Astig II (The Promise)

Chapter 23 - Leaving life

Sa bawat araw na dumadaan, unti-unting  bumabalik ang paningin ni Mandie.  Una bahagyang nakakaaninag na siya ng mga bagay pero hindi pa rin niya mapagtanto kung anong bagay yon.  Tapos naging blurred visions. kaya niya ng sabihin kung anong bagay ang nasa harap niya pero  hindi pa malinaw ang imahe ng mga ito.  Pero kahit ganon hindi niya sinabi kahit kanino na may development sa mata niya.  Kahit pa kay Jaybee.

Isang gabi na naiwan sila ni Jaybee sa hospital, kinukwentuhan siya ni Jaybee.

Jaybee:  Amy, kapag magaling ka na pupunta tayo sa Canada para makakita ka ng snow.  It's one of the most magical things I have seen.

Mandie:  Kung makakakita pa ako.

Jaybee:  Amy naman eh,  don't talk that way. You will be able to see again.  I am sure of that.

Mandie:  What if this becomes permanent?

Jaybee:  It won't! 

Mandie:  For the sake of conversation lang Jay, what if I will never be able to see again.  Anong mangyayari sa akin?  Sa atin?

Jaybee:  Then  we will learn how to deal with it.  I will be your eyes. I will marry you and we will move in to our house.  We will blind proof the whole house so you can move by yourself.  I will be your guide and eventually teach you how to use your senses.  I promise you I will never leave your side.

Mandie:  I don't want you to give up your life so you can live mine. 

Jaybee:  Sa umpisa lang naman yon, while we are still learning pagtagal-tagal masasanay ka ng kumilos magisa then I can set up my office  doon mismo sa house so I can do both my work ang take care of you. Tsaka ikaw din kapag sanay ka na eventually makakahanap ka ng magugustuhan mong gawin, to be your work inside the house.  That is if worst comes to worst.  But I doubt it.  Alam ko makakakita ka ulit. God will not  put a great talent, good heart and wise woman into waste.

Napangiti si Mandie.

Jaybee:  There... just smile Amy... you look really beautiful that way. I live for those smiles.

Amy:  Alam mo ang bolero mo talaga.

Sabi ni Mandie habang nakatingin lang sa kawalan. Dahan-dahan itong humarap kay Jaybee iniaabot ang kamay nito sa  mukha ni Jaybee.

Jaybee:  Am here... on your right side. 

Hinawakan ni Jaybee ang dalawang kamay ni Mandie at hinalikan.

Jaybee:  Do you need anything?

Mandie:  You... I need to touch your face.  I miss seeing them eh.

Inilagay naman ni Jaybee ang dalawang kamay ni Mandie sa magkabilang pisngi niya. Kusang gumalaw ang mga kamay ni Mandie. Hinahaplos ang bawat bahagi nito simula sa noo, pababa sa kilay, sa mata, sa ilong, sa pisngi...  Biglang ngumiti si Jaybee. Lumabas ang malalim na dimples nito.

Mandie:  I like your smile and this...

Tinusok nito ang dimples niya ng daliri.  Lalong natawa si Jaybee. Lumapat ang mga daliri ni Mandie sa labi ni Jaybee. Marahan yong hinaplos ni Mandie. Nakita ni Jaybee ng mapalunok ito. Bumulong si Jaybee... "yan hindi mo namiss?"

Hinampas siya ni Mandie sa dibdib.  Natawa siya at niyakap ang kasintahan.

Jaybee:  You know what I just realized you still owe me something?

Mandie:  What is that?

Jaybee:  We haven't kissed yet since we became a couple.  Kita  mo naman am very much a gentleman but a guy can only take so much. It seems like it's payback time since you are touching my lips now why don't you just let your lips touch them instead.