Chasing my dream

Hoofdstuk 45

Ik kan elk moment een zenuwinzinking krijgen. Mijn scheikunde proefwerk is over een uur, maar ik ben zó zenuwachtig dat ik tril. Het komt deels door de prestatiedruk, omdat ik een voldoende moet halen. Scheikunde is nooit mijn sterkste vak geweest terwijl ik gewoon mijn best doe. Meneer Barney vindt ook dat ik teveel stress tijdens de toetsen. Helaas weet ik niet wat ik hier tegen zou kunnen doen.

Tringgg

Nou daar gaan we dan denk ik miserabel in mezelf. Amber en ik lopen het lokaal binnen en nemen snel plaats. De klas stroomt binnen enkele seconden vol en voor ik het weet, deelt de docent de toetsen uit. Ik kijk naar mijn toets en het zweet breekt me uit. Rebecca haal gewoon diep adem en maak je toets goed. Ugh dit gaat een hele lange uur worden.

Na circa 55 minuten begin ik hoofdpijn te krijgen. Ik krijg kots nijgingen en mijn buik doet pijn. Tja dit is weer eens mijn geluk, drie weken lang niks gekregen en nu tijdens de toets doodgaan. Gelukkig heb ik mijn toets al af  misschien mag ik hierdoor eerder weg van meneer Barney. Dus loop ik naar hem toe met mijn toets en lever het in. Vervolgens vraag ik toestemming om een paar minuten eerder weg te mogen. Het bevalt hem niet echt, maar hij verandert van gedachten nadat hij mijn bleke gezicht ziet. Pff zie ik er zo slecht uit? Haha ik zou hier normaal gesproken wel om kunnen lachen. Stilletjes het lokaal verlatend, ga ik richting het toilet.

Minuten gaan voorbij terwijl ik op de wc-deksel zit. Jammer genoeg voel ik me nog slechter dan eerst. Ik ga nu gewoon naar huis, omdat ik niet in deze toestand kan trainen. Net wanneer ik wil opstaan, hoor ik de deur opengaan. Aan hun stemmen te horen zijn het een paar meiden. Zonder dat het mijn bedoeling is, vang ik flarden van hun gesprek op.

'Heb je gedaan wat ik van je vroeg?' vraagt een meisje met gedempte stem.

'Ja maak je geen zorgen ze zal geen probleem vormen,' zegt het andere meisje met triomf.

Huh ik herken deze stemmen, maar van waar?

'Maar wat wil jij nou doen? Je hebt het me nog steeds niet verteld Brooks,' komt een derde meisje tussen.

Oh shit! Het zijn Brooklyn, Tamara én Mia?Wat heeft zij met die twee te zoeken denk ik verbijsterd bij mezelf.

'Nou dat zal ik je vertellen Mia. Ik heb de jongens gesproken en ze willen nog steeds kattenkwaad met haar uithalen,' zegt Brooklyn met een duivelse toon.

Wie is die ze waar zij het de hele tijd over hebben? Ik weet dat het niet goed is om mensen af te luisteren, maar dit vind ik te interessant om te laten gaan.

'Brian zal doen alsof hij Alex is en nadat ze heeft ingestemd om af te spreken, zullen we haar beet nemen,' vervolgt Tamara het gesprek.

'Geweldig dat zal haar verdiende loon zijn.' Hoor ik Mia zeggen, maar ze klinkt zo... opgewekt. Hoezo is ze zo blij als het om een andere meisje beetnemen gaat?

'Mia ben jij nog achter iets nieuws gekomen wat betreft Rebecca?' vraagt Brooklyn geïnteresseerd.

Uhm pardon?! Waarom zou ze dat überhaupt doen, we zijn vriendinnen. Haha als Brooklyn denkt dat Mia iets over mij zal zeggen dan heeft ze het bij het verkeerde eind.

'Nee helaas niet. We hebben de laatste tijden niet meer gepraat. Ik irriteer me al wanneer ik haar gezicht zie. Ze voelt zich zó superieur vergeleken met de rest,' brengt ze boos uit.