✔Dating the Undead [Books 1&2]

VIGINTI DUO

I thought that the following day would be the start of my greatness as a genius.

But I had never been so wrong in my life.

Kasalukuyan kong inaayos ang mga reports na ipapasa ko kay Professor Lopez--including Algea's diagnosis, and some vital notes. Pero ang hindi ko inaasahan nang pumasok ako sa silid, ay ang nakaupong lalaki sa likod ng teacher's table. He was leaning against Professor Lopez's chair and his feet rested on the table, sitting like a fucking boss.

Ethan Pascua eyed me as I walked towards the end of class. Nawalan ako nang ganang umupo sa unahan. Pilit kong hindi pinansin ang pagtitig niya sa akin habang nagsisidatingan ang mga kaklase ko. Bakas rin ang pagtataka sa mga mukha nila dahil sa presensiya ng "henyo" ng Eastwood. Tsk. Well, I'll snatch that title in no time. Ako dapat ang kikilalanin ng lahat.

Fuck you, Ethan!

When everyone was seated, Ethan confidently stood up and smiled at the class. Narinig ko ang pagkumento ng mga kaklase kong babae na para bang kilig na kilig sila dito. Napairap ako sa kawalan. I don't give a damn if it sounded gay, but rolling my eyes would perfectly depict how irritated I feel towards this bastard. Mag-imbento kaya ako ng robot na sasapak sa kanya? That would be cool!

"Good morning! Professor Lopez had an emergency, so he asked me to take over. Okay lang naman sainyo, di ba?" Nakangiti pa rin siya.

Psh. Is he trying to charm the class? Bullshit.

But the others nodded in an affirmative manner while I glared daggers at him. Nag-iisip na ako ng paraan kung paano i-dissect ang nakakairita niyang mukha. Nang magtama ang mga tingin namin, kuminang ang pang-aasar sa mga mata niya.

"You're okay with that, right, Levithian?"

Lumingon ang lahat sa pwesto ko. Pero katulad ng ginawa ko sa mga nakalipas na mga taon ko rito sa Eastwood Central University, hindi ko sila pinansin. Ignorance is the key to endurance, anyway. Huminga ako nang malalim at matapang na tumayo mula sa kinauupuan ko. Wala na akong nagawa. Hindi ko na napigilan ang pagsiklab ng galit ko sa kanya.

And I knew by now, I hated Ethan Pascua to the core.

"Is there anything wrong, Levithian?" I heard a glint of amusement in his voice. Nakangiti pa rin siya sa akin. Something about him really bothers me.

Naramdaman ko ang pagkuyom ng mga kamao ko. "Bakit ka ba nandito sa Eastwood?"

Umalingawngaw ang boses ko sa katahimikang namayani sa loob ng classroom. Everyone watched in silence. Alam kong ramdam nila ang namumuong tensyon sa pagitan namin ni Ethan.

The guy smirked. "How is that relevant? At noong huli kong tiningnan, walang Scientific Law na nagbabawal sa aking pumunta dito sa Eastwood."

"You're not even-----!"

"Are you bitter of the fact that I was admitted to ESO, Levithian? Hindi mo pa rin ba matanggap na mas magaling ako sa'yo?"

That hit a nerve.

"YOU SHOULDN'T EVEN BE IN ESO! KAYA WALA KANG KARAPATANG IPAMUKHA SA'KIN ANG BAGAY NA YAN!" By now, I am losing all sense of control.

Nawala ang ngiti sa mukha ni Ethan. At sa isang iglap, naihampas na niya sa pader ang katawan ko. He gripped my shirt's collar and glared demonically at me. Narinig ko ang pagsinghap ng iba kong mga kaklase. Some even attempted to restrain Ethan, pero parang nag-aalangan sila. Mapait akong napangiti. Of course, they'll hesitate. Who on earth would grow the balls to help the notorious nerd Levi? Wala. Wala silang pakialam sa akin. No one cares.Nobody does.

Kaya wag silang umakto na para bang nag-aalala silang may mangyaring hindi maganda.

"I thought I already told you to never let your fucking guard down?"

"DON'T TELL ME WHAT TO DO, DAMN IT!"

At marahas kong kinalas ang kanyang mga kamay sa pagkakahawak sa kwelyo ko. Akmang susuntukin ko na si Ethan sa mukha pero bigla akong nanlamig nang itinutok niya sa noo ko ang isang bagay na hindi ko inaasahan.

"W-Where did you get that gun?!"

His fingers were inches away from pulling the trigger. Sa pagkakataong ito, nagkagulo na ang paligid. Nakaramdam ako ng kaba sa ikinikilos ng lalaking ito. But Ethan only grinned wider this time. Almost like he was enjoying this.

"This? Oh, Professor Lopez gave me this in case of emergencies.. Gusto mo bang pasabugin ko ngayon ang ulo mo? I think your brain will be a brilliant anatomy model!" At mas idinikit pa ni Ethan ang baril sa noo ko. Shit.

Napalunok ako. "Nababaliw ka na!"

Tumawa si Ethan. "Ako ba talaga ang nababaliw dito?"

Kumunot ang noo ko nang bigla siyang humakbang papalayo at bumalik sa unahan ng klase. After that, eveything went back to normal---well, as normal as it may be. Hanggang ngayon, hindi pa rin maalis sa akin ang mga sinabi ni Ethan. What the fuck is he trying to tell me?!

Pero ang mas nakakapagtaka ay ang sumunod niyang mga salita,

"Enjoy the fame, Levithian."

---