Chasing my dream

Hoofdstuk 7

POV Rebecca

In het weekend ga ik met Mia en Naomi naar de stad. Amber zal ons daar ontmoeten en Cameron kan niet komen. We zitten in de McDonald's en ik eet een heerlijke visburger. Ik houd gewoon niet normaal veel van eten. Mijn vaste bestelling is een aardbei smoothie met een visburger. Na het eten gaan we een beetje shoppen en hebben we het over school. Mia zegt dat Tamara en Lexi een meisje verschut hebben gezet, omdat ze iets heeft gedaan dat hun niet aanstond.

Terwijl we lopen, zie ik dat er een knappe jongen langs loopt. Het lijkt alsof Mia hetzelfde denkt, want we kijken elkaar meteen aan en moeten lachen. Nu pas valt het me op hoe licht haar ogen zijn. Ze hebben een lichtblauwe kleur en haar haar is lichtblond.

Na een geslaagde dag gaan we naar huis en ik spring meteen op mijn bed. Zo val ik in slaap en word zondag weer wakker.

Ik maak een heerlijk ontbijtje klaar voor mezelf en ruim daarna mijn kamer op. Mijn huiswerk is al gemaakt dus dat hoef ik niet meer te doen. Mijn ouders zijn weg gegaan om boodschappen te doen en ik besluit om een film op te zetten.

Ik zet: "The Maze Runner" op en bekijk die met een bak popcorn. Nadat mijn film klaar is, zie ik dat het al 17.00 is geworden. Ik besluit om even te gaan joggen en ga naar het park.

POV Alex

Chico wou naar buiten dus besloot ik met hem naar het park te gaan. Hij is mijn Golden retriever hond en ik kreeg hem van mijn opa. Mijn opa overleed kort daarna en sindsdien is hij mijn makker. Nu loopt hij los op het gras en even later is hij uit het zicht. Mijn ogen speuren het grasveld af om te kijken waar hij heen is gegaan. Chico staat bij een meisje te kwispelen. Ik loop erheen en roep naar hem.

'Chico kom hier makker, val anderen niet lastig.'

'Het maakt niet uit hoor hij is zo leuk,' zegt het meisje.

Ik kijk op en zie dat het Rebecca is en zij kijkt ook naar wie ik ben op dat moment.

'Oh hey Alex.'

'Hey, hoe gaat het met je Rebecca.'

'Met mij gaat het goed en met jou?' vraagt ze aan mij.

'Zo goed als het kan zijn,' antwoord ik.

Terwijl ik naar haar kijk, is ze Chico aan het aaien en hij blijft maar kwispelen. Hierdoor ontstaat er een glimlach op mijn gezicht.

'Dus wat doe je hier?' 

'Ik ging even joggen,' antwoordt Rebecca.

Terwijl ze dat zegt spookt er een vraag in mijn hoofd. Waarom wou ze l in het football team komen? Want meiden houden daar meestal niet van. Deze vraag blijft al in mijn hoofd spoken sinds ze meedeed aan de try-outs. Ik kan het niet laten en vraag het aan haar.

'Rebecca ik wil je wat vragen. Waarom vind je football eigenlijk zou leuk? Meisjes houden daar meestal niet van, maar jij lijkt ook ervaring te hebben en geniet ervan.'

'Nou ik ben niet bepaald bezig met meisjesachtige dingen, maar ik zoek meer naar avontuur en actie. Ik zou eerder willen bungee jumpen dan dat ik een manicure zou laten doen.'

Ik moet hard lachen om haar vergelijking.

'Waarom lach je?'

'Sorry, maar je bent echt grappig.'

'Is dat een compliment of een belediging?' vraagt ze verward.

'Geen zorgen ik zou het niet in mijn hoofd halen om je te beledigen.' Ik meen het oprecht.

'Waarom vind jij football eigenlijk leuk Alex?'

Toen ze dit vroeg kwamen er oude herinneringen boven. Ik zie mijn broer heel eventjes weer voor me. Mijn gezicht betrekt en ik kijk strak vooruit. Ze vraagt of alles goed met me gaat. Ik zeg dat alles goed is, maar ze merkt dat het een gevoelig onderwerp is en vraagt niet verder. Hierdoor ben ik haar dankbaar en probeer weer te glimlachen.

'Als je ooit wilt praten, ben ik er voor je.' Ze kijkt me glimlachend aan.

'Dankjewel Rebecca.'

'Geen dank. Maar ja ik ga maar weer eens, want ik moet nog gaan joggen.'

'Hahaha veel plezier daarmee en geen zorgen joggen is leuk!' zeg ik met een pretface.

Ze is eigenlijk echt aardig denk ik bij mezelf. Ondertussen blaft Chico weer en ga ik terug naar huis.

POV Rebecca

Eindelijk thuis aangekomen, zet ik mijn spullen klaar voor morgen en neem een warme douche. Na het douchen slaap ik meteen. De volgende ochtend word ik wat eerder wakker, omdat ik extra eten wil meenemen. In de middag heb ik training en ik zal mijn energie nodig hebben.

Na school gaat Amber meteen naar huis, omdat ze haar moeder moet helpen. Ik heb me al omgekleed en loop het veld op.

Tijdens de training moeten we bokspringen als warming up. We zijn met z'n 30en en degene die aan de beurt is, moet dan over de persoon voor zich springen. Dus ik moet springen over de mensen die voor mij staan gehurkt, als een bok. Dit is op zich niet zo moeilijk, maar als je met z'n velen bent, word je best wel moe na een tijdje. Ik spring heel mooi over de eerste paar personen, maar na een paar word ik moe en heb geen zin meer om mijn kracht te gebruiken.

Doordat ik te weinig kracht geef, kom ik tegen een paar jongens aan. Bij één ben ik zo moe geworden dat ik hem per ongeluk voorover laat vallen terwijl ik spring. Hij kan mijn gewicht niet houden en doordat hij valt, ga ik mee. Dit is gênant en grappig tegelijkertijd. Ik lig op de grond en moet ook met de jongens mee lachen. Als de kers op de taart komt het eindstuk.

De laatste jongen is heel erg lang en terwijl hij gehurkt staat, is hij nog steeds veel te hoog. Ik heb gewoon geen kracht meer. Dus zet ik met een beetje kracht af, maar ik kom op zijn rug terecht. Uiteindelijk glijd ik van zijn rug af.

Ik ben kapot en ga meteen na het eten slapen. De volgende dag op school vertel ik de meiden wat we allemaal hebben gedaan tijdens de training. Ze moeten niet normaal hard lachen. Nu ik terugdenk, moet ik ook hard lachen.