Hoofdstuk 4

594 39 22
                                    

POV Alex

Mijn vrienden maken weer eens vervelende grappen dus heb ik gezegd dat ik even iets moet regelen. Ik loop door de gang en wil even een frisse lucht nemen.

Terwijl ik de deur open doe ben ik verzonken in mijn gedachten en let niet op. Blijkbaar knalt de deur tegen iemand aan. Ik kijk op en zie een bruinharig meisje met sproeten. Ik herken haar van onze vorige wiskundeles, Rebecca. Haar gezichtsuitdrukking is gewoon niet te beschrijven. Ze kijkt me met een pijnlijk gezicht aan en daarna valt haar mond open. Dit zorgt ervoor dat ik hard moet lachen, wat me een nog verbaasder blik van haar oplevert. 

'Sorry, ik zag je niet,' verontschuldig ik mezelf.

'Uhm het maakt niet uit ik lette niet op,' brengt ze beduusd uit.

Voor een paar seconden kijk ik haar in haar ogen en oh wat zijn ze mooi. Ze zijn groen en als je goed kijkt zie je ook bruine spikkeltjes in het midden. Ze kucht en haalt me uit mijn gedachten.

'Oké, ik ga maar weer eens, mag ik er langs?'

'Ohw ja natuurlijk,' zeg ik stamelend.

Ik kijk hoe ze naar binnen gaat en vervolgens op gaat in de menigte. Er is iets dat me zo intrigeert over haar. Ze is zeer knap, maar er is meer.

POV Rebecca

Dwalend door de gangen zoek ik naar lokaal 4c. Mijn volgende les is Engels en die volg ik samen met Amber en Naomi. Eenmaal aangekomen zie ik ze al zitten en begroet ze.

'Hey, hoe gaat het met jullie?'

'Het gaat goed met mij en met jou?' antwoordt Naomi.

'Het gaat wel goed ik heb alleen een beetje pijn aan mijn neus.' Ik wrijf over mijn neus terwijl ik dit zeg.

'Hoezo, wat is er gebeurd?' vraagt Amber.

'Nou.... ik lette niet op en zag niet dat de deur van de andere kant openging en toen kreeg ik het tegen mijn gezicht.'

'HAHAHAHAHAHAHAHAHAH' ze liggen allebei in een deuk.

'Sorry Becky, het is gewoon grappig,' krijgt Amber er nog net uit voordat ze weer opnieuw moet lachen.

Becky is een afkorting die Amber vaak gebruikt. Dit zijn dus mijn vrienden; ze lachen me eerst uit en vragen daarna pas of het gaat.

De voormiddag verloopt vlot en het is lunchtijd. We lopen met z'n allen naar onze tafel. Het is ergens in het midden van de kantine en zit aan de rechterkant. De kantine is best wel groot je hebt vele tafels en stoelen en aan de linkerkant kan je eten halen. Het eten is ook zalig vergeleken met de beoordelingen van andere scholen.

Ik kijk de kantine rond en zie hém, de jongen die ik tegenkwam bij de deur. Hij zit naast een paar andere jongens. Amber merkt dat ik naar hem kijk en ze zegt dat hij de captain van het football team is.

'Hij heet Alex en is een lekker ding,' komt Mia ertussen.

'Ja dat kan misschien wel zo zijn, maar hij is off the limits. Lexi heeft een oogje op hem en ze vernietigd iedereen die iets probeert bij hem,' zegt Naomi tegen mij.

'Geen zorgen ik ben niet op zoek naar een vriendje of een flow. Ik hou me gewoon bezig met mijn eigen zaken en wil in het team komen,' zeg ik geruststellend.

Amber geeft me een blik van girl you know that you are interested in him don't try to hide it from me. Ze kijkt me grijnzend aan.

Ik kijk haar aan met een geen zorgen ik heb geen zin in drama blik en knipoog naar haar.

Na school ga ik naar Amber, omdat we samen gaan joggen. Tijdens het joggen hebben we het over van alles en nog wat. Ze vertelt me over het football team en dat er nog nooit eerder een meisje heeft meegedaan. De jongens zijn volgens haar net als bavianen. Ze houden van aandacht en zijn heel erg druk. Toen kwam Alex aanbod.

'Dusss vind je hem leuk?' vraagt Amber met een grijns.

'Nee ik ken hem niet. Hij is gewoon knap en niks meer,' zeg ik doodgewoon.

'Als jij het zegt.'

'Ja ik zeg het en ik weet het,' antwoord ik.

Na een uur hebben we genoeg gejogd en gaan we naar huis. Ik neem thuis een heerlijk bad en ontspan mezelf. Aan tafel vertel ik mijn ouders dat ik deel ga nemen aan de try-outs aankomende donderdag.

'Schat je weet dat we van je houden, maar ik hou niet van ruige sporten. Straks bezeer je jezelf nog en dat wil ik niet,' zegt mijn moeder.

'Mam ik weet dat je aan mij denkt en bang bent dat er wat kan gebeuren, maar ik vind het leuk en wil het graag,' zeg ik met een lieve glimlach.

'Je hebt toch al vijf jaar lang rugby gespeeld, wil je per sé American football spelen?'

'Jaa het vult het gat dat ik heb sinds ik niet meer kan rugbyen. Dus alsjeblieft, mag ik gaan?' Ik kijk ze met puppy ogen aan.

'Fijn je mag gaan, maar als er iets gebeurd met je gaan we het er nog een keer over hebben,' zegt mijn moeder streng.

'Geen zorgen ma ik doe voorzichtig. Dankje dankjee!!!' Ik spring op haar en geef d'r een knuffel.

Na het avondeten maak ik mijn huiswerk en zet mijn spullen voor morgen klaar. De eerste twee dagen van school zijn goed verlopen. Morgen is het al woensdag en donderdag ga ik naar de try-outs!

De volgende ochtend word ik wakker en maak me klaar voor school. Ik heb gehoord dat ze na school een boekenclub hebben en ik wil me inschrijven. Het lijkt me leuk om met anderen een boek uit te kiezen en dan de week erna erover te praten.

Ik heb vandaag biologie en maatschappij in de voormiddag. Het verloopt vlot... nou het is wat je van een doodgewone les kan verwachten. Tegen de middag begint het warmer te worden en is het vervelender. Gelukkig zitten mijn vrienden met mij in de klas en heb ik hun om mee te praten.

De boekenclub leden komen aan het begin van het jaar samen in de bibliotheek. Dit verandert blijkbaar, want we gaan daarna elke week bij een ander op bezoek. De mensen die ik ontmoet zijn erg aardig en we hebben leuke gesprekken. De eerste boek dat we gaan lezen is het boek van Kiera Cass: "De selectie". We gaan de hele boekenreeks lezen de komende weken. Terwijl we praten vliegt de tijd voorbij en zeggen we elkaar gedag en gaan naar huis.

—————————————————

Als je het leuk vond, laat een ⭐️ achter😉

Chasing my dreamWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu