Orta Karar (Tamamlandı)

42

 "Yüsra, Naz sınıfa girip giremeyeceğini soruyor." Sınıfın kapısının önünde beklerken diğer sınıftan alıp getirdiğim ikiz benim adıma ikizinden izin istiyordu. İnanıyorum ki benim bu halim onu pek bir eğlendirdi.

"Gelsin." Sesi sertti ama yumuşadığını da hissettirmiyor değildi. Olumlu yanıtı alınca biraz çekinerek içeri girdim.

"Kanka çok çaktırmayalım tamam mı? O yüzden bana vurma." Kısık sesle söyledikten sonra Yüsra sinirli bir iç çekti ve dikleşti. Bu hareketini vurma pozisyonuna geçme olarak algılayan ben iki elimle kendimi korumaya alıp gözlerimi kapattım, lakin beklediğim olay olmadı. Gözümü açtığımda sadece kızgın bakışlar gördüm.

"Otur." Sert çıkan sesin hedefi Büşra olmamasına rağmen o da benimle aynı anda, hızla sıraya çöktü.

"Emirhan nerede?" 

"Takımın geri kalanı ile birlikte antrenmanda komutanım." Dalga geçiyor gibi görünebilirim ama yo. Bu tepkileri vücudum istemsiz veriyor. 

"Peki Sinan'la ne oldu?" Haddimi mi aştım bilmiyorum ama Yüsra pek sinirlenmedi, camda olan gözlerini çok kısa bana değdirip tekrar, odaklanmadığı ama odaklanıyormuş gibi göründüğü yere döndü.

"Öpüştük barıştık." 

"İyi bari." Sakince rahatlamamın ardından Nuray kıkırdayarak bir kaç defa kolumu ittirdi.

"Öpüştük barıştık diyor." Sarışın Kıza kaşlarımı çatıp anladığımı gösterdim.

"Tamam dedik y... Heee." Bir anda gelen şeyle ben de kızların heyecanını paylaştım. 

"Ben zaten o kavgayı biliyordum. Şey gibiydi seslerin yükseldiği ama ardında hayvan gibi yiyişmeyle sonlanan." Söylediğim şey Yüsra'da bir şok etkisi yarattı ve elime hızla geçirdi.

"Öküz, senin dediğin gibi olmadı tamam mı? Ayrıntıya girmeyeceğim, daha fazla soru sorarsanız veya fikir paylaşımında bulunursanız vururum sizi." Ellerimi korkarak teslim olurcasına kaldırdım, söylediğinin pek bir arkasında durur kendileri. Onun tekrar bomboş cama bakmaya başlamasıyla yerimden kalkıp Büşra'yı ikizinin yanından kalkması için taciz ettim. Uzun Kız homurdanarak kalkınca anında çöktüm ve direkt Yüsra'nın koluna girdim.

"Kanka diyorum, intikam diyorum, fazla soğumadı mı diyorum?" Yüsra'yı omzumla itekleyerek sırnaştım ve bu eğlenceli anı ona hediye ettiğimi göstermeye çalıştım, hayır canım yalakalıktan değil. Anında Yüsra'nın yüzünde kötülük içeren bir gülümseme oluştu, o da sanırım benim istediğim tarafta.

"O zaman okul neredeyse tamken ve telefonlar kaldırılmamışken, e ben de eğlenceyi hak etmişken... Ah bugünü deli gibi bekliyordum." Yüsra, en başından beri taslakta yayımlanmayı en az bizim kadar bekleyen, bu sitenin oluşum amacını açtı ve bize gösterdi. Beklediğimiz gün gelmiştir. Yüsra parmağını paylaş butonunda tutarken bakışlarını bize kaldırdı ve böyle bir anda yapılması gereken konuşmaya başladı.

"Afiyet olsun hanımlar." Ve sınıfta birden yükselen mesaj bildirim sesi. Bu bana neyi çağrıştırdı biliyor musunuz? Tabii ki zafer.

"Yok artık."

"Çüş." Sınıftan gelen ilk tepki ile ben de telefonuma bakarak daha önce bu yüzden tokat yememişim gibi kaba bir kelime sundum ama olaya cuk oturuyor. Oturtacağım başka kelimeler var da yaşı küçükler de var aramızda, güzel örnek olmak lazım.

"Böyle bir şey... Hadi canım." 

"Kızım bence gerçektir, bundan öncekiler de değil miydi?" Banu'nun ağzından ilk defa duymak istediğim bir şey çıkmıştı, aferin arada çalışıyor.