Chasing my dream

Hoofdstuk 33

Ik kan niet geloven dat ik in het huis van Lexi ben. Ze kijkt me aan alsof ze een alien heeft gezien. Dit geldt overigens ook voor mij, maar ze hoeft niet zo overdreven te staren.

'Schat wat fijn dat jij wél thuis bent gebleven,' zegt mevrouw Devon.

'Ja mam met genoegen, maar je hebt me nog niet voorgesteld aan je gasten,' brengt Lexi beduusd uit.

'Dit is Barry, hij is de nieuwe collega van je vader. Zijn vrouw Nina en dochter Rebecca vergezellen hem vanavond. Nina en ik zijn bevriend geraakt toen ik een keer langs haar kantoor moest. En dit is haar beeldige dochter Rebecca, maar misschien ken je haar al van school?' vraagt mevrouw Devon aan Lexi.

'Ja wij kennen elkaar al,' kom ik tussenbeide.

Mijn moeder begint ook met praten: 'Dat scheelt een heleboel. Jullie kunnen na het eten samen wat gaan doen.'

Uh nee bedankt?! Hoe heeft deze avond zo'n dramatische wending gekregen? Ik kwam alleen maar omdat het moest van mijn ouders. Nu blijk ik in het huis van mijn lievelingsvriendin te zijn, hoor het sarcasme denk ik mijn ogen rollend.

'Natuurlijk kunnen we dat,' zegt Lexi mierzoet.

Say what? Er komt iemand met een witte blouse en zwarte rok de eetzaal binnen. Ze heeft een kar vol met verschillende gerechten erop. Ik zie een salade die bedekt is met soorten groenten. Er zijn ook een paar garnalencocktails. Oké dat ziet er niet smakelijk uit, want ik houd totaal niet van garnalen. Dit waren blijkbaar de voorgerechten en nu komt het hoofdgerecht.

Mijn neus wordt begroet door een overheerlijke geur. Voor me staat een bord met zalm en aardappelen. Zalm is één van mijn favorieten en ik ben er dol op. Iedereen begint met eten en ik val ook aan. Natuurlijk niet letterlijk, want ik heb geleerd dat ik altijd netjes moet eten. Nadat ik klaar ben met eten, veeg ik mijn mond schoon aan mijn doekje. Zoals ik al had verwacht, komt er nog een dessert. Waffels met daarbovenop een bolletje vanille ijs, frambozen en bosvruchten.

Na mijn dessert voel ik mijn maag ontploffen. Ik heb echt veel gegeten en ik voel nu de gevolgen van mijn keuze. Mijn ouders gaan samen met de ouders van Lexi naar de woonkamer om koffie te drinken. Lexi en ik gaan naar een spelletjeskamer. Onderweg kom ik een paar schilderijen tegen en een portret van een wat oudere vrouw. Ze heeft donkerblond haar en blauwe ogen. Dit is waarschijnlijk de oma van Lexi, want ik zie wel gelijkenissen. Dezelfde blik, sproeten en volle lippen.

We lopen een donkerblauwe kamer in die vol staat met spelletjes. Er hangt een flatscreen tv aan de muur en ik zie joysticks op een tafel. Ik kijk nog verder in het rond en zie een voetbaltafel. Ze hebben echt van alles en nog wat in deze kamer.

'Ik neem aan dat je broer hier veel tijd besteed?' vraag ik dan maar om de stilte te doorbreken.

'Ja het is zoals hij het noemt: zijn mannengrot,' zegt ze hem imiterend.

Ik moet bijna lachen door haar maar weet me in te houden. Huh ik heb haar nog nooit zo losjes gezien.

'Maar wat kom jij hier eigenlijk doen Rebecca. Wist je niet dat dit mijn huis is?'

'Nee eigenlijk niet. Ik kwam er daarnet achter toen je mij bleef aangapen.'

'Dat is niet waar,' zegt ze tegenstribbelend.

'Jawel, maar ik neem het je niet kwalijk, want ik deed hetzelfde.'

Nu is het haar beurt om te lachen.

'Weet je, ik had dit moment veel erger verwacht. Ik dacht echt dat je weer kattig zou doen en niet tegen mij zou praten.'

'Hmm klopt daar dacht ik eerst wel aan..' begint Lexi '...maar bedacht dat mijn moeder dat niet zou waarderen.'