Orta Karar (Tamamlandı)

5

Yanımıza vardığında heyecan veya utanma duygusu yüzünden kafamı çevirdim. Hangisi olduğuna karar veremedim ama o baktığımı gördüğü sürece vücudunu kesemem.

"Şey selam kızlar."

"Selam." Yüsra cevap vermişti. Nuray'la ben sessiz kaldık ve maalesef önümüzdeki taş gibi vücut yerine birbirimizin gözlerine baktık. Edep gör Yüsra, edep. Sonunda Emirhan boş bakışlarımızı anladı ve ellerini pardon şeklinde kaldırıp tişörtünü giydi.

Önemli değil, her zaman bekleriz.

"Oturabilir miyim?"

"Tabii." Onayı aldıktan sonra az önce Oğuz Hocanın kalktığı yere oturdu.

"Sen Bartu'nun kuzeniydin değil mi? Sen de Nuray... Bartu'nun yeni sevgilisi." Durdu ve bana çok kısa bakıp gülümsedi, yukarı doğru kıvrılmak isteyen dudaklarımı büzdüm ama yine de güldüğüm belli oluyordu. İlk tanıştığı karakterim cazgır olandı, geri kalan beşini nasıl karşılayacak acaba.

"Ve sen de?"

"Yüsra." Gülümseyip elini uzattı, "Aynı sınıftayız."

"Evet biliyorum." O da aynı şekilde gülümseyip elini sıktı. Yüsra resmen kur yapıyordu, her zamanki gibi. Yeminle şu ikizlerden bir uçan bir de kaçan kurtulabilir, uçan kısmı kesin değil.

"Doğruyu söylemek gerekirse ben dünkü olay için özür dilemek istiyorum. O sözler size değildi, biliyorsunuz."

"Biliyoruz, dün de açıklamıştın zaten." Söylemek istediği başka bir şey olduğu kesindi ve bunu masadaki herkes fark etmişti.  

"E söyleyecek misin?" Sessizliğe dayanamayıp Emir'in ağzındaki baklayı almaya çalışan Yüsra oldu. Onun sabırsızlığına hafif bir kıkırtıyla güldükten sonra bakışlarım karşımda oturan oğlanı buldu.

"Lafı uzatmayacağım, hadi oradan diyeceksiniz ama bu fazla ilgiden nasıl kurtulacağım ben? Hani siz esaslı kızlara benziyorsunuz o yüzden size soruyorum." 

"Eyvallah." Esaslı lafı garibime gitmişti ama hemen uyum sağladım.

"Bartu dalga geçiyor ama kızlardan değil de samimiyetsiz konuşmalardan bunaldım."

"Hadi ama herkes ilgi sever." Yüsra normal olarak inanmamıştı.

İtiraz etmek için ağzını açmışken suratı düştü ve kaşları ile ileriyi işaret etti, "Böylesini değil." Arkamı hafif döndüğümde saçları düzleştirilmekten odun gibi olmuş küçük sınıflar ile karşılaştım.  

"Şey, dünkü maçta çok iyi olduğunu söylemek için gelmiştik. Gerçekten harikaydın. Bu arada ben Elis." Bı ırıdı bin ilis.

"İyi de ben dünkü maçta sadece 5 dakika oynadım." Kızın gözleri hafif açılmıştı lakin bozuntuya vermeden devam etti.

"İşte o 5 dakika bile yeterliydi resmen takımı toparladın." Ah çaylak, ah. Cesaret iyi de pratik şart.

"Yo. Basket bile atamadım ki, sadece 2 asistim var." Maçı bir taraflarına bile takmadan yorum yapan kızlara istemeden de olsa aşağılayıcı bir tavırla göz devirdim.

"İyi o zaman sonra görüşürüz umarım." Elini çok hafif kaldırıp sürüsüyle beraber ortamı terk etti, sonunda.

"Ben ummam." Emirhan'ın bıkkın söyleyişinden sonra Nuray en sonunda kahkahayı patlattı.

"Allah'ım bu 9. sınıflar."

"Dokuz mu?" Şaşırmıştı, "Cidden mi? Halbuki sizden büyük duruyorlar." Ciddin mi hılbiki sizdin biyik diriyırlir. Tamam bir daha yapmayacağım.