Chasing my dream

Hoofdstuk 3

Na de tweede lunch hebben we Engels en Scheikunde. Terwijl we door de gang lopen, komen we een groep meiden tegen die tegen een meisje snauwen. Ze kraken haar af, omdat ze haar bril en stijl niks vinden. Ik vind het gemeen en wil er wat van zeggen, maar ik word tegengehouden door mijn vrienden.

'Rebecca ben je gek geworden, dit zijn de mean girls van de school. Ze zijn de "knapste"....' dit zegt ze met haar vingers in de lucht '....en populairste meiden van onze school,' zegt Mia minachtend.

'Ja maar ik kan toch niet zomaar kijken hoe ze een meisje vernederen voor mijn neus.'

'Dat klopt misschien wel, maar ik zou oppassen, want ze kunnen hele gemene streken uithalen met je als je ze dwarsboomt,' komt Naomi ons tussenbeide.

'Het meisje met het donkerblond haar is Lexi, zij is de leider van het groepje. Ze kan heel erg gemeen worden wanneer ze haar zin niet krijgt. Als ze ergens haar zinnen op heeft gezet moet je er niet aankomen anders kan je oorlog verwachten,' vertelt Mia mij.

'De twee anderen zijn haar minions, Brooklyn en Tamara. Brooklyn is een beetje een mannenverslindster en kan heel verleidelijk zijn. Ze is niet bepaald de slimste, maar wordt meestal ingezet om jongens van gedachten te veranderen,' zegt Amber.

'Tamara is juist weer sluw, ze kan je met haar listen voor de gek houden. Ze doet aan kickboksen en heeft een woest karakter,' vertelt Cameron terwijl hij er ook bij komt staan.

Ik kijk vol afschuw hoe ze haar behandelen en kan het niet laten. Ik loop op ze af en sta tussen het meisje met de bril en Lexi in.

Lexi kijkt me met een vernietigende blik aan en spreekt tegen me.

'En wie denk jíj dat je bent?!' sist Lexi terwijl ze me van top tot teen bekijkt.

'Iemand die niet van pestkoppen houdt,' beantwoord ik haar.

'Jij bent zeker nieuw hier, want je weet duidelijk niet hoe het hier te werk gaat. Leer de regels en ken je plaats anders word je tijd hier heel erg onaangenaam.'

Ik kijk haar minachtend aan en besluit er niet verder op in te gaan. Haar achter latend,
loop ik de gang uit naar het schoolplein. Net voordat ik de deur uit ben, hoor ik Lexi nog grommen. Niet veel later volgen mijn vrienden mij en komen naast me op het bankje zitten.

'Nou meid jij wilt graag een moeilijk jaar hebben,' zegt Cameron grinnikend.

'Tja ik hou niet van pestkoppen en als ze denken dat ik niks ga doen, hebben ze het goed mis.'

Ik kijk ze aan met een duckface en doe de drie meiden na. Ze lachen allemaal en liggen in een deuk.

'Met jou gaan we ons nooit vervelen,' grijnst Naomi.

'Awh maar dat was niet mijn bedoeling,' vertel ik met een pruillipje.

Het is een gezellige middag en we spreken na school nog even af. We leren elkaar beter kennen en vertellen elkaar onze hobby's en interesses.

Rond 18.00 uur gaan we naar huis en ik rijd met Amber mee. We zingen samen liedjes in de auto en hebben het naar ons zin. Het liedje van Adele~ Set fire to the rain ~ komt op en we gaan los.

But there's a side to you
That I never knew, never knew
All the things you'd say
They were never true, never true
And the games you play
You would always win, always winnnnn

But I set fire to the rain
Watched it pour as I touched your face
Well, it burned while I cried
'Cause I heard it screaming Out your name,
Your name'

Nadat Amber me thuis heeft afgezet, zeg ik gedag en loop naar de keuken. Ik heb honger gekregen na een lange dag op school. Van mij moet je weten dat ik heel erg veel van eten houd en er ook van geniet. Na het eten komen mijn ouders thuis van hun werk. Mijn vader is een chirurg en mijn moeder werkt op kantoor.

'Hey lieverd, hoe was je dag?' Mijn moeder komt naast me staan en geeft me een knuffel.

'Het was wel oké. Het gaat om school dus het is niet bepaald heel erg leuk.'

Ze kijkt me medelevend aan en zegt: 'Geen zorgen zo dacht ik vroeger ook over school, maar moet je me nou zien. Ik zou willen dat ik terug kon gaan naar school.'

Ik lach om de gedachte en knik met een glimlach naar mijn moeder.

Nadat ik mijn pyjama heb aangedaan en mijn tanden heb gepoetst, lig ik in bed. Ik zoek onze school op en bekijk het football team. De try-outs worden aanstaande donderdag gehouden. Natuurlijk zal ik er naar toe gaan, want dit vult hopelijk het gat dat ik heb gekregen nu ik niet meer kan rugbyen.

De volgende ochtend word ik vroeg wakker om te kunnen ontbijten en een lekkere douche te nemen. Ik rij voortaan met Amber mee naar school.

Terwijl we het schoolplein op lopen zie ik een paar footballers overgooien met de bal. Als het aan mij ligt doe ik met ze mee, maar ze kennen mij niet dus wacht ik gewoon af tot donderdag.

Doordat ik zit te dagdromen merk ik niet dat de deur wordt opengeslagen en krijg een deur tegen mijn gezicht. Met een pijnlijk gezicht kijk ik op naar degene die van de andere kant komt. Het is een jongen met hazelbruin haar en blauwe ogen. Wacht dit is de jongen van wiskunde!