Chasing my dream

Hoofdstuk 5

Vandaag zijn de try-outs en ik heb er heel veel zin in. Ik ben wel zenuwachtig, omdat er nog nooit eerder een meisje in het team is gekomen. Het is niet bepaald gewoon om een meisje mee te laten doen met American football. Hopelijk maken ze geen onderscheid en laten ze me gewoon mee doen als ik goed genoeg ben.

Drie kwartier later komt Amber om me naar school te brengen. In de auto hebben we het over de try-outs en wie er allemaal in het team zitten.

'De captain is Alex en hij is niet bepaald een snob, maar soms moet hij wel meedoen met de rest. Hij moet zijn reputatie wel hoog houden,' zegt Amber.

'Zijn de jongens uit het team vervelend?' vraag ik zenuwachtig.

'Nou ze zijn niet bepaald vervelend, maar ik ken ze ook niet persoonlijk. Ik ken hun publieke imago en dat is gewoon een middelbare school sporters imago.'

'Nou dat is geruststellend,' zeg ik een beetje nerveus.

Ik word niet zo snel zenuwachtig, maar als ik het ben, is het wel menens. Alsof Amber mijn gedachten kan lezen zegt ze: 'Geen zorgen Becky, je kunt het!'

Ik glimlach naar haar en we bespreken ons rooster van vandaag. We beginnen met Engels, wiskunde en Spaans. In de middag hebben we aardrijkskunde en scheikunde. Tijdens wiskunde kijk ik naar Alex en zijn vrienden. Ik observeer ze, omdat zij in het football team zitten. Alex, Mason en Zac zijn de sterspelers van het team en gaan ook veel met elkaar om.

In de pauze hebben mijn vrienden het over Brooklyn. Mia zegt dat ze onze docent Spaans probeerde te verleiden. Toen ik dat hoorde was ik zeer verbaasd, maar toen kwam ik achter haar cijfers en snapte het wel. Ze heeft een heleboel onvoldoendes. De docent daarentegen viel niet voor haar en zei dat het zeer ongepast was wat ze deed. Mijn vrienden moesten allemaal lachen, omdat Brooklyn nog nooit eerder is afgewezen.

~~~

Het is eindelijk middag geworden en school is voorbij. Ik heb me omgekleed in de kleedkamer en loop het veld op. De meeste jongens zijn er al en na een tijdje is iedereen compleet. Ze kijken me wel vreemd aan en ik zie de blik in hun ogen: wat doe jij hier je bent een meisje. Ik let er niet veel op, omdat ik van plan ben om in het team te komen. Alex begint te praten en legt de regels uit. Daarna vertelt hij ons wat we moeten doen. Onze ogen ontmoeten elkaar en hij staart heel even. Hij herpakt zich snel en gaat weer verder.

POV Alex

Terwijl ik de regels uitleg kijk ik de jongens aan. Ik ga één voor één langs ze, maar ik stop wanneer ik háár zie staan. Wat ben ik verrast om haar hier te zien en ik weet niet wat ik hiervan moet denken. Ze ziet dat ik naar haar kijk.

'Jullie zijn hier omdat jullie een deel willen uitmaken van ons team. Maar pas op! Dit gaat niet zo gemakkelijk. We nemen alleen de mensen die het aankunnen én bewijzen dat ze het in zich hebben'.

Ik zie dat een paar jongens Rebecca vreemd aankijken, maar ze trekt zich er niks van aan. Hierdoor komt er een grijns op mijn gezicht.

Ze gaan eerst beginnen met de warming up en ik weet dat het niet makkelijk zal worden. De coach en ik hebben een intensieve training gepland om te kijken wie het lang kan uithouden. Eerst moeten ze vier rondjes om het veld rennen. Vervolgens gaan ze een paar oefeningen zoals: hakken billen, knieheffen en over het hekje doen. Na de warming up, beginnen we aan het echte werk. De tackle bags komen tevoorschijn en ik laat ze in twee rijen staan.

'Je moet hard tegen de zak duwen en dan achter de rij aansluiten,' zeg ik.

Tijdens de oefeningen houden de coach en ik goed toezicht op de nieuwelingen. Dit is om te kijken wie het in zich heeft om mee te doen. Sommigen jongens horen hier niet thuis en anderen hebben juist weer potentie. Rebecca heeft me echt verbaasd met haar inzet.

Nu komt het fysieke gedeelte, ze moeten elkaar gaan tackelen. De twee groepen nemen plaats en moeten degene tegenover hun tackelen. Ik ga de rij af en zie hoe ze elkaar proberen te tackelen. Sommige jongens blinken eruit. Rebecca moet tegen een blond harige jongen en hij kijkt haar scheef aan.

'Maak je geen zorgen, probeer me maar te tackelen. Het maakt niet uit of ik pijn krijg, kom maar op,' zegt Rebecca lief.

Hierdoor moet hij hard lachen en zegt: 'Het spijt me alvast.'

Hij rent met volle vaart op haar af, maar Rebecca weet hoe ze hem kan stoppen. Ze zet haar linkerbeen voor en ramt met haar schouder tegen zijn buik. Vervolgens houdt ze zijn romp vast. Hij valt hard tegen de grond en is verbaasd door wat ze net heeft gedaan.

Ze glimlacht naar hem en zegt met een onschuldige blik: 'Sorry als ik je pijn heb gedaan het was niet mijn bedoeling.'

Ik probeer een lach te onderdrukken en kijk haar grijnzend aan. Zo gaan de jongens een tijdje door. Aan het einde van de training komen de coach en ik bij elkaar om te bespreken wie er allemaal door zijn.

'Ik vind dat Cole wel sterk genoeg is en dat Kai snelheid heeft,' zegt coach Kingsley.

'Ja en Dean heeft weer een sterke uithoudingsvermogen en word maar niet moe. Dan heb je Arthur nog en die is zeer strategisch. Hij zoekt naar de gaten in de verdediging en valt daar dan aan,' zeg ik dan.

'Het meisje is op zich ook niet slecht, ze heeft veel van de jongens getackeld,' brengt coach naar voren.

'Dat is wel waar, maar er heeft nog nooit een meisje mee gedaan op onze school. Wordt dat dan niet vreemd?'

'Alex, ik ben al jaren coach en ik zie dat ze talent heeft. Dus het maakt niet uit of ze een meisje of jongen is. Het gaat erom dat ze potentie heeft.'

Dat klopt wel en ze doet inderdaad haar best. Zal ik haar in ons team nemen of is het tegenstrijdig met onze idealen?

Uiteindelijk komen we eruit en noem ik de namen op van degene die in het team zitten.

'De volgende mensen zitten in het team: Dean, Shawn, Cole, Arthur, Kai, Jason........... en Rebecca.'