De dagen gaan in een waas voorbij met leren en uitgaan. Ik wil optimaal gebruik maken van mijn tijd aangezien Luna hier is én er een scheikunde proefwerk aankomt. Totaal geen reden om te stressen. Mijn gezicht betrekt bij de gedachte aan mijn proefwerk. Luna vindt dat ik moet ontspannen en niet zo moet stressen. Dus probeer ik zo relaxed mogelijk te zijn, maar ik kan soms een nerveuze wrak worden. Na nog een uur geleerd te hebben, ga ik naar beneden om samen met mijn gezin te lunchen.
'Hoi schat schiet het een beetje op?' vraagt mijn moeder met een bezorgde glimlach.
'Ja mam maak je geen zorgen. Ik moet nog een paar begrippen leren en dan ben ik klaar.'
'Ik heb vertrouwen in jouw Rebecca,' onderbreekt mijn vader de stilte.
Verbaasd kijk ik op naar mijn vader, omdat hij zich meestal afzijdig houdt als het over school gaat. Hij is zelf een chirurg, maar weet ook wat voor een stress dat met zich meebrengt. Dus wil hij mij niet een bepaalde richting opsturen. Mijn vader laat me zelf kiezen en dat vind ik best fijn. Het gevoel dat ik altijd bij mijn ouders terecht kan, doet me goed. Ondertussen beginnen mijn ouders tegen elkaar te praten en ik begin alvast met eten anders komt het er nooit van.
Na het eten gaan Luna en ik naar Mason, want we gaan vandaag karten. Ik heb er echt zin in! De laatste keer dat ik gekart heb, was in Nederland voor de verhuizing. De jongens kwamen met dit idee en het leek mij wel gezellig. We gaan met een grote groep: Alex, Amber, Luna, Mason, Mia, Naomi, Zac en ik. Aangekomen bij het huis van Mason gaan we naar zijn tuin. Dit is denk ik de vierde keer dat ik bij het huis van Mason kom. We zitten onder de veranda en wachten op de rest. Olivia komt ook bij ons zitten en we raken in een gesprek.
'Hey Olivia ik heb je al lang niet meer gesproken. Hoe gaat het met je?' vraag ik geïnteresseerd aan haar.
'Het gaat goed Rebecca. Ik heb je gemist we hebben elkaar laatst twee weken geleden gezien,' brengt ze nadenkend uit.
'Ja dat klopt. Dat was tijdens je hockey wedstrijd die ik samen met Mason kwam kijken.'
'Kom binnenkort weer en neem Amber ook mee,' zegt Olivia knipogend.
Mason begint te hoesten en stikt bijna in zijn drankje. De meiden en ik beginnen met lachen, omdat het er wel heel erg dik boven op ligt. Amber en Mason vinden elkaar leuk en zijn laatst ook samen naar de film gegaan. Maar ja laten we hem niet treiteren. Hij bloost al genoeg en als we verder gaan, wordt het zielig voor hem denk ik lachend in mezelf. Zo gaan we nog een half uur door met praten totdat iedereen er is en we weg kunnen gaan. Ik heb Olivia ook meegevraagd, omdat ze anders toch alleen thuis zit.
We nemen de auto van Zac en Alex, omdat we met z'n negenen zijn en niet in één auto passen. Olivia en Mason gaan in de auto van Alex dus duw ik Amber er ook in. Nu kan ze in ieder geval met hem praten. Haha ze keek me echt boos aan, maar ze vergeeft het me uiteindelijk wel weer. Dat hoop ik in ieder geval. Luna, Mia, Naomi en ik daarentegen gaan met Zac. Ik hoef op dit moment niet met Alex te gaan. Mijn gevoelens voor hem zijn heel erg gemixt en ik wil geen redenen geven aan Luna om er later over te kunnen praten.
Naomi zit aan mijn rechterkant en luna aan mijn linkerkant. Zelf zit ik in het midden en zet een paar minuten later de radio aan. De rit gaat ongeveer een half uur duren en ik wil zingen. Zac moet lachen, omdat hij weet wat er gaat komen. Het is elke keer hetzelfde met mij en dat weet hij ook. Ik ken inmiddels mijn weg in zijn auto dus dat komt goed uit. Meezingend met het lied van Coldplay genaamd: "Hymn For The Weekend", ga ik los. Na een tijdje hoor ik Zac mee neuriën en Naomi begint ook te zingen.

JE LEEST
Chasing my dream
Genç Kız EdebiyatıRebecca verhuisd vanwege de nieuwe baan van haar vader naar Amerika. Ze deed in Nederland aan rugby en besluit op haar nieuwe school mee te doen met het football team. Dit gaat natuurlijk niet zo makkelijk, omdat alleen jongens football spelen. Zal...