Highway to Hell

-18-

Als ik in de bus zit komt ineens de gedachte bij me op die ik al twee dagen verdrongen heb. Sander is verliefd op mij. Ik was het bijna vergeten, zo raar is het nog. Die leuke jongen bij de bushalte herinnerde me er weer aan. Ik kan het bijna niet bevatten, de jongen die al jaren mijn beste vriend is, is verliefd op mij. Als ik terugdenk aan de afgelopen periode vind ik het ook wel weer logisch. Er was een soort spanning tussen ons, maar ik dacht dat het aan mij lag. Aan mijn rare situatie met Nick die ik voor mezelf hield en aan niemand vertelde. Hij stuurde de laatste tijd ook wel erg lieve en flirterige smsjes. Ik zoek in mijn telefoon naar smsjes van Sander, ik kom dit smsje tegen. 'Ach lieve Roos, kan je niet slapen? Als ik naast je zou liggen was het vast veel gezelliger in je bed. We moeten snel weer wat afspreken schatje, want ik mis je. Je bent mijn liefste meisje, en nog meer. Xxxx' Ik zocht in eerste instantie niks achter dit smsje, maar nu zie ik dat het wel heel lief is. Dat sturen gewone vrienden niet naar elkaar toch? Ik weet het allemaal niet meer, het is één grote warboel in mijn hoofd. Laat ik eerst het probleem met Nick maar eens oplossen, daarna komt Sander wel. Ik merk dat ik bijna bij de goede bushalte ben en druk op de knop. Ik stap de bus uit, de regen in. Snel loop ik naar Sanders huis en bel aan, zijn moeder doet open. 'Hé Roos, wat gezellig dat je langskomt! Maar heeft Sander niet verteld dat hij ziek geworden is?' 'Eh nee' stamel ik. Shit, ik had ook niet zomaar moeten langsgaan. 'Maar kom maar even binnen hoor, Sander vind het vast gezellig dat je langskomt, dat zal hem opvrolijken, hij is de laatste tijd zo stilletjes.' Ik loop de trap op, de bekende weg naar Sanders kamer die ik al honderden keren gelopen heb. Ik doe de deur open en zie Sander in zijn bed liggen, hij ziet er ziek en moe uit, maar wel schattig zoals hij daar ligt. 'Hé Sander, hoe gaatie met je? Ik dacht je neemt je mobiel niet op, dus kom ik even langs' ' Lief van je Roos, sorry mijn telefoon stond uit, was er iets belangrijks?' 'Nee er was niks, ik wilde gewoon iets afspreken' lieg ik snel. Sander ziet er niet uit alsof hij nog meer ellende kan gebruiken. Ook ben ik nieuwschierig geworden na de woorden van Sanders moeder en besluit het maar gewoon te vragen. 'Je moeder vertelde dat je de laatste tijd zo stil en afwezig bent, is er soms iets aan de hand?' 'Ach, het is niks' zucht Sander. 'Wel Sander, kom op! Vertel het maar' moedig ik hem aan. 'Nou Roos, het heeft met jou te maken, ik ben heel erg verliefd op je...'

wat cute tog?

xxxx lotte