Hoofdstuk 28

268 19 8
                                    

Pov Rebecca

Ik houd me merendeels bezig met mijn boeken en jog ook regelmatig. Voor ik het weet is het weekend alweer voorbij. Gelukkig hebben we over een paar weken vakantie. Met dit in gedachten val ik in slaap.

Alweer een nieuwe week met nieuwe kansen. Helaas heb ik geen zin in school en maakt mijn huiswerk me vrij weinig uit. Alex en ik zullen deze week onze geschiedenis opdracht afmaken, omdat hij het voor het feest af wil hebben. Het winterbal is over een paar weken en hij zit in de feestcommissie. Ik weet er nog niet zoveel over, maar Amber waarschijnlijk wel. Amber komt me een kwartier later ophalen om naar school te brengen.

'Hey Am, weet je al wat je gaat dragen voor de winterbal?'

'Nee nog niet. Ik moet nog een jurk halen en jij?'

'Nou ik wist niet eens dat er een bal was, laat staan dat ik een jurk heb,' zeg ik lachend.

'Hahahahah ja inderdaad,' grinnikt ze nu.

Zo gaan we een tijdje door met praten en komen we aan op school. De eerste paar lessen gaan snel voorbij en het is tijd voor de lunch. De meiden praten over het bal en met wie ze willen gaan. Een half uur later gaat de bel en is het tijd om naar de les te gaan. We hebben nu scheikunde en het proefwerk is al over twee weken. Ik weet al dat het niet makkelijk gaat worden. Het is gewoon zo dat ik altijd lage cijfers voor scheikunde haal. Hopelijk komt er nu verandering in, omdat ik dit jaar wel wil slagen.

Ik ga nadat mijn les afgelopen is naar huis om me om te kleden. De training van vanavond gaat gewoon door, ook al regent het pijpenstelen. Mijn coach is soms te fanatiek, maar hij is wel een aardige man. Gelukkig word ik gebracht door mijn moeder en hoef ik niet in dit weer te fietsen.

'Hoe laat ben je ongeveer klaar met je training? Dan kom ik je ophalen.'

'Uhm we zijn meestal rond half acht klaar, mam.'

'Oké ik zie je dan wel, dag schat.'

'Zie je zo mam.' Ik stuur een luchtkus en loop richting het veld.

Coach Kingsley heeft er vandaag weer zin in hoor. Hij laat ons eerst rondjes rennen en we moeten vervolgens conditie oefeningen doen. Ugh waarom was ik ook al weer gekomen? Hup Rebecca doorzetten, denk ik bemoedigend bij mezelf. Anderhalf uur later ben ik eindelijk verlost en kan ik weg naar huis.  Onderweg naar de parkeerplaats kom ik Zac en Mason tegen.

'Hey Becky,' zeggen ze tegelijkertijd.

'Nou jij had er vandaag wel zin,' zegt Zac lachend.

'Ha ha wat grappig.' Ik rol met mijn ogen en kijk hem geïrriteerd aan.

'Rustig het was maar een grapje.' Hij komt dichterbij om mij een schouderklopje te geven, maar ik ga snel naar links en ontwijk zijn aanvallen.

'Jaa dat weet ik ook wel, maar je kent me toch,' breng ik glimlachend uit.

Zo kibbelen we nog een paar minuten door totdat Mason vraagt of ik donderdag mee wil naar de bioscoop. Ik ben al een tijdje niet naar de film geweest dus dit lijkt me wel gezellig. Ik zeg dat ik kan en dan zie ik mijn moeder al in de auto.

'Doeii ik zie jullie donderdag.'

Mijn moeder vraagt wie dat waren en ik vertel haar over mijn vrienden. Ze heeft al gekookt en alles klaar gezet dus dat betekent dat ik meteen kan eten. Thuis aangekomen, zet ik mijn spullen weg en begin met eten. Na het eten maak ik nog even mijn huiswerk en slaap kort daarna. De volgende dag doe ik weer het gewoonlijke en ga naar school. Mijn vrienden staan bij mijn kluisje en praten over Lexi. Blijkbaar kwamen ze elkaar tegen en eindigde dat niet zo goed. Amber en ik vragen wat er is gebeurd.

Chasing my dreamWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu