The Pervert Gangster's Queen (SLOW UPDATES)

Chapter 117

QUEEN POV

I was still shocked. I can't even move.

"Ahm, hi?" Nabaling ang tingin ko kay Jean.

"Again, Im Jean, haha." Nakipag hand shake siya sakin at kay Dwight. Then bumalik siya sa likuran niya, to hold his hand for him to face us.

"And this is my husband, Christian."

My husband, Christian.

My husband, Christian.

My husband, Christian.

Paulit-ulit na nagplay yun sa utak ko. Her husband? And, C-christian?

"Hi. Nice to meet you." Inabot niya ang kamay niya sa harap ko, napatitig ako dun. I don't know if I would accept it or what, pero at last, I've decided na tanggapin na ang kamay niya.

lub dub lub dub lub dub

This same old palpitations. This same old feelings. Imagination ko lang ba to or what? It's him. I-it's Perv.

"Bro." Bumitaw siya sa kamay ko at kay Dwight naman nakipag-hand shake.
Matapos yun ay tumingin siya sakin, then he smiled. That smile. The smile whom I fell for. I just.. I just love him, I miss him.

"Ahm Jean, would you mind me asking?" Dwight said.

"Oh, no. What is it?" She sweetly replied. Then kumapit siya sa braso ni Per-- ni Christian. Ang.. Sakit.

"M-matagal na ba kayong magkakilala n-ni Christian?" Dwight asked.

"Yep. We're childhood sweet hearts." She answered and smiled sweetly. Napatingin sakin si Dwight, ganon din ako sa kanya.

"Oh, I see." Nasabi nalang ni Dwight. "By the way, kayo ba yung bagong lipat?" He then asked.

"Oh yes. Sa inyo ba yung Zamora Residence?" Jean asked. Me and Dwight nodded. "Oh! What a co-incidence. We're neighbors lang pala. Haha." She said then let out a soft laugh.

Muling nabaling ang atensyon ko sa lalaking katabi niya. Yung mukhang yun, yung mukhang pumapawi ng lungkot ko. Yung mukhang nagpapatawa sakin pag wala ako sa mood. Yung mukhang, nakabihag sa puso ko.

"We gotta go guys. Kapagod eh, haha." Paalam ni Jean.

"Tita Jean, we'll join you na po! We'll go home already na po eh." Yurika said. I just smiled.
At medyo nabigla ako nang lumapit si Christian kay Yurika at binuhat ang bata.

"Know what little girl? I really like you." He said. Halos mangilid naman ang luha ko nang marinig ko ang boses niya. It's really him.

I know it sounds impossible, kasi panong nangyari diba? Atsaka kaninong bangkay yung nalibing namin?

"Me too tito Christian. And, you look like my tatay." Sht.

"Tatay?" Napatingin si Christian kay Dwight. "Parang di naman. I think Im more handsome than your tatay? Haha, kidding."

"No. Not daddy po, my tatay Rick po." She said.

Napatingin naman sakin si Jean, then ngumiti siya nang alanganin. Hmm?

"Talaga ba? Hahaha. Then I think your tatay is really handsome. Hahaha, let's go already." Nag-umpisa na silang maglakad.
Medyo nahuli naman kami ni Dwight pero nakasunod parin sa kanila.

"What do you think?" Dwight asked.

"I don't know." I just answered.

--

I can't sleep. I just really can't.
"Hon.." Naramdaman kong yumakap mula sa likod ko si Dwight. It's already evening and we're now lying on our bed.

"Hmm?" Hindi ko siya nilingon. Ayoko, feeling ko kasi at any moment maiiyak ako. And I don't want him to see me crying.

"Are you alright?" He asked. Isiniksik niya ang mukha niya sa may leeg ko. Hindi na 'ko nabigla, lagi naman siyang ganyan kaya nakasanayan ko na lang rin.

"Yes." I simply answered.

"Hon, face me please." Umalis siya sa leeg ko at naramdaman kong umupo siya.
Pinunasan ko muna ang mukha ko tsaka ako umupo rin at humarap sa kanya.
"Queen, what if si Rick talaga yun. What will happen to us?" Tanong niya.

I can see pain in his eyes. I know, kasi ramdam kong Dwight really loves me. I just can't love him back, kasi, kasi si Perv parin talaga.

"Dwight wag mong isipin yan. Alam nating pareho na wala na si Rick." I hold his right cheek. Kinuha niya naman ang kamay kong yun at hinalikan.

"If ever, don't leave me please. Don't." Naramdaman ko ang pagpatak ng luha niya sa kamay ko. Kahit madilim, I'm sure he's crying.

"Dwight.." I can still hear his sobs. Nakakakonsensya to, swear. "I won't.. I'm not going to leave you, okay?" I assured him.

Bigla niya naman akong hinila sa yakap. He's still sobbing. Hays. Nasabi ko lang yun kasi, alam kong wala na si Perv. Wala na siya. Pero si Christian...

--

7:30 am

"Baby, make it fast. Nasa labas na ang school bus mo." Tawag ko kay Yurika. Mabilis naman siyang bumaba ng hagdan.

"Here na po nanay!" Binigay ko na sa kanya ang lunch bag niya. Then hinawakan ko ang kamay niya para ihatid siya palabas ng gate.

"Bye baby. Ingat." I kissed her on her cheek. Ganun din siya sakin. Then, sumakay na siya sa school bus nila. Hinabol ko lang ng tingin ang umaandar na sasakyan.

Hays. Naiwan nanaman akong mag-isa sa bahay. Si Dwight kasi nasa office na rin. Hmm, dadalaw nalang siguro ako sa resto namin mamaya.

"Queen, right?" Biglang bumilis ang heart beat ko. That voice.

Dahan-dahan akong lumingon. And I saw him standing right beside their gate.

"Oh, hi. C-christian." Pinilit kong ngumiti sa kanya.

I feel concious nang magsimula siyang maglakad palapit sakin. Nakasando lang kasi ako at maikling short. Then naka messy bun ang buhok ko.

"So, where's your husband and your daughter?" Nakangiting tanong niya nang nasa harap ko na siya. Ang bango niya. At mas naging gwapo pa siyang tignan with his office attire.

"Pumasok na sila pareho, sa work and school." Pinilit kong hindi mautal at mailang. Hindi dapat ako magpahalata sa kanya, baka maisip niya na may mali.

"Oh, so you're left alone?" Tanong niya at tumingin sa bahay. Tango lang naman ang sinagot ko sa kanya.

"Hmm. Ok, take care. Bye." Tumalikod na siya sakin at nag-umpisang maglakad pabalik sa kanila.
A part of me was saying na habulin ko siya and hug him from behind. Pero hindi pwede. Hinding-hindi.

"Babe." Nakita kong lumabas si Jean mula sa kanila. Hawak niya yung office case then inabot niya kay Per-- kay Christian. And then they kissed.

Hindi ko na kaya. Tumalikod na ko at naglakad papasok sa loob ng bahay.
Then a tear suddenly fell down my cheek. Ang sakit.

--