Chasing my dream

Hoodstuk 2

POV Rebecca

Ik zit in mijn laatste jaar en ben dus nu een senior. Gelukkig zijn al mijn lessen hetzelfde met die van Amber. We zijn onderweg naar school en zij brengt ons, omdat ze al haar rijbewijs heeft. In Amerika kan je al op je zestiende je rijbewijs halen. Dat vind ik echt stoer.

Als we aankomen, zie ik een grote school met een heleboel kinderen. We lopen samen naar binnen en gaan langs de balie om mijn boeken en lesrooster te halen. Nadat ik alles heb, gaan we langs mijn kluisje om mijn boeken erin te zetten. Mijn kluisje is best ruim en het is op de eerste etage. De bel gaat een kwartier later en we lopen naar onze eerste les.

'Amber welke les hebben we nu?'

'Uhm we hebben als eerste wiskunde,' zegt Amber.

'Oh fijn,' zeg ik verveeld.

'Hahaha geen zorgen ik help je wel, ik
weet dat je moeite hebt met wiskunde.'

'Tja niet iedereen is een wiskunde wonder hè,' zeg ik knipogend naar Amber.

'Het kan misschien wel zo zijn, maar ik heb juist weer een hekel aan geschiedenis en jij niet Rebecca.'

Ondertussen komen we aan in het lokaal.

De tweede bel is ook al gegaan en ik loop naar de docent. Ik begroet haar en stel me voor en de docent doet hetzelfde. 'Hallo ik ben mevrouw Greenfield, stel jezelf maar ook voor aan de klas,' zegt ze kalm en glimlachend.

Fijn nu moet ik ook nog eens voor de klas staan om ze aan te spreken. Ik ben iemand die wel kan praten, maar als het niet hoeft doe ik het liever niet.

'Hallo ik ben Rebecca Scott en ben zeventien jaar. Ik kom uit Nederland en ben nu dus hier.'

Ik kijk de klas rond en mijn blik valt op een jongen met hazel bruin haar en blauwe ogen. Hij ziet dat ik naar hem staar en er ontstaat een grijns op zijn gezicht. Ik herpak mezelf snel en loop naar mijn plek die naast Amber is. Ik let niet veel op in de les, omdat het zo saai is. Ik bekijk de kinderen met wie ik een klas deel en Amber vertelt me dan over ze.

De dag verloopt tot nu toe best goed en ik heb kennis gemaakt met de vrienden van Amber. De twee meisjes heten Naomi en Mia en de jongen heet Cameron. Ik was in het begin een beetje zenuwachtig, omdat ik niet wist hoe ik mij moest gedragen. Gelukkig waren ze heel erg aardig en ze hebben mij een rondleiding gegeven. Tijdens het lopen vertelt Naomi over de schoolactiviteiten. Er is een naschoolse teken klas en zij doet daaraan mee. Ook is er een muziekklas waar Cameron aan meedoet. Hij speelt de gitaar en piano. Ik zou willen dat ik een instrument kon bespelen, maar helaas is dat niet het geval.

'Doe jij aan een activiteit of een sport?' Vraagt Naomi aan mij.

'Zelf deed ik in Nederland aan rugby. Ik ben er gek op, maar zoals je weet kan ik het niet meer doen, omdat we verhuisd zijn,' antwoord ik haar vraag.

'Ahw dat is jammer.'

'Ach het maakt niet uit ik zat er vijf jaar op en heb het erg naar mijn zin gehad. Nu ben ik van plan om in het football team te komen,' zeg ik vastberaden.

'Nou ik ben benieuwd Rebecca. Het gaat een echte uitdaging worden aangezien er geen meisje in het team zit. Ik hoop dat het je lukt,' zegt Cameron met een bemoedigende glimlach.

'Ik ben ook een echte boekenwurm dus als ik een leuk boek heb, ben ik een tijdje niet te vinden.' Ik moet lachen om mezelf. De meeste mensen die ik ken, vinden lezen niet leuk.

'Als dat zo is, kun je je inschrijven bij de boekenclub,' vertelt Mia.

'Oh dat lijkt me wel leuk ik zal het onthouden.'

Na de lunch gaan we door met de lessen. Ik kom erachter dat iedereen een plaats heeft.

'In de bovenste kring behoren de populaire meisjes en jongens. De sporters en cheerleaders zitten hierin,' vertelt Naomi.

Mia komt tussenbeide en zegt: 'Dan heb je Lexi nog, zij is hier de baas.'

'Ze is echt een verwend nest,' zegt Amber rollend met haar ogen.

'De tweede rang is de gewone groep. Zij zijn de mensen die bevriend zijn met personen uit de eerste kring en hebben een gewone reputatie,' zegt Amber weer.

'Wij behoren tot deze categorie en in de derde rang zitten de nerds en losers volgens de meiden uit de eerste kring,' concludeert Naomi.

Iedereen kent op school blijkbaar zijn plaats en blijft daar ook.