn handen laat vallen.

'Wil je thee? Of koffie?' vraag ik. 

'Koffie.' antwoord hij terwijl hij op een kruk aan het kookeiland gaat zitten. 'Het ruikt lekker.' zegt hij. Ik draai me glimlachend om. 'Had je iets anders verwacht dan?' Ondertussen zet ik de rest op tafel en ga over hem zitten. 

'Wil je een eerlijk antwoord op die vraag?' grijnst hij ondeugend. Terwijl we onze pannenkoeken eten praten we over het feest van gisteren. 

'Ik wil je vanavond iets laten zien.' zegt Jamie terwijl we de tafel afruimen. Ik kijk hem vragend aan. 

'Het is een beetje een plek... Te vergelijken met die sporthal van jullie. Een plek die voelt alsof die van jou is.' Ik knik goedkeurend. 'Ik ben benieuwd.' 

°°°

Nadat we een hele dag op de bank hebben gelegen en Netflix hebben gekeken, besluiten we dat we geen zin hebben om te koken en bestellen daarom pizza. 

'Ik houd echt minder van je omdat je ananas op je pizza neemt.' mompelt hij terwijl hij een stuk van zijn pizza neemt. Ik rol met mijn ogen. 

'Je kan niet haten op mensen die bepaalde dingen lusten. Sorry, maar de 'ananas-op-pizza' haters kunnen beter iets anders gaan doen met hun tijd. Laat ons genieten van ons eten zonder die commentaar van jullie.' verdedig ik mijn eten. 'Plus, we hoeven onze pizza niet te delen omdat jullie het toch niet hoeven. Wie is er dan beter af?' voeg ik toe. Jamie steek zijn handen op.

'Oké, oké... Ik snap je punt.' 

OMG. 1K reads. Dit is zo gek?! dankje dankje dankje