Hoofdstuk 42

129 10 22
                                    

Amber, Luna en ik zitten samen in de tuin en luisteren naar muziek. We hadden besloten om naar het huis van Amber te gaan, omdat ze een zwembad heeft. Luna wou het zien, maar zei dat ze niet zou zwemmen. Het is al winter en ze heeft geen behoefte om ziek te worden. Nu zitten we hier met z'n drieën te genieten van de rust. Helaas blijft de rust niet voor lang, want Luna begint met praten.

'Dus....' ze kijkt van Amber naar mij. '.... vindt Rebecca iemand leuk?' Luna vraagt het specifiek aan Amber, omdat ze weet dat ik er nee op ga zeggen.

'Ja!' zegt Amber meteen enthousiast. 'Ze vindt haar captain Alex leuk.'

'Amber! Haal die grijns van je gezicht. Je weet zelf ook dat er niks tussen ons is,' zeg ik geïrriteerd.

Luna kijkt verbaasd tussen ons en begint daarna te glimlachen.

'Rebecca wil je mij iets vertellen?' vraagt ze mij geïnteresseerd.

'Nee, want er is werkelijk niks tussen ons. Amber vergist zich gewoon.' Ik rol met mijn ogen en drink mijn drankje op.

Ondertussen draait Luna zich naar Amber en begint met haar te fluisteren. Ik vang soms een paar woorden van hun gesprek op. Ze hebben het in ieder geval over Alex en mij. We vinden elkaar blijkbaar "leuk", maar doen er allebei niks mee. Wat zijn ze toch een stelletje kippen denk ik hoofdschuddend. Na een kleine tien minuten zijn ze klaar met praten en draaien ze zich weer naar mij.

'Uhm was het interessant?' vraag ik sarcastisch.

'Heel erg,' grijns Luna naar mij.

Wat moet ik toch met deze twee?

'Nou als jullie klaar zijn met jullie gesprek, kunnen we naar binnen. Als we nu gaan, kunnen we voordat het donker is naar huis,' opper ik.

Ze knikken en we gaan naar binnen om te eten. Amber heeft spaghetti gemaakt en wij genieten ervan. Wat kan Amber goed koken zeg. Na het eten doe ik snel de afwas en we doen daarna karaoke in de woonkamer. De ouders van Amber zijn gelukkig niet thuis dus kunnen we zoveel herrie maken als we willen. Luna begint met zingen en ja hoor ze zingt een liedje van Big Time Rush. Hahahaha we beginnen allemaal met lachen, omdat het gewoon hilarisch is. Nadat ze klaar is met zingen, sta ik op en zing "hallo wereld". Het blijft een all time favourite en ik was er echt gek op. Zo gaan we nog een paar uur door.

De dag is voor we het door hebben voorbij dus besluiten we naar huis te gaan. Mijn moeder wil niet een herhaling van gisteren. Dus probeer ik haar tevreden te houden anders mogen we niks meer doen. Luna en ik lopen naar huis en praten ondertussen over mijn vrienden. Ik vertel haar over Mia, Naomi, Cameron, Zac en Mason. Ze weet al genoeg over Shawn en ik ga niet eens beginnen over Alex. Anders krijg ik vanavond geen slaap meer door haar.

Blijkbaar wil ze de jongens graag ontmoeten en ja hoor, ook Alex. Ze heeft besloten om morgen mee te komen naar mijn training, yay. Mij hoor je niet klagen, maar het gaat zeker interessant worden. Dat staat nu al vast. We zijn allebei best moe en gaan daarom vroeg slapen.

~~~

De volgende ochtend vliegt voorbij met het doen van mijn dagelijkse klusjes. Wanneer ik op de klok kijk, zie ik dat het al half vijf is geworden. Ik ren naar boven en roep naar Luna dat ze zich klaar moet maken. Ze wou jammer genoeg niet meetrainen, maar ze wil wel kijken. In andere woorden: mij zien lijden terwijl ik ren. Het is mijn missie om Luna weer te laten praten, want ze heeft me niet alles verteld. Dat voel ik gewoon en het baart me zorgen, omdat ik haar wil verlossen van haar last.

Na het omkleden, gaan we naar buiten en wachten op Amber. Ze zou ons afzetten op het veld, maar we moeten op de terugweg zelf een manier vinden om thuis te komen. Ik ga normaal fietsend naar mijn training. Dit gaat niet door, want ik heb maar één fiets. We lenen woensdag waarschijnlijk de fiets van Naomi zodat we er makkelijker komen. De auto van Amber komt al in zicht en we stappen snel in. Het is vijf voor half zes en het duurt zo'n kwartier om er te komen. Op zich is dat niet zo erg dus kunnen we wel iets langzamer gaan.

Chasing my dreamWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu