Rebecca verhuisd vanwege de nieuwe baan van haar vader naar Amerika. Ze deed in Nederland aan rugby en besluit op haar nieuwe school mee te doen met het football team. Dit gaat natuurlijk niet zo makkelijk, omdat alleen jongens football spelen. Zal...
De zonnestralen verlichten mijn kamer en ik open langzaam mijn ogen. Ik heb hoofdpijn en wil niet opstaan. Een paar minuten gaan voorbij en ik besluit om eindelijk op te staan. Wat ben ik toch een luilak, ik blijf altijd extra in bed liggen om niet op te staan. Mijn ouders zijn naar de buren om daar te ontbijten. Dus bak ik een eitje voor mezelf.
Mijn ochtend verloopt vrij rustig en voor ik het weet is het al middag. Alex en ik gaan zo trainen, maar ik heb daar geen zin in. Vandaag is voor mij een grauwe dag. Het is zo saai en vermoeiend waardoor ik niks wil doen. Ik heb ook barstende hoofdpijn dus een training zal het verergeren. Zal ik het gewoon afzeggen, denk ik bij mezelf. Uiteindelijk bel ik gewoon af en zeg dat het niet zo goed met me gaat. Mijn telefoon zet ik aan de oplader en val daarna op de bank in slaap.
In de avond word ik wakker gemaakt door mijn moeder en ze vraagt hoe het met me gaat. Zo praten we een tijdje en vervolgens ga ik naar mijn kamer. Ik heb wel een broodje gepakt, omdat ik honger heb gekregen. Mijn laptop zit op mijn bureau en ik start hem op. Het is tijd om verder te gaan aan "Lucifer", het is een serie die over een zogenaamde duivel gaat. Ik vind de humor van de hoofdpersoon grappig. Een paar afleveringen later hoor ik mijn moeder roepen.
'Rebeccaa je wordt gebeld door ene Alex.'
'Oh is goed ik kom eraan!' Ik roep dit, omdat ze me anders nooit vanaf hier hoort.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik neem op en vraag wat er is.
'Hoi Rebecca.'
'Jaa?'
'Wat ben je weer sociaal zeg.'
'Sorry Alex, maar ik wil gewoon weten wat je wil zeggen.'
'Ik wou vragen hoe het met je ging, want je voelde je niet zo lekker vanochtend.'
'Ohw dat, ja het gaat beter wat lief van je dat je eraan dacht.'
'Oh dat is fijn om te horen, zorg goed voor jezelf. Ik moet nu gaan, maar ik spreek je morgen wel weer.'
'Doei Alex.'
'Dag Rebecca.'
Ik bekijk mijn meldingen en zie dat Luna een nieuwe foto heeft geplaatst. Ze is op het strand en drinkt een koffie. Hmm ik mis Nederland. Een paar leuke herinneringen zijn: Scheveningen waar ik altijd wandelingen maakte met mijn vrienden. Mijn oude huis waar ik bijna heel mijn jeugd heb doorgebracht. Vooral ook rugby, omdat het Haagsche Rugby Club de club was waar ik voor speelde. Na deze gedachtes vraag ik aan mijn vader of hij me morgen naar school wil brengen. Ik moet echt nodig mijn rijbewijs halen. Een half uur later lig ik in bed en sluit mijn ogen.
Piep piep piep piep piep piep piep piep piep
Ugh laat het ophouden! Geïrriteerd, sta ik op om mijn wekker uit te zetten. Wat een rot geluid zeg. Ik bekijk mezelf in de spiegel en schrik van mijn wallen. Waarom gaan ze niet gewoon weg? Het leven van een scholier is moeilijk en zwaar. Zoveel proefwerken en stress is niet goed voor een mens. Er gaan twintig minuten voorbij en mijn vader roept me. Ik zat weer eens te treuzelen. Vandaag draag ik mijn Nike air force, omdat ik een grijze broek aan heb met een bordeaux kleurige blouse.
