Chasing my dream

Hoofdstuk 59

'Veel plezier schatjes van me,' zegt mijn oma terwijl ze me stevig omhelst.

Maddy en ik gaan de rest van de week bij onze andere grootouders slapen om het een beetje eerlijk te houden. Natuurlijk blijft het moeilijk voor mijn oma om gedag te zeggen.

'Niet zo verdrietig oma,' zeg ik fronsend. Ik kan er niet tegen wanneer ze verdrietig wordt.

'Ik kan het niet helpen,' snift ze.

Ik omhels haar steviger en geef haar een kus op haar kruin. Maddy knuffelt haar na me en we geven daarna onze grootvader een knuffel.

'Let goed op elkaar en bel ons wanneer jullie gelegen zijn,' zegt mijn opa die niet net zoals mijn oma huilt, maar alsnog een bedroefde uitdrukking heeft.

Maddy antwoordt hem voor ik dat kan: 'Zullen we doen maken jullie je geen zorgen.'

Luna komt ons ophalen om ons naar mijn oma te brengen. Mijn ooms en tantes zullen zich daar verzamelen om ons te begroeten. Ze hebben ons veel te lang niet meer gezien -hun woorden niet die van mij- en ze nemen waarschijnlijk al onze neefjes en nichtjes mee. Ik kan wedden dat ik aan het einde van de dag gesloopt ben.

******

"Je bent een echte snotaap-" Ik draai me met een ruk om wanneer ik de welbekende woorden van Kendra hoor en spring in de armen van mijn tante.

'Fijn om te zien dat je me nog herinnert,' zegt ze met haar ogen rollend.

'Oh schei toch uit,' lach ik.

'Is dat hoe je met je tante hoort te praten?' vraagt ze een wenkbrauw optrekkend.

'Alsof jij je ooit als een alledaagse tante gedroeg,' werp ik terug.

'Sterk punt. Sterk punt,' grijnst ze.

Kendra is één van mijn jongere tantes en is als een grote zus voor me. Ze is nooit weggeweest van de formaliteiten en ik wist dat ik altijd op haar kon rekenen. Nu staat ze voor me en kan ik niet wachten om over haar jaar te horen. We gaan samen naar de woonkamer en voegen ons bij de rest van de familie. Na urenlange pret met de hele familie waarin we hebben gekletst, gegeten en buiten verstoppertje hebben gespeeld, zijn Luna en ik naar bed gaan. Mijn familie is super gezellig, maar kan soms iets teveel energie van je zuigen.

Luna en ik praten elkaar bij. D'r is niet veel te vertellen doordat we elkaar natuurlijk pas geleden zagen toen ze me in Texas bezocht. Ik merkte destijds op dat Kol en zij elkaar wel zagen zitten en besluit haar weer daarmee te plagen.

'Heb je nou nagedacht over je aantrekking tot Kol?' vraag ik nieuwsgierig.

'Aantrekking? Wat ben je, 10 ofzo?' lacht Luna hardop.

'Ha ha. Lach maar zoveel je wilt, maar geef me meteen ook een goed antwoord.'

'Hij is gewoon knap en aardig niets meer,' zegt ze schouderophalend.

'Uhu.' Ik geloof daar niks van.

Zij heeft dit natuurlijk door en gooit een kussen op m'n gezicht. Typisch Luna weer.

'Maar ja, ik laat je maar is met rust voordat ik een bank over mijn hoofd krijg... alweer,' glimlach ik.

'Dat gebeurde maar één keer. En echt jaren geleden, vergeet het eens,' moppert ze.

'Nooit,' grijns ik.

Na nog een halfuur gepraat te hebben, gaan we slapen. Ik zet voor het slapen al mijn gedachten op een rijtje om te weten of ik alles wel goed heb gehandeld. De gebeurtenissen omtrent Alex blijven terugkomen en ik weet het niet meer. Moest ik Alex nog een kans geven? Ik was zeker van mijn aanpak om hem te negeren, maar dat leverde me helemaal niks op. Misschien moet ik Mason of Zac appen om te vragen hoe het met hem gaat... Weet je wat? Dit is wel een probleem voor over een paar dagen wanneer ik weer thuis ben. Nu ga ik genieten van de tijd die ik met mijn familie kan doorbrengen.

Dat is wat ik de komende paar dagen doe: avonturen beleven met mijn nicht en avonden doorbrengen met mijn tantes. Voor ik het weet zijn mijn dagen op en moet ik weer terug naar huis. Al mijn tantes beginnen weer hysterisch te doen over hoe ze me zullen missen. Ik verzeker ze dat ik ze vaker zal bellen of in ieder geval zal proberen dat te doen, want mij kennende...

******

Mijn vrienden bezoeken me voordat ik wegga naar het vliegveld om me gedag te zeggen. Tommy en Lydia omhelzen me stevig en ik krijg gewoon geen lucht meer. Nadat zij me hebben platgedrukt, omhelst Cassie mij net zo stevig. Wat zal ik ze missen pff. Ik zeg ze voor de laatste keer gedag en loop met Luna de deur uit. Zij brengt mij naar het vliegveld aangezien Maddy nog een tijdje in Nederland blijft voordat ze weer naar Schotland gaat.

We luisteren de hele tijd naar oude bangers van Mainstreet, B-Brave, Aliyah en Monsif. Na zo'n vijftig minuten kunnen we eindelijk de auto uit. Mijn achterste kan niet tegen te lang zitten dus ik kijk zeker niet uit naar m'n vlucht. Zucht. We geven mijn koffers af en nemen afscheid van elkaar.

'Let goed op je zelf en bericht me wanneer je thuis aankomt Becky,' zegt Luna verdrietig.

'Zal ik doen,' zeg ik terwijl ik haar omhels.

Na nog een beetje gehuild te hebben, scan ik mijn ticket en loop de trap op om naar de douane te gaan. De rijen bij de controles maken me moe. Het duurt even voor ik erdoor ben en ik besluit iets van de McDonald's te halen. Ik geniet van mijn visburger terwijl ik wacht op mijn vlucht. Zo'n twee uur later wordt omgeroepen dat we mogen boarden. Eindelijk... tijd om naar huis te gaan. Responsibilities here I come.