Meant to be?

86.

Mijn allerlaatste volledige dag in Londen. En omdat moeder natuur van me houdt, regent het pijpenstelen. Jamie ligt op bed naar zijn mobiel te staren terwijl ik mijn koffer inpak. Ik heb vrij veel geshopt en ik ben bang dat ik spullen hier ga achter moeten laten. 

'Dat is een goed argument om terug te komen.' mompelt Jamie nadat ik het zeg. Ik glimlach en ga verder. Zonder dat hij het doorheeft neem ik ook een hoodie en een shirt van hem mee. 

'Ik heb honger. Zal ik lunch maken?' vraagt Jamie terwijl hij achter me komt staan. Hij legt zijn armen rond me en wroet met zijn neus in mijn haren. Kippenvel ontstaat op mijn lichaam. 

'Ja... Ik heb ook wel trek.' mompel ik afgeleid. Zijn lippen drukken een paar kusje in mijn nek voor hij de kamer verlaat. Ik adem uit, terwijl ik niet eens doorhad dat ik mijn adem had ingehouden. Snel loop ik naar de keuken. 

'Wat ga je maken?' vraag ik terwijl ik op een barkruk aan het keukeneiland ga zitten. 

'Avocado toast.' antwoordt Jamie terwijl hij geconcentreerd de avocado plet. 

'Oh, mijn lievelings.' grijns ik. Ik sta op om twee borden en glazen te pakken. De geur van toast verspreidt zich langzaam door de keuken. Wanneer ik op mijn tippen sta om een glas te pakken trekt Jamie me naar achter. Van de schrik laat ik het glas vallen. Ik kijk geschrokken in Jamies ogen. Een trage lach breekt door op zijn gezicht.

'Heb je je pijn gedaan?' vraagt hij terwijl hij zijn lippen vlakbij de mijne brengt. 

'Nee...' fluister ik. Ik heb geen idee waarom ik fluister maar ik zou niet luidop durven praten. 

'Goedzo.' zegt Jamie kort en hij heft me op het keukenblok. Hij plaatste zich tussen mijn benen en kust me in mijn hals. Mijn hoofd valt iets naar achter. 'Ik zou niet willen dat je in glas trapt.' bromt hij in mijn hals. 

'Ik... Ik dacht dat je honger had.' mompel ik met moeite. Ik heb mijn armen rond zijn hals geklemd. 

'Heb ik ook... Maar ik kan nog twee weken eten. Jij bent binnen een paar uur weg en ik zou mezelf haten als ik niet elke seconde benut heb.' mompelt hij. Hij kust richting mijn lippen. Ik wel hem net terugzoenen als hij even terugtrekt. 

'Ik hou van je.' zegt hij terwijl hij mijn hoofd teder vastpakt. 

'Ik ook van jou.' antwoord ik oprecht. We kijken elkaar nog een paar seconden aan voor ik mijn lippen op de zijne druk. Onze kus begon teder maar al snel trek ik zacht aan zijn haren. Zijn vingers duwen in het vel van mijn heupen maar het maakt me niks uit. Ik kan nergens aan denken. Het enige wat ik voel is het contact tussen onze lichamen. Mijn hart gaat veel te snel en ik trek me even hijgend terug. 

'Slaapkamer?' vraagt Jamie. Ik kijk hem ondeugend aan en spring van het keukenblok. Ik loop naar de grote tafel en schuif de rommel opzij. Traag ga ik op tafel zitten. Jamie grijnst en duwt me achterover. Vervolgens trekt hij me aan mijn benen tot net aan de rand. Hij doet snel mijn pyjamabroek uit en kust mijn dijen. Ik bijt op mijn lip. Mijn benen zijn intussen gevoelloos geworden. Ik merk hoe Jamie zijn vingers rond mijn slipje plooit en het uittrekt. Voor ik het doorheb zit zijn gezicht tussen mijn benen. Zijn tong raakt alle goede plekken en ik kreun luid. Na een paar minuten kom ik. Ik schiet een beetje omhoog en gil. Jamie kijkt me met verlangen aan. 

'Tweede ronde?' vraagt hij. Ik knik gretig. Hij klimt ook op de tafel en doet zijn kleren uit. Hij legt me teder neer en komt over me hangen. Niet veel later stoot hij in een snel tempo in me. Ik klem mijn benen rond zijn lichaam en kus hem. Hij kust gretig terug en kreunt in mijn mond. Niet veel later komen we samen klaar. 

Hijgend gaat hij rechtop zitten. Ik zet me ook recht en knuffel hem langs achter. Ik plaats een paar kusje in zijn nek. 

'Wat ga ik zonder je doen?' vraagt hij. Ik bijt kort op mijn lip. Waarom moet hij de sfeer nu per sé verpesten? 

'Je zal jezelf moeten helpen.' grijns ik, niet van plan om over mijn vertrek te beginnen. Ik spring van de tafel en kleed me aan. 

'Kom, ik heb echt honger nu.' verander ik van onderwerp. Jamie knikt maar zegt niks meer.