Orta Karar (Tamamlandı)

33

"Hay ben Naz'ın..."

"Çalılıkların arkasından çıkabilirsiniz. Naz pek gözükmese de ikizler için pek uygun bir yer değil." Eğildiğim yerden kalkarken belini kırmaya yeterince tenezzül etmeyen ikizlere küçük kızgın bir bakış attım.

"Söylediğim gibi, yine de seni affetmeyeceğim," Çok kısa düşünüyormuş gibi yapıp sözde sevimli bir tavır takındı, "Eğer benimle bizim eve kadar gelirsen düşünebilirim." Bartu'nun bu kötü teklifine ilk tepki benden gelmişti.

"Senin ağzını yüzünü yere dökerim." Nuray gerçekten o kadar masum ki Bartu'nun imasını anlamamıştı. Bu kadarı da fazla değil mi güzelim?

"Ne? Nuray bence bana aşık oldu." Beyefendinin öz güveni birden tavana çıktı ve üzerimizde bir tavan olmadığına göre...

Soru sorarcasına ellerini cebine atıp Nuray'a doğru eğildi. Nuray kendini o kadar teslim etmişti ki dudaklarını büzüp başını aşağı yukarı salladı.

"Yani aşk değil de, artık hoşlanıyorum diyelim." Bu ilişki neden tekrardan benim midemi bulandırmaya başladı?

"Bana bak, şu kızı kullanmana müsaade vermem." Bartu'nun tekrardan tarz değiştirmesi ile Büşra da korumaya geçmişti.

Uzun çocuk bizim tehditlerimizle pek ilgilenmeden gözlerini Nuray'dan çekmedi. Sarışın Kız ise onun yerine daha çok yere bakıyordu. Utancından geberiyor. Bartu, kötü çocuk havalarına girerken ellerini hiç çıkarmadığı cebinde hareket ettirdi ve ileri geri sallandı.

"Yani omzuna kolumu atmama bile izin vermiyordun, anlamam lazımdı. Kusura bakma aslında tüm salaklık benim." Bu Bartu yeminle geri zekalı, aptal. Lan kapatsana konuyu.

"Merak etme kuzi, onun hiç alakası yok. Nuray, gösterip de vermeyenlerden." Biraz olsun küçük çocuğun içine su serpmek amacıyla söylemiştim bunu. Tabii Nuray'ın asıl amaç bu değildi, gösterdiğinden pek haberi yok. Çünkü sadece durması bile erkeklere kur yapıyor hissi verebiliyor ama bunun tek nedeni erkeklerin abazan olması.

"Bana arkadaşını söyle sana kim olduğunu söyleyeyim diye boşuna dememişler, aynısınız." Bana söylenen sözle ilk kaşlarımı çattım ve sağıma soluma bakıp Bartu haklı mı kızlardan öğrenmek istedim. İkizler anlamamışcasına gözlerini kaçırdığında bakışlarım tekrardan Bartu'da durdu.

"Neden bana taş atıyorsun şimdi?" Gıcıklığını ön plana çıkaran kuzenim dişlerinin arasından ses çıkararak uzun bir nefes aldı ve kafasını kaldırarak tekrar ileri geri sallandı.

"Doğru senden zorla alınıyor, Emirhan'ın seni öptüğünü gördüm. Nasıl da zangır zangır titriyordun." Ukala çocuğun lafları ve kızların kıkırdamaları ile tekrardan titremeye başladım. Seni itin eniği, seni.

Akıl yaşı geri çocuk benim ona olan sert bakışımı etrafa bakıp gülmekten göremiyordu. Sinirin tamamen yüklenmesi için bekledikten sonra umursamaz bir şekilde sallanan çocuğun karnına yumruğumu sonunda geçirdim. Pek etkilememiş olsa da dikkatini çekmiştim. Bartu yine pısırıklaşırken bu sefer de elimi yumruk yapıp orta parmağımı hafif ileri ittim ve vurmamın etkisi ile eğilen bedenin kafasına elimden geldiğince hızla geçirdim. Bu daha iyi oldu.

"Kuzi ben valla şaka yaptım." İkinci etki ile kaçmaya hazırlanan çocuk gibi ben de hazırlanıyordum. Ceketimin kollarını çekip kabadayı gibi onun yavaş ve geri adımlarıyla eş, ileri adımlar atıyordum.

"Ben de şaka yapıyorum kuzen ama benim ki baya baya eşek şakası." Adımlar hızlandığında Bartu arkasını dönüp koşmaya başladı. Olay hemen kovalamacaya dönmüştü. Uzun bacakları sayesinde arka bahçeden çıkıp sokakta hızla benden uzaklaşan bedeni asla yakalayamayacağıma emin olunca durup bir hışımla sağ ayağımdaki lacivert ayakkabımı çıkardım ve var gücümle esmer bedene fırlattım ve maalesef ıskaladım. Sinirlenince yaptığım aptalca şeylerin farkına neden hep iş işten geçince varıyorum ben ya?