Chasing my dream

Hoofdstuk 47

Ik loop door de gangen van school en kijk ondertussen naar de anderen. Er zijn hier zoveel mensen waarvan ik de namen niet weet en die ik überhaupt nog nooit eerder heb gezien. Ach zo is het schoolleven. Je leert niet iedereen kennen en loopt gewoon langs ze. Maar ja daar gaat het nu niet om. Mijn gedachten dwalen de afgelopen paar dagen te snel af naar andere plekken.

Mia en de anderen heb ik gelukkig nog niet gezien. Ik heb momenteel geen behoefte om haar te zien, te spreken of iets dergelijks dat met contact te maken heeft. Natuurlijk zal ik haar ooit onder ogen moeten komen. Maar ooit is niet nu dus ik geniet van de stilte voor de storm.

Mijn telefoon trilt doordat ik een heleboel berichten binnen krijg. Hè wie is dit nou weer? Ik pak het erbij en kijk naar mijn meldingen. Oh het is Amber. Ze vraagt of ik al een gastenlijst voor ons feest heb. Oeps nog niet gemaakt. Uhm zo moeilijk is dat ook weer niet. Dus maak ik snel een lijstje met mensen en stuur ze vervolgens naar Amber.

Je vraagt je waarschijnlijk af wat voor een feest? Nou ik ben woensdag 23 januari jarig en Amber is dinsdag 5 februari jarig. Ik vier mijn verjaardag al een paar jaar niet meer. Dus bedacht Amber dat het wel leuk zou zijn als we onze verjaardag samen zouden vieren. We hebben een dag gekozen dat ongeveer tussen onze verjaardagen ligt. Dit jaar valt dat op dinsdag 29 januari.

De lessen gaan snel voorbij en ik ben vooral bezig met het negeren van de roddels. Mia was blijkbaar druk bezig toen ik gisteren ziek thuis bleef. Maar ja ik heb geen zin om met haar te praten dus dat doe ik ook niet. Ik ga door naar mijn boekenclub en we hebben het over de vierde boek van de boekenserie genaamd: "War Storm". Het is echt een zenuwslopende boek dat mij gek heeft gemaakt. Victoria Aveyard heeft het weer voor elkaar gekregen om mij te frustreren. Ik ben gewoon gek op de boekenserie van "Red Queen". Je vindt er avontuur, liefde, drama en nog veel meer. Nou, ik zal stoppen met teveel voor zeggen. Als je wilt weten waar het over gaat, moet je het maar lezen.

Mijn training begint over anderhalve uur dus ga ik naar huis om mijn sportkleding te dragen. Het duurde best lang voordat ik me had omgekleed. Blijkbaar zat mijn favoriete T-shirt in de was en ik wou hem per se dragen. Dus bleef ik wachten. Nadat ik klaar was, besloot ik lopend naar de training te gaan. Het is lekker fris en dat doet me goed.

Er zijn niet zoveel mensen wanneer ik aankom. Ik pak mijn telefoon en zie dat het pas kwart voor zes is. Oh dat verklaart een hoop. Huh dan ben ik best snel gekomen. Ik geef mezelf een schouderklopje en neem dan plaats op een bankje.

'Rebecca, kan ik je even spreken?' Hoor ik van rechts komen. Ik draai me een kwartslag om en zie de coach.

'Ja natuurlijk. Waar wilt u het over hebben?' vraag ik zo nonchalant mogelijk.

'Hoe ging je scheikunde proefwerk? Je was er maandag niet dus ik kon het je niet vragen.'

'Oh mijn toets. Ik denk dat het wel oké is gegaan. Dat hoop ik in ieder geval,' zeg ik een beetje zenuwachtig.

'Ik hoop het ook voor je, want je ligt anders uit het team. Als het inderdaad slecht is gegaan, moet je hard aan de bak zodat je later weer terug kan komen. En als je je cijfer dan ophaalt, ben je elk moment weer welkom,' probeert hij me gerust te stellen.

'Uhm bedankt coach,' breng ik zo vrolijk mogelijk uit, maar ik voel me niet bepaald blij meer.

De rest van de jongens zijn er al en we beginnen met de training. Natuurlijk moeten we eerst een warming-up houden van víer rondjes. Dankjewel Alex denk ik met mijn ogen rollend. Na de rondjes doen we de basic oefeningen om onze spieren los te krijgen. We beginnen met knie heffen en daarna hakken billen. Zo gaat er ongeveer een kwartier voorbij en ik merk dat ik best moe ben geworden. Rebecca je moet echt weer aan je conditie werken.