Orta Karar (Tamamlandı)

35

Üzerimden atılan yüklerle ve mideme dolan yemeklerle koridorda seke seke ilerliyordum. Ağzına tükürdüğüm matematik sınavım geçmiş ve kitabı sahibine o çakmadan teslim etmiştim. Ama mutluluğumun asıl sebebi yemekhanede mantı olmasıydı, sanırım dişlerimi fırçalamalıyım. Ya da ne gerek var? Nasıl olsa Emirhan okula gelmedi.

Kural 1: Sevdiğin adamdan başka hiçbir erkeği ipleme.

Bu konuda hep başarılıyım, dur bir dakika sanırsam onu da iplemiyorum. Neyse ne diyorduk?

Sınıfa girdiğimde Nuray bir kaç gündür olduğu gibi cam kenarında oturmuş sadece dışarı bakıyordu. Sebebi matematik yazılısı kötü geçtiği içinmiş ama bana asla inandırıcı gelmiyor. Acaba Bartu'nun hâlâ onunla konuşmuyor oluşu muydu asıl problem.

"Senin bu depresif halin tüm enerjimin düşmesine neden oluyor. Anlatsan da ikimiz de rahatlasak olmaz mı?" Konuşmadı. Derin bir nefes alıp en sonunda aklımdakini söylemeye karar verdim.

"Bartu mu?" İlk başta bana bakmadan derin bir nefes aldı ve gözlerini kısarak başını aşağı yukarı oynattı, biliyordum.

"Ya kızım saçmalama. Tamam burnun sürtecek falan da, Bartu senden hâlâ çok hoşlanıyor. Bu kadar karalar bağlaman sırf kitap karakteri gibi hissetme isteğinden geliyor değil mi?"

Ona güldürmek adına sataşmıştım ama aldığım şey buruk bir gülümsemeydi. Gerçekten ama, sürekli onun gün içinde neler yaptığı hakkında Bartu'ya rapor verdiğimi dahi söyledim. Acaba gerçekten drama kraliçesi mi?

"Ne olursa olsun her zaman benim arkamda olursun değil mi?" Sorduğu soruyla aklıma ilk gelen şey Bartu'yu kıskandırmak için aynı planı mı kuracak oldu. Kendisi entrikalar konusunda pek iyi olmadığından bu aptalca şeyi tekrarlayabilir.

"Saçma bir şey yapsan bile sanırım yine senin arkanda olurum, çünkü geri zekalıyım." Bu sefer aldığım gülüş içtendi.

"Ah Hakan Hocayı bu yemeğin üstüne hiç çekemeyeceğim." Öğle arasının bitme sesi kulaklarıma ulaştığında kafamı geri atıp rahatsız olduğumu belli edercesine içten bir ses çıkardım.

"Ders matematik mi? Aklımdan tamamen çıkmış." Evet herkesin matematik dersine alerjisi var.

"Emirhan olmadığına göre yanına gelebilir miyim? Uykum var, uyurum biraz." Hayatımda ilk defa Nuray'ın derste uyuyacağına şahit olmak üzereyim, dostum aşk acısı gerçekten berbat.

Ders boyu Hakan manyağının gözleri benim üzerimde oldu. Tamam biraz kopya çekmiş olabilirim ama sen bunu yakalayamadın bile. Şimdi o psikopat bakışlarını üzerimden çek aslanım, yoksa benim psikopat karakter gün yüzüne çıkacak.

"Kızım hemen bakışların adam öldürecek kıvama geldi, abartma." Elimdeki telefona bakarken Büşra'nın lafıyla gözlerimi ayırarak ona döndüm ve dudaklarımı ne kadar sinirli olduğumu göstermek için yukarı kaldırdım.

"Abartma mı? O aptal çocuk Emirhan'ı benden çalıyor, bugün beni sinemaya götürecekti."

"Bence sen Emirhan'ı ondan çaldın. Abisi o biliyor musun?" Sinirli gözlerim bu sefer de Yüsra'yı buldu. Ben onu çalıyormuşmuşum. Bir kere Emirhan beni seçti, o maalesef aynı rahimden çıktı.

Geri zekalı çocuk hissediyor mu, yoksa lafları mı dinliyor bilmiyorum ama ne zaman Emirhan'la dışarı çıkacak olsak onun bir şeyi çıkıyor. Bir gün ben onun bir yerlerini çıkaracağım ama daha yaşı büyümedi.

"Resmen görümcem yok diye sevinirken 10 tanesine denk bir tane buldum." Zeki'yi benzettiğim şeyle kızlar çok şaşırmıştı.

"Bir dakika Emirhan'la evlenmeyi mi düşünüyorsun?" Evet, sizler sevdiğiniz kişiyle evlenmeyi düşünmüyor musunuz diyeceğim ama hangi biriyle? Gözlerimi düşürüp aldığım nefesi sesli bir şekilde verdim ve kafamı olumsuz manada salladım.