✔Dating the Undead [Books 1&2]

QUADRAGINTA SEX

The moment our lips parted, I felt air rushed into my lungs. Mataman kong tinitigan ang mga mata ni Algea, at sa pagkakataong ito, alam kong handa akong magpakalunod sa mga mata niya habambuhay. Our hearts beated as one; hers slower than mine. She weakly smiled at me. "Levi, I----"

Pero bago pa man niya matapos ang kanyang sasabihin, a noise coming from outside caught our attention. Para bang may papalapit na dito sa lumang cabin. "Shit." I immediately stood up and peeked through the window. Nababalutan na pala ng hamog ang kagubatang nasa paligid namin. Umihip ang malamig na hangin na naging dahilan ng pagtayo ng mga balahibo ko sa braso. It wasn't an ordinary chill.

Pilit kong inaninag ang mga pigurang nasa distansya. The full moon dimly illuminated our surroundings, at tila ba lumalalim pa rin ang gabi. Dark and cold, that's what's outside.

Nahanap nila kami. And this time, there's no escape.

Narinig kong napabuntong-hininga si Algea. "Who is it this time? The zombies or Project Beta?"

Pinagmasdan kong maigi ang mga bultong papalapit. May dala silang mga pulang ilaw. Napasimangot ako, "It's Project Beta. Well, unless those zombies had flashlights." Naramdaman ko ang paghawak ni Algea sa kamay ko. I turned to look at her. Her face seemed almost lifeless at hindi na gumagalaw ang chest cavity niya. She was no longer breathing.

She's undead, again.

BEEEEEEEEP!

Mula sa distansya nila, narinig kong tumunog ang Paranometer ko. Kung nasa ibang sitwasyon lang sana kami, baka matuwa pa ako sa pagiging epektibo nito. Pero sa kaso namin ngayon, halos isumpa ko ang sarili ko sa paglikha ng bagay na papatay sa'min. My own invention will be the death of us. At alam na nila ang eksaktong lokasyon namin. Huminga ako nang malalim at pilit na pinakalma ang sarili.

Algea stared at me. Her hazel eyes giving up. Nawala na ang kinang sa kanyang mga mata. Para bang tuluyan na siyang nawalan ng pag-asang mabuhay.

"I won't run away from them, Levi. Ako ang kailangan nila. Wala na rin naman silang mapapala kapag tuluyan nang tumigil sa pagtibok ang puso ko---"

"I'll come with you."

Tumalim ang tingin ni Algea sa'kin. "No. Dito ka lang! I can't risk getting you hurt! You've seen how desprate my father is.. Baka tuluyan ka na niyang patayin."

Mapait akong ngumiti. That is most likely to happen. Getting killed by the man I idolized. Psh. Kung sakali man, alam kong babantayan ni Newton si mama. She'll get over my death in a few years. I know she'll understand..

Dahil hindi ko pwedeng iwan si Algea.

When Algea saw the determination in my eyes, napailing na lang siya. Gumuhit ang isang ngiti sa mga labi ng dalaga. "You're fucking crazy." Hinigpitan ko ang hawak sa kanyang kamay, inayos ang salamin sa mata ko, at hinila siya papalabas ng cabin. "Yes, I am." I won't be Levithian James if I wasn't damn crazy, wouldn't I?

Para kaming nagsu-suicide ngayon sa ginagawa namin. Mahina akong natawa sa ideya. Noong elementary ko pa huling tinangka ang pagpapakamatay.

We were near the lake. Makapal pa rin ang hamog sa kakahuyan. Ilang sandali pa, nasilayan na namin ang mga lalaking naka-laboratory coat at may dala-dalang mga flashlights---no nakakunekta sa kanilang mga baril. The guns were made of polished steel and were bigger than ordinary ones. Technology can really be murderous.

Naramdaman kong dumoble pa ang kabang kanina pa bumabagabag sa'kin nang nakita ko si Professor Samuel Castillo. The light coming from the moon shone on his dark features. He smirked wickedly at us. Doon ko lang din napansin na hawak niya ang Paranometer ko.