Chasing my dream

Hoofdstuk 9

POV Rebecca

Het is donderdagochtend en ik verslaap me bijna. Mijn moeder komt naar boven om me wakker te maken. Nu heb ik geen tijd meer om te ontbijten. Dus halen Amber en ik snel een croissant voordat we naar school gaan. We lopen samen de school binnen en gaan meteen door naar onze kluisjes. Ik heb Engels, wiskunde en Spaans in de ochtend. Het lokaal begint al vol te stromen en ik zie Cameron al staan.

'Hey Cam, hoe gaat het?'

'Goed en met jou?' antwoordt hij slaperig.

'Haha met mij gaat het ook wel goed, maar ik denk dat jij moe bent en niet genoeg geslapen hebt,' zeg ik lachend.

'Ja vertel mij wat,' zegt hij nu grinnikend.

Terwijl we in een gesprek zijn, komt Lexi aanlopen, maar ik merk haar niet op. Blijkbaar zegt ze iets tegen ons.  

'Zo zo zijn de tortelduifjes weer eens samen,' brengt ze opeens uit.

Ik kijk haar vreemd aan en vraag waar ze het over heeft.

'Oh alsjeblieft ik kan zien dat jullie elkaar leuk vinden,' zegt ze grijnzend.

'Je hebt het mis we zijn gewoon vrienden,' verbetert Cam haar.

'Dus Lexi ga maar ergens anders je waanbeelden uitkramen.'

Ik draai me om en zie dat Alex mee luistert. Hij kijkt me doordringend aan en het lijkt alsof ik een seconde verwarring in zijn ogen zie. Het kwartje valt bij me. Lexi wist dat Alex achter ons stond en wou dat hij dacht dat ik iets met Cam had. Hierdoor moest ze daarnet grijnzen. Wow ik moet echt oppassen met haar, want ze kan echt misleidend zijn.

De lessen verlopen op zich wel oké en voor ik het weet, is het alweer tijd om pauze te houden. De meiden willen naar de bioscoop gaan. Het lijkt me wel leuk dus zeg ik dat ik kan. Na de pauze hebben we aardrijkskunde en scheikunde. Naomi en ik zullen na school samen naar de stad fietsen en daarna een ijsje halen.

'Hey Naomi.'

'Hey,' zegt ze lachend.

'Ik moet je wat belangrijks vragen.'

'Nou vertel het eens meid.'

'Welke smaak ijsje wil je?' zeg ik glimlachend.

'Je bent echt gek Becca en oh om je vraag te beantwoorden, wil ik citroen!' zegt ze lachend.

Het is een leuke middag en we hebben het naar onze zin gehad. Thuis aangekomen, zie ik mijn moeder staan voor de oven. Ze is eten aan het maken en ik merk dat ik honger heb gekregen.

'Hey mam wat heb je gemaakt?' vraag ik terwijl ik de oven en pan bekijk.

'Hoi schat, ik heb rijst met kip gemaakt.'

Ik kijk haar blij aan en zeg dat ik er nu al zin in heb. Na het eten ga ik naar mijn kamer en maak mijn huiswerk voor morgen af. Nadat ik klaar ben, zet ik mijn boeken in mijn tas en ga slapen.

~~~

Wanneer ik aankom op school, loop ik meteen door naar mijn les. De eerste paar lessen zijn voor ik het weet voorbij. Ik loop door de gangen onderweg naar de kantine. Dit is al de tweede week dat ik op deze school zit. De tijd is zo snel gegaan, denk ik bij mezelf.

'Dus ga je mee?' Hoor ik opeens iemand naast me zeggen.

'Hè wat?' 

Ik draai me om en zie Alex staan die me grijnzend aan kijkt. Ik zat blijkbaar te dagdromen en hij vindt dit kennelijk grappig.

'Sorry maar naar waar?' vraag ik terugdenkend op zijn vraag.

'De coach vroeg of ik de teamleden kon verzamelen. We moeten even naar de gymzaal gaan voor een bespreking.'

'Oh, ja is goed.'

Ik loop achter hem aan naar de gymzaal en zie de jongens al staan. De coach staat op de tribune en begint met praten.

'We gaan elk jaar op kamp met het team, om elkaar beter te leren kennen en om te trainen. Dit jaar gaan we weer en iedereen moet mee. Wie niet meekomt, zit uit het team. Een team zijn betekent dat we er voor elkaar moeten zijn. De reis vindt plaats in de herfstvakantie en duurt ongeveer anderhalve week,' zegt de coach.

'Iedereen kan hierheen komen om zijn gegevens op te schrijven en alle benodigde informatie te krijgen,' zegt alex.

Terwijl ik naar de plek loop waar Alex staat, word ik plotseling opzij geduwd. Ik kijk op om te zien wie het is. Er staat een bruinharige jongen met een gemene lach voor me. Het is de vriend van Brian, hij zit wel in het team, maar Brian niet.

'Ik zou maar uitkijken groentje, er kunnen erge dingen gebeuren tijdens deze reis. We willen natuurlijk niet dat er iets met je gebeurt hè?' zegt hij met een sluwe lach.

Hij wil me intimideren, maar dat lukt niet zo makkelijk hoor.

'Maak je maar geen zorgen ik let wel op mezelf. Bedankt dat je aan me denkt het is een heel erg aardig gebaar,' zeg ik glimlachend naar hem.

Hij loopt geïrriteerd weg en ik moet hierom lachen.

'Kijk uit voor ze.'

Hoor ik opeens een stem van achteren zeggen. Ik draai me om en zie een jongen met donker haar. Hij kijkt naar me met zijn groene kijkers.

'Ik ben Zac,' zegt de jongen.

'Uh ik ben Rebecca.'

'Dat weet ik. Je bent het enige meisje en sommigen van de jongens mogen je niet bepaald,' zegt hij.

'Fijn om te horen, maar wat die jongens betreft, het kan me niks schelen. Ik ben hier niet voor hun.'

Hij moet lachen om mijn opmerking.

'Ja dat merk ik,' zegt hij nog steeds grinnikend.

'Maar ja ik moet weer naar de les doei.'

'Zie je later Rebecca.'

De namiddag verloopt ook best snel en daarna ga ik lekker naar huis.