Highway to Hell

-9-

Huilend loop ik over straat, ik heb mijn vriendschap met Sander verpest, ik heb mijn leven verpest, ik heb alles verpest. Ik weet ook niet meer waar ik naar toe moet gaan. Ik kan niet naar mijn eigen huis, want hij zal op me wachten. Ik kan niet terug naar Sander en ik kan ook maar beter niet naar Eva gaan. Eva zal ook de waarheid willen weten, en om nu ook nog ruzie met Eva te krijgen kan ik echt niet aan. Ik slenter door naar het parkje bij Sander in de buurt en ga op een bankje zitten. Ineens komt er een oud dametje naast me zitten. 'Hé meisje, wat is er met jou aan de hand? Zo'n mooi meisje hoeft toch niet alleen te zitten' 'Helaas wel' zucht ik. Ze kijkt me onderzoekend aan, ze heeft een lief gezicht. 'Meisje toch, het komt wel goed hoor'. Ik raak ontroert door de woorden van het omaatje, de tranen stromen weer over mijn wangen en ik ren snel weg. Ik ren en ren, ik wil niet meer stoppen, niks meer voelen. Ik merk dat ik richting mijn huis loop, het maakt ook niet meer uit denk ik. Ik ga door de voordeur naar binnen en gooi mijn tas neer. Ik pak wat te eten uit de koelkast en wacht op de bank tot hij zal komen. Als snel hoor ik een klop op de deur. Ik loop erheen om open te doen, het maakt nu toch niet meer uit zeg ik tegen mezelf. Maar als hij binnenloopt overvalt de angst me en begin ik te huilen. De tranen stromen over mijn wangen en ik kan niet meer stoppen. Tot mijn grote verbazing neemt hij me in zijn armen en brengt me naar de bank. Hij gaat zitten en trekt me op zijn schoot. Ik snap er niks van maar laat het over me heen komen. Het is wel fijn om even uit te huilen. Hij streelt mijn haar en fluistert lieve dingen in mijn oor, zo zou mijn vriendje moeten zijn denk ik. Als ik weer bijgekomen ben kijk ik hem aan 'Sorry' stamel ik verontschuldigend. 'Het geeft niet Roos, ga jij maar lekker in je bed liggen, ik zie je wel weer.' Hij staat op en loopt mijn huis uit. Ik blijf stomverbaasd achter, wat een dag. Ik snap er niks van, waarom doet hij ineens zo aardig? Hij, die mijn leven verwoestte. Hij, die ervoor gezorgd heeft dat mijn beste vriend en ik ruzie hebben. Wacht eens even, dan schiet me te binnen wat Sander tegen me gezegd heeft. Hij is verliefd op me...