✔Dating the Undead [Books 1&2]

VIGINTI SEPTEM

The darkness of the night crept into my system. All I could see is the vast void up ahead. All I could hear is the hammering heart inside my chest. All I could feel is nothing. Kung nasa normal sana akong sitwasyon, baka napamura na lang ako dahil sa dilim ng paligid----But sorry, I was too busy running for my fucking life.

Nang makarating ako sa bahay, agad akong sinalubong ng nagtatakang tingin nila mama at Diana. Tumulo ang pawis sa leeg ko at alam kong basa na rin ang suot kong polo. I knew I looked like shit.

"Anak! Bakit ganyan ang hitsura mo? Para kang hinahabol ng mga pulis! Susmaryosep kang bata ka------"

"Ma, that's exactly what's happening!"

Napanganga si mama. Pati ang kapatid ko, mukhang nag-aalala. Again, kung nasa normal sana akong sitwasyon, baka pinagtawanan ko na ang mukha ni Diana...but I was in no normal situation. Whether I like it or not, a bunch of mad scientists from ESO are accusing me of killing Dr. Benitez. Paniguradong mas malala pa sa kulungan ang bagsak ko nito kung sakali!

Tumakbo ako paakyat ng hagdan.

I need to get away from here! They won't fucking listen anyway. Aasa na lang ako na sana may makuhang fingerprints ni Ethan sa crime scene.

But knowing that devil, I knew he'll tie all loose ends.

Fuck.

"Kuya! Ano bang nangyayari?! What have you done this time?!"

Hindi ko pinansin ang pagsunod sa akin ni Diana. I was too busy packing some important stuff in my duffel bag. Nagmamadali kong tinungo ang drawer ko at kinuha ang Paranometer.

"Diana, whatever happens, just remember that your brother is awesome and I am innocent of any crime."

Naglakad ako papalabas ng kwarto ko pero mukhang hindi talaga ako tatantanan ni Diana. She glared at me, but that barely concealed the fear and concern in her eyes.

"KUYA! You're scaring me.. Ano ba talagang nangyayari sa'yo?!"

Mapait akong napangiti. Ipinakita ko ang kamay kong may bahid ng dugo. Suminghap si Diana at napatakip ng bibig.

"Baby sis, dito muna kayo ni mama.. I just need to hide from the authority hanggang sa malinaw ang kaso. Sa ngayon, ako ang hinahabol nila."

Diana weakly nodded in understanding, kahit na alam kong naguguluhan pa rin siya. Marahan kong hinalikan ang kanyang noo at dumiretso sa kabilang dulo ng hallway. Algea was already outside, na para bang na naramdaman niyang may nangyayaring hindi maganda. Our eyes met and for a moment, I got lost in those hazel eyes again. Karga niya si Newton nang lumapit siya sa akin. Napatingin siya sa mga kamay ko at pati na rin sa bag na nakasukbit sa akin.

She frowned and then---

SLAP!

Agad akong napahawak sa pisngi ko. Fuck! Ang hapdi nun ah! "Shit! What was that for, woman?!" Naiinis kong baling sa kanya.

Pero seryoso lang ang mga mata ni Algea. "Baka sakaling natauhan ka na! You're a fucking idiot, you know that?! YOU'RE AN IDIOT LEVI!"

I smiled. "Are you done with the drama? We gotta go."

Kumunot ang noo niya. "We?"

I raised an eyebrow in question. "Or would you rather be dragged to ESO Research Compound and be their lab rat?"

Umirap si Algea.

"Meow."

"No. You stay here, Newton."

Akmang maglalakad na sana ako pababa ng hagdan para dumaan sa back door nang bigla kaming makarinig ng mga boses sa sala.

"Is your son there, Mrs. James?"

Narinig ko ang nangingini na boses ni mama. "A-Ah, bakit niyo hinahanap ang anak ko, officer?"

"We've got special and immediate orders from the ESO admins. Inaaresto namin si Levithian James sa salang pagpatay sa head scientist ng ESO, na si Dr. Albert Benitez."

Sinulyapan kami sandali ni Diana bago siya bumaba patungo sa sala. Mahina akong napamura. Ang bilis nilang makipag-ugnayan sa otoridad! Rule number one when you're an aspiring scientist, never underestimate ESO's powers.

Algea immediately put Newton down and grabbed my arm. Wala na akong nagawa nang hatakin niya ako sa kwarto ko at mabilis niyang inilock ang pinto. Kung normal lang ang sitwasyon namin, iisipin kong may gusto na naman siyang ga-----

"Kung nag-iisip ka ng kamanyakan, stop! We'll exit through the window!"

Sabay turo niya sa bintana. Just then, we heard footsteps outside the door. I mentally kicked myself, and hurriedly went through the window. Agad na sumunod si Algea at nagpadausdos kami pababa ng bubong. Tinalon namin ang distansya ng puno ng mangga sa bakuran namin at bumaba roon. We crept out of the garden and headed towards the empty road.

Pero hindi namin inaasahan ang isang police car sa di kalayuan. Mabilis itong humarurot sa direksyon namin.

Patay na.

"Shit! RUN!"

Kahit na ramdam ko pa rin ang pagod sa katawan ko, nagawa ko pa ring tumakbo papalayo ng bahay namin, kasama si Algea. Namamanhid na ang mga paa ko at pakiradam ko walang katapusan ang madilim na kalyeng tinatahak namin.

And as the night grew darker, I ran away from our neighborhood..from Eastwood...from my fucking shattered dreams. But if there's any consolation with how messed up my life has become, that is the fact that,

I am running away with Algea.

---